الهام پیرحاجی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص تأثیر مثبت بازیهای رایانهای بر رشد شخصیت کودک، اظهار کرد: برخلاف تصور عوام بازیهای رایانهای به جز اثرات منفی و مخرب خود دارای اثرات مثبت برای کودکان و نوجوانان نیز است، پرداختن به این نوع بازیها خلاقیت و قوه تخیل کودک را شکوفا کرده و سبب افزایش دقت و تمرکز در او میشود.
وی ادامه داد: تحقیقات متعدد داخلی و خارجی نشان میدهد که انسانها تنها ۲۰ درصد از یک محتوای شنیداری و ۴۰ درصد از یک محتوای دیداری را به خاطر میسپارند، در حالی که این عدد برای بازیهای رایانهای شنیداری و دیداری حدود ۷۵ درصد خواهد بود.
این روانشناس و مشاور کودک و نوجوان با تاکید بر اینکه در مواردی از این بازیها کودک بدون کثیف کاری میتواند نقاشی بکشد و ایدههای بصری خود را روی صفحه موبایل یا لبتاپ پیاده کند، تصریح کرد: به علت استفاده از کلیدهای کیبورد و دستههای بازی مهارتهای حرکتی ظریف و عضلات دست و انگشتان کودک تقویت میشود و در نهایت اوقات فراغت کودک را به تنهایی و به نحو احسن پر میکند، این بازیها همچنین باعث تقویت مهارتهای فضایی در کودک و نوجوان شده و چشم و ذهن کودک را با فضاهای مختلف جغرافیایی و ریاضیات آشنا میکند.
برخی بازیهای رایانهای باعث انزوا و درونگرایی کودک میشود
پیرحاجی با بیان اینکه برخی از بازیها باعث پرخاشگری در کودک میشود، افزود: بر اساس یافتههای موجود یکی از مهمترین اثرات بازیهای رایانهای داشتن حالت جنگی در اغلب آنها است، مانند اینکه فرد برای رسیدن به مراحل بالاتر و برنده شدن باید از تعداد زیادی سلاح استفاده کند و تعداد بیشتری از افراد دشمن را بکشد و این خود باعث ایجاد پرخاش و یا حتی ترس و اضطراب شدید در کودک و نوجوان میشود و بازیهای رایانهای در شرایطی که به صورت افراطی و بدون هیچ مقرراتی از آنها استفاده شود، باعث انزوا طلبی و درونگرایی کودک خواهد شد و کودک دیگر تمایلی به بودن در جمع و مهمانیها ندارد و گاهی کودک آن قدر به بازی کردن معتاد میشود که متوجه هیچ رفت و آمدی از سوی دوستان و خانواده نمیشود و برای تنها ماندن اهمیتی ندارد.
وی با اشاره به اینکه استفاده زیاد از بازیهای رایانهای ذهن کودک را ضعیف خواهد کرد و کودک بدون تفکر فقط به حرکت چند دکمه میپردازد، اظهار کرد: این اتفاق باعث افسردگی و کاهش خلاقیت در فرد میشود، لازم است افت تحصیلی و بیعلاقگی کودک به درس، پس از اعتیاد به بازیهای رایانهای را نادیده نگیریم، چرا که یکی از مهمترین اثرات مخرب استفاده زیاد از این بازیها به شمار میرود.
این روانشناس کودک و نوجوان با اشاره به اثرات مخرب بازیهای رایانهای بر ارتباط کودک و والدین، خاطرنشان کرد: بازیهای رایانهای باعث کاهش ارتباط کودک و نوجوان با والدین خود میشود و همین امر تنشها و مشکلات را در روابط خانوادگی افزایش میدهد.
وی اضافه کرد: در نهایت این بازیها به دلیل اینکه بیشتر ساخته کشورهای اروپایی بوده و ممکن است صحنهها و تصاویر بدون سانسوری را به کودک و نوجوان نشان دهد که به شدت برای او جذاب است و این اتفاق مشکلات فراوانی را در پی خواهد داشت.
وضع قانون از طرف والدین مهم است
پیرحاجی همراه شدن خانواده با کودک و بازی با او در ساعات مشخص و با وضع قانون از سمت والدین را مهم دانست و گفت: پدر و مادر باید پس از بازی ذهن کودک را به چالش بکشند و در کنار هم بازیها و اتفاقات درون بازی را مورد نقد و بررسی قرار دهند، همچنین رایانه و وسایل ارتباط جمعی نباید در اتاق کودک باشد و نباید کودک در یک اتاق تنها با آنها بازی کند، والدین باید فاصله جای نشستن کودک جلوی نمایشگر را تنظیم کنند تا از آسیب زیاد به چشمها جلوگیری شود، نور نمایشگر را تنظیم کنند، با کودک راجع به مزایا و مضرات بازیهای رایانهای به صورت منطقی صحبت کنند.
وی خاطرنشان کرد: والدین بازیهایی را به کودک پیشنهاد و برای او نصب کنند که حالت معمایی و ماجراجویانه دارد و ذهن کودک را در مورد مسئلهها به چالش بکشد، به عنوان یک والد در مورد بازیهای رایانهای تحقیق کنند و با علم و آگاهی به اینکه کدام بازیها مناسب سن کودک آنها است به او اجازه بازی کردن آن بازی را بدهند.
پیرحاجی اظهار کرد: لازم است پدر و مادر با استفاده از اقتدار خود، کودک را ملزم کنند، تمام کارها و تکالیف درسی خود را قبل از بازی انجام دهد و بعد از چک شدن به وسیله والدین، کودک اجازه دارد در حد مشخص که برای او در نظر گرفته شده، به بازی کردن با رایانه ادامه دهد.
نظر شما