خاطرات تلخ و شیرین، پشت پرده سینما

یک پرده است و هزاران تصویر، از قیصر تا داش آکل، از ناخدا خورشید تا باشو، غریبه کوچک و حتی هزارپا و لاتاری که فقط بر روی پرده سینما خاطره نساختند، برخی ماندند و جاودان شدند و برخی از یاد رفتند...

به گزارش ایمنا، ۲۱ شهریور سال ۱۳۷۹ به مناسبت صدمین سال ورود سینما به ایران "روز ملی سینما" نامیده شد. دوربین، نخستین ابزار فیلمسازی توسط مظفرالدین شاه و پنج سال پس از رواج آن در پاریس به ایران آمد که نشان می دهد سینمای ایران هیچ گاه عقب نبوده و پا به پای کشور های دیگر بروز و ظهور کرده است. "آبی و رابی" و پس از آن "حاج آقا آکتور سینما" نخستین فیلم هایی بودند که در سینمای ایران روی پرده رفتند و هر دو صامت بودند.

تاریخ سینمای ایران پر است از روزهای پر شکوه، سخت، پر فراز و نشیب، پر از کاستی هاکمبود ها و پر از افتخارات و امروز باید به خود ببالد که در دامن خود بیضایی، کیمیایی، پور احمد، فرهادی و مانند آن ها را پرورش داده است. روز سینما تنها بهانه ای است تا باز هم پای صحبت هنرمندان این عرصه بنشینیم و بخشی از تاریخ آن را ورق بزنیم.

اکبر خامین، نویسنده و کارگردان اصفهانی است که کار خود را با سینمای آزاد اصفهان آغاز کرده و پس از آن به عنوان مدیر تولید فیلم "ناخدا خورشید" وارد فعالیت حرفه ای شد. به گفته او دهه شصت سال های اوج سینمای ایران است.

این کارگردان سینما  گفت و گو با ایمنا را با مرور بخش هایی از تاریخ سینما ایران آغاز می کند؛ "اولین فیلم ناطق ایرانی "دختر لر" به کارگردانی "عبدالحسین سپنتا" بود. مردم پس از اکران این فیلم برای اولین بار صدای بازیگران را شنیدند و شاید شروعی بود برای ساخت سالن های سینما در ایران، سینمایی که حکومتی شدن آن باعث ظهور سانسور شد.

وی می افزاید: تاریخ سینمای ایران پر است از اتفاق های متعدد با این وجود، سینمای ما همزمان با کشور های دیگر  پیشرفت داشت. به ویژه در حوزه صدابرداری، صداگذاری و دوبله چون صدای سر صحنه نداشتیم شاهد دستاوردهای خوبی بودیم، بعد از انقلاب صدای سر صحنه نیز  وارد سینما شد.

خامین فیلم هایی مانند "ناخدا خورشید"، "باشو، غریبه کوچک" را نمونه ای از فیلم های خوب دهه شصت عنوان می کند و دستاورد دیگر این سال ها را ظهور سینماگران زن مانند میلانی، درخشنده، بنی اعتماد می داند. با این وجود دهه های بعد را دوران موفقی برای سینمای ایران نمی داند.

این کارگردان معتقد است در دهه هفتاد سینمای ایران به ساخت فیلم های کمدی مبتذل روی آورد اما وضعیت رو به بهبود است و در سال اخیر با ورود فیلمسازان جوان، شاهد اکران فیلم های خوبی در سینما بودیم. اما فیلم های کم ارزش نیز هنوز تولید می شود.

خامین با بیان اینکه وجود مشکلات متعددی که مردم با آن درگیر هستند باعث شده که بیشتر به فیلم های کمدی رو بیاورند، تصریح می کند: متاسفیم که در حال حاضر فیلم های کم ارزش بیشتر از فیلم های هنری مخاطب دارند و این به خاطر جو حاکم بر جامعه است.

تصمیمات جدی برای تاسیس سالن های سینما

امرالله احمدجو، کارگردان و فیلمنامه نویسی که در کارنامه خود آثاری چون "پشت کوه های بلند" و "روزی روزگاری" را دارد، تعجیل در کار را ضعف فیلم های امروزی می داند.

احمدجو می گوید: "در جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان ۱۲ فیلم دیدم که مشکلات زیادی داشتند. نسبت فیلم های قابل قبول با فیلم های پر از مشکل، به همان نسبت سابق بود و در بسیاری از فیلم ها، تعجیل عوامل احساس می شد."او نبود آرامش را نیز عامل  تخریب اثر سینمایی عنوان می کند.

این کارگردان کمبود سالن هم در حوزه تئاتر و هم در سینما را مشکل اصلی کشور می داند. "در سال های اخیر، سالن های سینما و تئاتر استاندارد ساخته شده اما کافی نیست و باید سالن های دیگری در سطح شهر ساخته شود."

اگرچه احمدجو احداث یک سالن سینما در میمه را از خبرهای خوش این روزها در اصفهان عنوان می کند اما می افزاید: میمه جمعیت قابل توجی دارد و متسفانه از سالن سینما بی بهره، امیدوارم این سالن، ثابت باشد و مانند گذشته محدود به فقط یک پرده نمایشی نباشد.

وی با اشاره به اینکه اکثر شهرستان های اصفهان سالن های سینما ندارند، ادامه می دهد: امیدوارم که به مناسبت روز سینما، تصمیماتی جدی برای تاسیس سالن های سینما و تئاتر در مرکز استان اصفهان و همین طور در توابع و شهرستان های این استان گرفته شود.

کد خبر 353164

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.