حجت‌الله مهدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره ضرورت رفتن کودکان به مهدکودک اظهار کرد: بیشتر کودکان رفتن به مهدکودک را از سه تا شش سالگی آغاز می‌کنند، زیرا با توجه به ضرورت و اهمیت آموزش دوران کودکی، بیشتر خانواده‌ها کودکان خود را به مهدکودک می‌فرستند، مهدکودک محلی است که در آن به کودکان نحوه برقراری ارتباط با دیگران و جامعه، اصول اولیه زندگی و تحصیلی را آموزش می‌دهند و دوره‌ای ویژه و اولین مقطع آموزشی کودکان بیرون از خانه است.
وی افزود: بهبود روابط اجتماعی در کودکی از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چرا که هرچه کودکان برقراری ارتباط با دیگران را بهتر بیاموزند در جامعه با مشکلات کم‌تری روبه‌رو خواهند شد، بنابراین پس از خانواده، مهدکودک و پیش‌دبستانی اولین نهاد آموزشی است که کودکان در آن حضور می‌یابند و در آن می‌آموزند که چگونه با دیگر هم‌سن‌وسالان و مربیان خود ارتباط برقرار کنند.
رئیس مرکز مشاوره اداره کل آموزش‌وپرورش استان اصفهان تصریح کرد: یکی دیگر از فواید مهدکودک و پیش‌دبستانی برای کودکان، یادگیری نظم و انضباط است، کودکان در مهدکودک می‌آموزند که چگونه وسایل خود را مرتب کنند و در جای خود قرار دهند، همین‌طور طرز صحیح نشستن، برخاستن و صحبت کردن را نیز می‌آموزند.
وی درباره تفاوت مهدکودک و پیش‌دبستانی‌ها گفت: هدف بیشتر پیش‌دبستانی‌ها آماده کردن کودکان برای سال‌های مدرسه است، آن‌ها این اهداف را با آموزش مهارت‌های اجتماعی و تحصیلی دنبال می‌کنند، برخلاف مهدکودک، در پیش‌دبستانی، تمرکز روی آموزش‌های ابتدایی و تحصیلی است، این آموزش‌ها کودکان را برای آموزش‌های رسمی مدرسه آماده می‌کند و آنان را در چند سال آغاز مدرسه جلو می‌اندازد، پیش‌دبستانی‌ها برنامه‌هایی ساختارمند و آموزشی رسمی‌تر دارند و در کنار آن تا اندازه‌ای تعاملات اجتماعی را فراهم می‌کنند.
مهدی در پاسخ به اینکه برخی از مهدکودک‌ها با برپایی کلاس‌های فوق برنامه درصدد کشف استعداد کودکان در سنین کم هستند، اظهار کرد: هر انسانی مهارت‌ها و استعدادهای ذاتی ویژه‌ای دارد و رسالت و وظیفه خاصی دارد؛ هیچ فردی در این جهان بدون استعداد خاص و متفاوت به دنیا نمی‌آید و استعدادهای ذاتی متناسب با شرایط و محیط زندگی هر شخص کشف خواهد شد.
وی ادامه داد: لازم است این نکته را در نظر گیریم که سن استعدادیابی چه سنی است و در این مسیری کدام رویدادها مهم تلقی می‌شود، بسیاری از مواقع در زمان‌هایی استعدادیابی اتفاق می‌افتد که این موضوع نه تنها به کودک کمک نمی‌کند، بلکه موجب ایجاد آسیب‌های جبران‌ناپذیری در آن‌ها خواهد شد، اگر والدین اجازه دهند که فرایند رشد کودکان مسیر طبیعی را طی کند، در این شرایط استعدادیابی صحیح اتفاق می‌افتد و آن‌طور که باید استعدادهای کودک شناسایی می‌شود.
رئیس مرکز مشاوره اداره کل آموزش‌وپرورش استان اصفهان خاطرنشان کرد: در دوران پیش از دبستان تمایل نداریم که فرایند رشد کودکان را مختل کنیم و تنها به دنبال انواع استعدادیابی از جمله هوشی، هنری، کلامی یا هرگونه استعداد دیگر باشیم، این موضوع برای دوران ابتدایی نیز صدق می‌کند؛ چراکه در این دوره تمرکز بر این است که دانش‌آموزان در کنار یادگیری مهارت‌های شناختی خواندن، نوشتن یا جمع و تفریق بتوانند مهارت اجتماعی، زندگی کردن در کنار یکدیگر، بازی با همسالان و برقراری ارتباط را یاد گیرند، این فرایندها، مراحل بااهمیت در دوران دبستان است و دوران ابتدایی نیز جایگاه استعدادیابی ندارد تا بتوان به‌طور جدی استعداد محصلان را کشف کرد و آن‌ها را جهت داد.
نظر شما