به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ژاپن مملو از مکان‌های تاریخی است که با قرن‌ها قدمت همچنان پابرجا هستند. کتاب‌های تاریخی سرشار از عکس‌هایی است که با نگاهی اجمالی به آن‌ها می‌توان گذار فرهنگ‌ها را در طول قرن‌های متمادی نظاره کرد و جزوه‌ها، راهنماها و حتی کتاب‌های قدیمی تمام تلاش خود را می‌کنند تا تصویری از این تاریخ را برای بازدیدکنندگان کشورهای سراسر جهان ترسیم کنند. با این حال هیچ چیز مانند یک تصویر متحرک به‌ویژه زمانی که شامل صحنه‌هایی از زندگی مریم در جوار بناهای معروف و مناظر طبیعی باشد، اصل داستان را بازگو نمی‌کند.
از زمان اختراع دوربین‌های فیلم‌برداری در سال ۱۸۹۱، ثبت لحظاتی از زندگی واقعی مردم آسان‌تر شد و امروزه با تماشای این فیلم‌های نوستالژی می‌توان به اعماق گذشته سفر کرد. در یکی از فیلم‌های منتشرشده می‌توان زندگی مردم توکیو را بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۳ تماشا کرد که در آن افراد زیادی با لباس هاکاما یا کیمونو در حال قدم زدن و کودکانی در حال رفتن به مدرسه یا بازی با توپی به نام ماری یا تماری هستند که ۱۰۰ سال پیش از اسباب‌بازی‌های سنتی کودکان ژاپنی به‌شمار می‌رفت.
کل کشور ژاپن در قرن گذشته تقریباً ۵۰ میلیون نفر جمعیت داشت که کمتر از نیمی از جمعیت امروزی است. در این زمان سه میلیون نفر از این جمعیت ساکن توکیو بودند. اکثر مردم ژاپن در این قرن لباس‌هایی را می‌پوشیدند که امروزه پوشش سنتی ژاپن تلقی می‌شود و خیابان‌ها با استفاده از فانوس‌های کاغذی ثابتی به نام «آندون» روشن می‌شدند. داده‌های تاریخی همچنین نشان می‌دهد که منطقه اطراف معبد سنسوجی در آساکوسای توکیو در قرن گذشته نیز به همان میزانی شلوغ بوده است که این شهر امروزه شاهد آن است.
توکیو در طول دوره امپراطوری ۴۵ ساله می‌جی از ۱۸۶۸ تا ۱۹۱۲ تا حد زیادی تغییر کرد، زیرا ژاپن از یک کشور کشاورزی به کشوری متمرکز بر صنعت تبدیل شد. در سال ۱۸۸۶، توکیو به اسامی توکیوتو یا توکیوفو شناخته می‌شد. فاصله ۱۵ ساله ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۶ ژاپن (دوره تایشو) نیز هرچند کوتاه بود، به‌واسطه زلزله بزرگ کانتو به‌خوبی شناخته شده است.
توکیو در سال ۱۹۱۴ شاهد افتتاح نخستین فروشگاه بزرگ ژاپن، فروشگاه کیمونو میتسوکوشی بود که در حال حاضر به‌عنوان فروشگاه «نیهونباشی میتسوکوشی» شناخته می‌شود و ساخت مجسمه شیر، پله‌برقی‌ها و آسانسورها به‌سرعت در این دوره مورد بحث‌های برنامه‌ریزی شهری قرار گرفت. ایستگاه توکیو نیز در سال ۱۹۱۴ افتتاح شد که در آن زمان بسیار شلوغ بود، زیرا مسافران زیادی به آن رفت‌وآمد می‌کردند. قرن گذشته همچنین دوران شکوفایی صنعت اسباب‌بازی و توسعه محصولات و در اصل آغاز مدرنیزاسیون در ژاپن بود. رایج‌ترین وسیله حمل‌ونقل ژاپن در ۱۰۰ سال پیش ریکشا بود که به‌تدریج با دوچرخه و ماشین جایگزین شد. در آن زمان همچنین چاه‌های آب زیادی در توکیو وجود داشت و کیفیت آب بسیار بالا بود. در ادامه تصاویری از زندگی روزمره اهل توکیو بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۵ را مشاهده خواهید کرد.
نظر شما