به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرها امروزه از فرآیند روبه‌رشد اتصال زیرساخت‌های سنتی به فناوری «هوشمند» برای بهبود ایمنی عمومی، کیفیت زندگی و مدیریت مسائل زیست‌محیطی استقبال چشمگیری می‌کنند. فناوری‌های شهر هوشمند در سراسر جهان پذیرفته شده‌اند و مقاصد گردشگری متوجه شده‌اند که چگونه این تکنولوژی‌ها می‌توانند پایداری، دسترسی، نوآوری تجاری، برندسازی، بازاریابی مقصد و حفظ میراث فرهنگی را ارتقا دهند. تلاش‌های اخیر صنعت هوشمندسازی، نقش مهمی را که فناوری می‌تواند در پرورش رویکرد مشارکتی برای حاکمیت و توسعه گردشگری ایفا کند، برجسته کرده است.
تحقیقات در دانشگاه هاروارد و کرنل در مورد «بار نامرئی گردشگری» نشان داده است که ردیابی هزینه‌های گردشگری در سطح خدمات شهری می‌تواند به شهرها کمک کند تا مخارج اساسی این صنعت را در زیرساخت‌های خود درک کنند. این هزینه‌ها از جمله هزینه‌های اجتماعی و زیست‌محیطی اغلب تا زمانی که مقصد به نقطه شکست برسد، «نامرئی» باقی می‌ماند. در واقع، مدیران مقصد به مجموعه جدیدی از شاخص‌های گردشگری نیاز دارند که نظارت مستمر بر اثرات اجتماعی و زیست‌محیطی گردشگری را امکان‌پذیر می‌سازد. شاخص‌ها باید شش حوزه کلیدی انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، تصفیه فاضلاب، پسماند جامد شهری، سرمایه اجتماعی و طبیعی و آب را دنبال کنند.
در سراسر جهان، سازمان‌های مدیریت مقصد (DMO) در حال گذار به مدل‌های جدیدی هستند که بهتر با مسائل گردشگری امروزی سازگار هستند زیرا نوآوری‌ها می‌توانند به مدیران شهرها کمک کنند تا اثرات منفی گردشگری مانند ازدحام بیش از حد، افزایش هزینه‌های مسکن، اختلال در شیوه زندگی ساکنان و تخریب میراث طبیعی و فرهنگی ارزشمند را برطرف کنند.
شهرهای هوشمند چگونه کار می‌کنند؟
- راه‌حل‌های شهر هوشمند باید جوامع را از طریق تصمیم‌گیری بهتر یا تغییر رفتار بهبود ببخشند.
- دستگاه‌های متصل (مانند تلفن‌های همراه) یا حسگرها یک شبکه فناوری را تشکیل می‌دهند که برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌شود.
- یک پلتفرم یا برنامه فناوری برای فعال کردن تجزیه و تحلیل داده‌ها و گزارش‌دهی ایجاد می‌شود.
به عنوان مثال، یک مقصد گردشگری می‌تواند با نصب حسگرهایی که به طور خودکار مصرف را در هر ملک ردیابی می‌کند، کارایی آب را بهبود ببخشد، به کسب‌وکارها و ساکنان این امکان را می‌دهد تا نشت‌ها را شناسایی کنند، فقط در صورت لزوم آبیاری کنند و بر کیفیت آب نظاره داشته باشند. داده‌ها هم برای مشتریان و هم برای خدمات عمومی قابل دسترسی هستند و چنین راه‌حل‌هایی احتمالاً مصرف آب را ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهند.
راهکارهای مجزای هوشمند می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی را بر مدیریت مقاصد گردشگری داشته باشند. یک مطالعه جهانی اخیر بر بیش از ۱۵۰ شهر ثابت کرد که شهرهای هوشمند برای تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل (SDGs) ضروری خواهند بود. شهرهایی که بیشترین پیشرفت را در SDG داشته‌اند نیز تمایل بیشتری دارند که از فناوری پیشرفته و تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده کنند.
مشارکت‌های بخش‌های دولتی و خصوصی در اجرای راه‌حل‌های هوشمند
به طور کلی، راه‌حل‌های شهر هوشمند توسط دولت‌های محلی رهبری می‌شوند، اما شهرهایی مانند سنگاپور، آمستردام، بارسلونا، کپنهاگ، دبی، لندن و نیویورک داده‌های بخش خصوصی را با داده‌های دولتی ادغام کرده‌اند تا خدمات عمومی و ارزش اقتصادی برای تجارت را افزایش دهند.
این مشارکت‌های دولتی و خصوصی همچنین می‌توانند باعث نوآوری شوند؛ در سال ۲۰۲۰ نیویورک ابتکاری را برای «تسهیل توسعه و ادغام فناوری‌های نوظهور در خدمات عمومی» آغاز کرد که شامل یک میلیون دلار بودجه و دسترسی به داده‌های شهری بود تا استارت‌آپ‌ها بتوانند نوآوری‌های جدید را آزمایش کنند.
کدام بخش مدیریت مقصد می‌تواند از تلاش‌های شهر هوشمند بهره‌مند شود؟
راه‌حل‌های شهر هوشمند را می‌توان برای رسیدگی به مسائل در شش دسته بار نامرئی توسعه داد که بر توانایی دولت‌های شهری برای عملکرد سودآور تأثیر می‌گذارد. ابتکارات شهر هوشمند می‌تواند تأثیر مثبتی را بر بار نامرئی گردشگری ایجاد کند که شامل مواردی نظیر پیگیری مصرف آب، کیفیت آب و دفع زباله، اتوماسیون ساختمان و انرژی، نظارت و افزایش زیست پذیری، ارتقای حمل‌ونقل، مدیریت جمعیت و مشارکت ذی‌نفعان می‌شود. برای مثال، مدیران مقاصد گردشگری می‌توانند از برنامه‌های شهر هوشمند موجود برای بهبود گزینه‌های حمل‌ونقل و کاهش ازدحام برای گردشگران استفاده کنید.
بهره‌مندی شهرهای گردشگری از راهکارهای هوشمند
سئول از فناوری داده‌های بزرگ برای برنامه‌ریزی مسیرهای اتوبوس جدید در اواخر شب با خدمات، ایمنی و پایداری پیشرفته استفاده کرد و سرویس اتوبوس این شهر موسوم به «جغد شب» به‌طور مداوم به عنوان یکی از برنامه‌های عمومی مورد علاقه ساکنان رتبه‌بندی شده است.
لندن با راه‌اندازی اپلیکیشنی که دستورالعمل‌های صوتی نحوه حرکت در متروی لندن را به مسافران کم‌بینا ارائه می‌دهد، حمل‌ونقل عمومی را در دسترس‌تر کرد. از هر دوی این برنامه‌ها می‌توان به نفع گردشگری و گردشگران استفاده کرد.
در شهرهای دیگر، فناوری برای رسیدگی مستقیم به مسائل گردشگری به کار گرفته شده است؛ در سینکوتره و فلورانس، برنامه‌های جدید سفر با استفاده از داده‌های تلفن همراه، جریان گردشگران را در زمان واقعی نظارت می‌کنند و سپس کم‌ترددترین مسیرها و جاذبه‌ها را به بازدیدکنندگان پیشنهاد می‌کنند.
از آنجا که مقاصد تلاش‌هایی را برای مدیریت اثرات زیست‌محیطی گردشگری آغاز می‌کنند، تلاش‌های شهر هوشمند می‌تواند به نفع ذی‌نفعان گردشگری در سراسر شهر به کار گرفته شود؛ ابتکاراتی مانند خودکارسازی جمع‌آوری زباله، قیمت‌گذاری برق و وضعیت مدیریت زباله می‌تواند نتایج بهتری برای پایداری ایجاد کند.
در سنگاپور، راه‌حل‌های دولتی‌خصوصی شهر هوشمند «خورشیدی»، انرژی‌های تجدیدپذیر را به سرعت مقیاس‌بندی کرده‌اند و در عین حال خطر را برای بخش خصوصی کاهش می‌دهند. همچنین، فناوری هوشمند ترکیبی از عکاسی و هوش مصنوعی در سراسر جهان به کار گرفته شده است تا به هتل‌ها و استراحتگاه‌ها کمک کند تا ضایعات غذا را محدود کنند که سهم بزرگی در انتشار کربن در بخش سفر دارد.
داده‌های شهروندی نیز می‌تواند مدیران مقصد را در برنامه‌ریزی گردشگری کمک کنند تا رویکردی ساکن‌محور داشته باشند؛ بارسلونا و مسکو هر دو پلتفرم‌های دیجیتالی را توسعه داده‌اند تا ساکنان بتوانند بازخورد خود را در مورد قوانین جدید ارائه دهند و پیشنهادها و انتقادات خود را به ادارات شهر منتقل کنند.
دبی یک ابزار ضبط احساسات درزمانی به نام «شاخص شادی دبی هوشمند» را پیاده‌سازی کرده است که شامل یک داشبورد تلفیقی است که نتایج را در بخش‌ها و مناطق جغرافیایی مفید برای گردشگری، به عنوان مثال، فرودگاه، مورد بررسی و نظارت قرار می‌دهد.
نظر شما