به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، از دیرباز تا امروز، روستانشینان با اهداف مختلفی به شهرها مهاجرت کردهاند که این رویداد، طی دو دهه اخیر سرعت بیشتری یافته و پدیده شهرنشینی گسترده را در پی داشته است. بسیاری از محققان ادعا کردهاند که چنانچه جمعیت شهرها همچنان با سرعت کنونی افزایش یابد، تا سال ۲۰۵۰ به ازای هر ۱۰۰ نفر جمعیت، ۷۰ مورد در شهرها سکونت پیدا خواهند کرد. بدیهی است که افزایش جمعیت شهری، به اوج گرفتن مصرف انرژی منجر خواهد شد که این امر میتواند زوال منابع طبیعی را در پی داشته باشد.
افزایش جمعیت شهری همچنین میتواند چالشهایی نظیر عمیقتر کردن شکاف درآمدی، شدت یافتن آلودگی هوا و فرسوده شدن زیرساختهای شهری را در پی داشته باشد. مهمترین اقدامی که مدیران و شهروندان میتوانند برای جلوگیری از پایان یافتن منابع در پیش گیرند، اتخاذ رویکردهایی برای پایدارسازی هر چه بیشتر شهرها است. در ادامه به معرفی ایدههایی جالب برای افزایش تابآوری شهرها پرداخته میشود.
سرمایهگذاری برای برنامهریزیهای شهری جدید
طبق گزارشات، برای این که شکاف مالی زیرساختهای شهری در سراسر جهان از بین برود یا به حداقل برسد، صرف بودجهای بین ۵. ۴ تا ۴. ۵ میلیارد دلار لازم است. بدیهی است که تنها سه درصد این هزینه در حال حاضر، از طریق کمک توسعه رسمی تأمین میشود که این یعنی، مدیران شهری نه تنها باید امور مالی شهرداری را تقویت کنند بلکه موظفند رویکردهای جدیدی نیز برای سرمایهگذاری در بخش زیرساختها بیابند.
بانک جهانی، سرمایه لازم را برای این منظور تأمین کرده و به مدیران شهری کمک میکند چهارچوبهایی مالی به وجود آورند تا به جذب سرمایه به روشی پایدار بپردازند به عنوان مثال بانک جهانی مبلغی حدود یک میلیارد دلار در اختیار برنامهریزان آفریقای جنوبی قرار داده است تا با تمرکز بر بهبود عملکرد مالی و سازمانی در کشورهای اتیوپی، کنیا، اوگاندا و تانزانیا، پروژههای شهری را به طور کامل انجام دهند.
ارتقای توسعه ارضی
تنها ۵. ۱ درصد زمینهای سراسر کره خاکی با هدف تولید مورد استفاده قرار میگیرد. توزیع نابرابر زمین در سراسر کره زمین، منجر به ایجاد نابرابریهای چشمگیر بین مردم شده، به نارضایتیهای بین شهرنشینان دامن زده و توسعه را با اختلال مواجه کرده است. بنابراین توجه به پایداری و رشد اقتصادی فراگیر برای ایجاد فضاهای شهری و بهرهگیری از زمینهایی که تا کنون به دست فراموشی سپرده شده، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در واقع جنبشی تحت عنوان "توسعه اراضی" در بین برنامهریزان شکل میگیرد که مردم را به درک بیشتر وضعیت شهرها ترغیب میکند که در نتیجه این امر، فرصتهای شغلی بهتری برای شهروندان به وجود میآید و در نهایت، رشد اقتصادی با سرعت بسیار بیشتری صورت میگیرد.
بانک جهانی برنامهای تحت عنوان شهرهای آسیای شرقی و اقیانوسیه آغاز کرده که بر اساس آن قرار است از طریق تشویق مدیران به اتخاذ طراحیهای شهری چندمنظوره، رشد فراگیر و برابری برای مناطق شهری رقم بزنند و فرصتهای زیادی در اختیار شهرنشینان کم درآمد برای بهبود وضعیت اقتصادی خود قرار دهند. بدون شک در نتیجه این اقدام، رشد اقتصادی با سرعت بسیار بالاتری صورت خواهد گرفت و در نهایت، فقط به طور قابل توجهی کاهش مییابد.
افزایش مقاومت شهرها در مقابل حوادث طبیعی و تغییرات اقلیمی
بدیهی است که هر چه جمعیت شهرها افزایش یابد، آسیبپذیری آنها در مقابل پاندمیها و حوادث طبیعی نیز بیشتر میشود. از آنجا که بیش از ۹۰ درصد تمام مراکز شهری در مناطق ساحلی واقع شده است بنابراین شهرها هر روز با فجایع مختلفی نظیر سیل، طوفان و سایر حوادث طبیعی مواجه میشود که البته تغییرات اقلیمی نیز بر شدت وقوع این بلایا میافزاید.
طی چند سال اخیر، بانک جهانی بیش از چهار میلیارد دلار در هفت هزار شهر از ۱۳۰ کشور دنیا و حدود ۵۰ میلیارد دلار برای پیادهسازی ۹۰۰ پروژه مربوط به تغییرات اقلیمی هزینه کرده است علاوه بر این بانک جهانی مشارکت در سراسر دنیا را تسهیل کرده است تا از این طریق به حمایت از کشورها در افزایش پایداری شهرها کمک کند.
نظر شما