به گزارش ایمنا، فرهنگ و هنر همواره هدفی مناسب برای افرادی است که قصد ایجاد حاشیه را دارند، مخاطب بالا و همگام بودن با اوقات فراغت مردم دو عنصر مهمی است که هنر و فرهنگ را به عنصری مهم برای ایجاد آرامش و یا برهم زدن آن تبدیل کرده است.
در میان هنرهای مختلف هم شاید تئاتر و هنر نمایش یکی از مهم‌ترین‌ها باشد، برای همین هم مدیران هنری تلاش بر رونق تئاتر دارند و برخی هم آرامش آن را هدف گرفته‌اند تا شاید شرایط جامعه را ناآرام نشان دهند.
با دیدن شرایط تماشاخانه‌های کشور و حتی سر زدن به درگاه‌های خرید و فروش بلیت تئاتر می‌تواند دورنمایی کلی از شرایط تئاتر و البته میزان استقبال مخاطبینش از آن را مشاهده کرد چراکه به‌طور قطع مخاطب یکی از مهم‌ترین اضلاع هنر نمایش بوده و در صورت استقبال نکردن او، اجرای هر نمایشی بی‌دلیل است.
تئاتر شهر در اوج
امروز و در حالی که بعضی رسانه‌ها تلاش می‌کنند تا از رنج پرده‌نشینان بگویند، هنر نمایش شرایط خوبی را سپری می‌کند. در آخرین آمار اعلام شده «بک تو بلک» سجاد افشاریان در سالن اصلی تئاتر شهر، گیشه‌ای نزدیک به ۶ میلیارد تومان را تجربه کرده است.
این نمایش با مجموع ۶۴ اجرا و میزبانی از ۳۵ هزار و ۱۹۴ مخاطب پنج میلیارد و ۶۵۶ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان فروش داشته است.
جدا از این نمایش دیگر آثار فعلی تئاتر شهر هم شرایط خوبی دارند، نمایش «سوسمار» با ۲۳ اجرا ۲۱۹۲ تماشاگر، نمایش «در انتظار گودو» با ۵ اجرا ۴۳۶ تماشاگر، نمایش «هیدن» با ۶۹ اجرا ۶۴۴۰ تماشاگر، نمایش «کسی برای یک گوریل غمگین کاری نمی‌کند» با ۲۶ اجرا ۱۰۳۳ تماشاگر و نمایش «آوینیون» با ۲۵ اجرا ۱۰۳۳ تماشاگر را جذب خود کرده‌اند.
نزدیک به ۲ میلیون مخاطب در نیم‌سال
تئاتر شهر به‌عنوان یکی از مراکز مهم تئاتری در کشور آماری قابل قبول را برای خود ثبت کرده است، جدا از این مجموعه تئاتر کشور هم شرایط قابل دفاعی دارد، برای بررسی این شرایط یکی از مهم‌ترین راه‌ها نگاه به آمار تعداد مخاطبین و آثار اجرا شده است، این اعداد می‌توانند نگاه درستی را به وضعیت تئاتر کشور ایجاد کند.
مطابق با آمار دریافتی از اداره کل هنرهای نمایشی، تئاتر ایران در نیم‌سال اول سال جاری حدود یک میلیون و ۶۳۸ هزار مخاطب داشته است، این عدد در تمام سال گذشته نزدیک به ۲ میلیون و ۴۰۷ هزار مخاطب بوده است.
اگر این استقبال به همان میزانی که در ۶ ماه ابتدایی سال جاری اتفاق افتاده است، در ۶ ماه دوم سال هم ادامه پیدا کند، این آمار به بیش از ۳ میلیون مخاطب خواهد رسید.
این پیش‌بینی در حالی است که هنر نمایش به‌طور معمول نیمه دوم سال به دلیل وجود جشنواره‌های اصلی تئاتر با استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شود و احتمالاً آمار نهایی سال ۱۴۰۲ بیش از این خواهد بود.
مسیر تئاتر و ضربه‌ای که از کرونا خورد
شرایط مخاطبان و تعداد اجراهای تئاتر قبل از شیوع کرونا با امروز قابل مقایسه نیست، تئاتر ایران در سال ۱۳۹۷ رکورد بیشترین مخاطب را داشته و نزدیک به ۸ میلیون و ۲۰۰ هزار مخاطب را در یک سال تجربه کرده است.
این تعداد مخاطب در سال قبل از آن یعنی در سال ۱۳۹۶ نزدیک به ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر بوده است، یعنی در یک سال رشدی چشمگیر را تجربه کرده است، در سال ۹۷ عمده نمایش‌های اجرا شده در تهران هم مربوط به نمایش‌هایی است که در آن روزها به آثار لاکچری معروف شدند، نمایش‌هایی که به‌جای اجرا در سالن‌های تئاتری در هتل‌ها با ظرفیتی بیش از صندلی‌های معمول تئاتر اجرا شدند.
آمار تئاتر در سال ۱۳۹۵ هم نزدیک به ۴ میلیون مخاطب را نشان می‌دهد، این عدد در سال ۱۳۹۴، تقریباً ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار مخاطب بوده و در سال ۱۳۹۳ هم ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر به تماشای آثار نمایشی نشسته‌اند.
این رشد آماری بعد از شیوع ویروس کرونا و از نفس افتادن یک سال تئاتر متوقف شد، اسفندماه سال ۱۳۹۸ شروع تعطیلی‌های تئاتر بود و سال ۱۳۹۹ تعداد اجراها به عدد چشمگیری نرسید.
سال ۱۴۰۰ شروع فعالیت تئاتر بعد از کرونا بود، سال ۱۴۰۱ این تلاش‌ها تئاتر را در مسیر رشد مجدد خود قرار داد تا بتوان با برنامه‌ریزی صحیح هنر نمایش را به روزهای اوجش برگرداند.
آمار سال گذشته و ۶ ماه اول سال ۱۴۰۲ نشان از شروع مجدد مسیری دارد که با شیوع ویروس کرونا تخریب شده بود، اما تفاوت این دوره با دوره قبل از آن تعداد سالن‌ها و زیرساخت تئاتر است، سالن‌های بسیاری در دوره کرونا تعطیل شدند و دیگر امکان ادامه فعالیت نداشتند، اتفاقی که بیشتر باعث آسیب بخش خصوصی تئاتر شد.
شرایط فعلی و امید به شکوفایی
شاید اگر شرایط تئاتر در چند ماه گذشته را با ابتدای سال هم مقایسه کنید با تفاوتی چشمگیر مواجه شوید، تئاتر مسیرش را شروع کرده است و پیش می‌رود، حضور نیافتن هنرمندان در تئاتر و القای قهر هنرمندان از این هنر، نکته‌ای است که دیگر واقعیت ندارد، شاید اندک هنرمندانی که دیگر در تئاتر فعالیت ندارند، نه بعد از اتفاقات سال گذشته، بلکه بعد از شیوع کرونا و پایان سوآوری تئاتر با آن قهر کرده‌اند.
اما نکته مهم در این میان برنامه‌ریزی درست برای حمایت از هنرمندان و احیای بخشی از سالن‌های از دست رفته است، البته توجه به شهرستان و تمرکززدایی هم از نکات امیدوارکننده شرایط فعلی است، به‌طوری که در آمار سال جاری بخش زیادی از تعداد مخاطبان و آثار برای خارج از تهران است.
منبع: فارس
نظر شما