بهرام فریورصدری در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: در حال حاضر دریافت هزینه ماهیانه آب، برق و گاز با دولت مرکزی است، در حالی که دولت ممکن است تأمین آب و برق در مقیاس ملی را به عهده داشته باشد، اما توزیع آن در مقیاس شهر باید به عهده شهرداریها باشد.
وی با بیان اینکه بخشی از طرحهای توسعه شهری مربوط به شهرداریها میشود، افزود: در حالی که طرح های توسعه شهری تقریباً برای تمام بخشها از جمله آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، تربیت بدنی و... تعیین تکلیف میکند و هر کدام از دستگاهها و بخشها وظایفی در قبال تحقق طرحهای توسعه شهری بر عهده دارند، اما اجرای طرح تنها به شهرداری واگذار میشود.
این کارشناس شهرسازی با تاکید بر اینکه مجری اجرای طرحهای توسعه شهری تنها شهرداری نیست، گفت: به عنوان مثال آموزش و پرورش باید مدارس خود را طبق برنامه پیشنهاد شده در طرح جامع بسازد یا بهداشت و درمان فضاهای بهداشتی درمانی را طبق آن گسترش دهد، اما دستگاههای اجرایی زیر نظر دولت مرکزی قرار دارند و شهرداری تنها یک حکومت محلی است.
وی ادامه داد: علیرغم اینکه اعضای شورای عالی شهرسازی طرحهای شهری را تصویب میکنند، اما خود خلاف آن را اجرا میکنند و این یک اشکال اساسی است و نکته دیگر اینکه بررسی عملکرد سایر بخشها جزء وظایف شهرداریها نیست؛ اگر میخواهیم طرحهای شهری به خوبی اجرا شود، باید مدیریت واحد شهری را محقق کرده و وظایفی که در حال حاضر بیهوده در دولت مرکزی است را به حکومتهای محلی واگذار کرد.
فریورصدری با بیان اینکه شهرداریها در ایران به معنای واقعی حکومتهای محلی نیستند، گفت: شهرداران در حال حاضر مدیرانی محلی با اختیارات بسیار محدود هستند چرا که به مرور اختیارات آنها کاهش و به دولت مرکزی اضافه شده است.
عضو گروه شهرسازی جامعه مهندسان مشاور ایران تصریح کرد: یکی دیگر از اشکالات اساسی این است که طرح و برنامههای محلی کمتر جدی گرفته میشود، البته اشکالهای دیگر هم دارد که قوانین درست نیست و نیاز به اصلاح دارد، به عنوان مثال یک یا دو بند قانون شهرداری در خصوص طرح جامع و در قانون تغییر نام وزارت مسکن و شهرسازی به راه و شهرسازی، جای خالی چند ماده قانونی که وظایف مشخص دستگاههای مجری را در اجرای طرحها تعیین کند، احساس میشود.
وی با اشاره به تغییر زودهنگام مدیران شهری اظهارکرد: اصولاً اجرای طرحها ربطی به مسئولی که در رأس سازمان است، ندارد و قانون باید در هر دوره روند اجرایی خود را توسط مدیران شهری طی کند، اما متأسفانه این موضوع مهم اجرایی نمیشود.
فریور صدری افزود: برنامهریزی تعریف بدیهی دارد و به معنای از پیش اندیشیدن کارهایی است که میخواهیم انجام بدهیم، در برنامهریزی توسعه شهری نیز روال اینگونه است، اما در ایران معمولاً برنامهریزی یعنی از پیش اندیشیدن کارهایی که نمیخواهیم آنها را انجام بدهیم و این یک اشکال بزرگ در اجرای طرحهای جامع و تفصیلی است، زیرا عزم جدی برای اجرای برنامههای تهیه شده، وجود ندارد.
وی تصریح کرد: نظام هدایت کنترل توسعه مقوله وسیعی است که قانون بخش مهمی از آن بوده و شامل سازماندهی توسعه، روشهای برنامهریزی، مسائل تأمین منابع مالی و ... است تا در مجموع بتوان توسعه شهر را هدایت کند.
این کارشناس شهرسازی در پاسخ به این سؤال که برای موفقیت طرح جامع شهر اصفهان با رویکرد جدید باید چه اقداماتی انجام داد، گفت: در مرحله نخست باید مسائل و مشکلاتی که اشاره شد، آسیبشناسی شود، همچنین رویکرد نوین تکالیفی برای مردم، شهرداریها و سازمانهای مختلف مشخص کرده که هیچکدام قانون ندارد و برای اینکه به نتیجه برسند باید قوانین اصلاح و تمام مسئولان ذیربط به وظایف قانونی خود عمل کنند، شفافیت وجود داشته باشد و در یک کلام از حرف تا عمل نباید فاصله باشد تا طرحهای شهری سرانجام خوشایندی داشته باشد.
نظر شما