به گزارش خبرنگار پارلمانی ایمنا، معصومه آقاپور علیشاهی در جلسه علنی امروز چهارشنبه-۱۸ مهر- در نطق میان دستور خود خاطرنشان کرد: دشمن عزم جزم کرده بساط همه را جمع کند و ما چه سان هنوز در جنگ فرساینده اصول و اصلاح و اعتدال ، سر خود و حریف خانگی را به دیوار می کوبیم؛ دیواری که از هر روزنه اش افعی نیش بر کشیده است.
نایب رییس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد:هرچند از باغبان نمایان میوه چین، زیاده خواهان و خودی ها ، دلِ خون داریم. روی سخن اینجا با مردم نیست که "ای مردم دسته دسته نشوید، متفرق نگردید که دشمن پشت دیوار است". مردم خیلی بهتر از مسئولان این امر بدیهی را دریافته اند ؛ که سخن من با برخی از همین دلواپسان است که یا با تصادف انتخابات یا با اجبار انتصابات، مردم مردم می کنند، اما تا کارد بر استخوان مردم نرسد باورشان نمی شود که استخوان خودشان هم خورد خواهد شد.
آقاپور تأکید کرد: تا دیر نشده به خود آییم و یک بار و این بار برای همیشه و به خاطر کشور و سرنوشت و مشترکاتمان غوغای رقابت های تمام نشدنی را کنار بگذاریم. برای مثال در همین ایام حساس کنونی گفت وگوهای زنده و مرده در سیما از سوی رجال سیاسی حول محور تاختن بر یکدیگر و خیط کردن همدیگر و آش در چشم مردم پختن است.
این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: حضرات! نه عطایش را به لقایش می بخشند و نه ول کن ناخن کشیدن بر چهره های نورانی یکدیگر هستند.برجام اگر بد بود چرا به عهدشکن آن این همه ناسزا می گویید و اگر کمی تا قسمتی خوب بود چرا از فحاشی به آن کوتاه نمی آیید، وقت تنگ است در این کش مکش های زمان گذشته، زمان حال را گم نکنید، مردم امید و امان اقتصادی می خواهند، زنان حضور فعال در عرصه های مدیریتی، سیاسی و اجتماعی می خواهند، قوانین حمایتی برای اجرا، شناسنامه برای فرزندانِ مادران ایرانی و پدران غیرایرانی، ممنوعیت ازدواج زیر ۱۳ سال برای دختران، عدالت و انصاف، حذف محدودیت استفاده از فضای مجازی می‌خواهند.
آقاپور افزود: ما پشیمان نیستیم ، این همان چیزی است که دشمن نشانه گرفته؛ شاهد این ادعا هم بحران هایی است که می سازند و یا کلیدواژه های ناامیدی و پشیمانی و براندازی را جار می زنند تا نسل جوان و پویا را که امتحان کنش گری پس داده ، از میدان بدر کنند، ما مطالبه گر خواهیم ماند، این سیاست ما بوده و از دولت حمایت می کنیم چون ناامیدی برادر مرگ است، همچنین مواظب سرمایه های اجتماعی و سرمایه های نمادین باشیم، جامعه ما در تخریب سرمایه های نمادینش مثال زدنی شده است، وقتی شخصیتی، سیاستمداری، نماینده ملتی و مسئول کشوری را تخریب می کنیم انگار یکی از ستون های تخت جمشید را تخریب می کنیم.
نظر شما