به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سوال اینکه "آیا در کره ماه، ماه های کوچکتری وجود دارد؟ " ظاهراً ساده به نظر می‌رسد که پسر چهار ساله جونا کولمیر، متخصص فیزیک نجوم موسسه علوم کارنگی، از خود پرسید و همین سؤال منجر به انجام تحقیقات گسترده ای توسط جونا در این خصوص شد.
در سال گذشته، جونا کولمیر و سین ریموند، محققان علوم فضا، پس از انتشار گزارش خود مبنی بر وجود ریز ماه‌ها در کره ماه، باعث ایجاد طوفانی در فضای علمی اینترنت شدند. کولمیر و ریموند پژوهش هایی را آغاز کردند تا به توصیف پارامترهای فیزیکی برای ماه که، گردش ماه های کوچک‌تر به دور کره ماه را توجیه می کرد، بپردازند.
محاسبات کولمیر و ریموند نشان می‌دهد که تنها ماه های بزرگ تر با چرخش های وسیع از سیارات میزبان می توانند دارای ریز ماه باشند. آن ها دریافتند که چهار ماه در منظومه شمسی وجود دارد که ممکن است میزبان ریز ماه های قمر خود باشند. این چهار ماه شامل کالیستو در سیاره مشتری، تیتان و پاپتوس در سیاره زحل و خود کره ماه در زمین هستند.
به گفته کولمیر نبود ریز ماه های شناخته شده در منظومه شمسی، می تواند منجر به درک چگونگی شکل گرفتن سیارات ما و سیارات همسایه شود. این محقق اخترشناس بر این باور است که این امر می تواند سبب انجام پژوهش های بیشتر جهت درک این حقایق شود که چگونه ممکن است منظومه های شمسی در جای دیگر شکل گیرند و چگونه منظومه شمسی ما خود را با هزاران منظومه دیگر، که در مأموریت های سیاره ای کشف شده اند، سازگار می کند.
کولمیر و ریموند دریافتند که سیاره ای که اخیرا خارج از منظومه شمسی کشف شده است و به دور کپلر ۱۶۲۵ می چرخد، احتمالاٌ یک توده ی واقعی از میزبان خود است که یک ریز ماه در درون خود دارد. اگر چه جهت چرخش این سیاره، ثبات آن را غیر ممکن می کند، با این حال کشف یک ریز ماه در اطراف سیاره خارج از منظومه شمسی امری بسیار پیچیده است. همچنین آن ها خاطر نشان کردند که این سیاره ممکن است یک ریز ماه مصنوعی پایدار باشد و در نتیجه به عنوان یک کپسول زمان یا پایگاه عمل کند.
این دو دانشمند آمریکایی هر دو به این توافق رسیدند که بحث در مورد وجود ریز ماه ها بسیار قابل گسترش است و با تحقیقات بیشتر می توان از وجود یا نبود ریز ماه آگاه شد.
نظر شما