عفونت‌های جدی خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان افزایش می‌دهد

به گزارش ایمنا به نقل از یونایتدپرس، محققان دانشگاه «یو. سی. ای. ای» در آمریکا که این مطالعه را انجام داده‌اند، می‌گویند: عفونت‌هایی که این کودکان را بیمار می‌کند، شامل آنفلوانزا، عفونت‌های شدید پوستی، عفونت‌های قارچی ریه‌ها، مسمومیت غذایی باکتریایی، سیاه سرفه و بیماری دست، پا و دهان است.

از بیش از ۳.۶ میلیون کودک که در این مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته بودند، حدود ۲۳ هزار کودک به اختلال طیف اوتیسم مبتلا بودند که تقریباً چهار هزار و ۴۰۰ نفر از آنها دختر و ۱۸ هزار و ۲۰۰ نفر از آنها پسر بودند.

به گفته محققان، در کودکان پسر که در فاصله ۱۸ ماهگی تا چهار سالگی اختلال طیف اوتیسم در آنها تشخیص داده شد، شیوع بیشتر عفونت‌های شدید که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد، مشاهده شد.

در حالی که این مطالعه ثابت نمی‌کند این بیماری‌ها باعث اوتیسم می‌شوند، محققان می‌گویند یافته‌های آنها موید مطالعات قبلی است که نشان می‌داد عفونت‌های شدید و تأثیرات آنها بر سیستم ایمنی کودکان، خطر ابتلاء به بیماری‌های عصبی را افزایش می‌دهد.

به گفته محققان، بسیاری از عفونت‌های یاد شده با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند.

«آلچینو جی سیلوا»، استاد مغز و اعصاب، روانپزشکی و علوم زیستی رفتاری در دانشگاه یو. سی. ای. ای و نویسنده این مطالعه به خبرگزاری یونایتدپرس گفت: نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که والدین باید فرزندان خود را واکسینه کنند تا از ابتلاء به عفونت‌های جدی که احتمال ابتلاء به اوتیسم و حتی سایر اختلالات روانی را افزایش می‌دهد، جلوگیری کنند.

اوتیسم ( Autism) یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن هنوز ناشناخته است.

به افرادی که این اختلال را دارند اوتیستیک یا درخودمانده گفته می‌شود. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.

این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد.

در بعضی موارد، رفتارهای خودآزاردهنده و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد، حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) و پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دلبستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود. ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیرمعمول دیده شود.

مشروح این مطالعه در مجله Scientific Advances منتشر شده است.

منبع: ایرنا