به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، استنت لوله‌ای مشبک است که با قرارگیری در منطقه تعیین‌شده طی فرایند آنژیوپالستی با باز نگاه‌داشتن رگ، جریان خون را به رگ‌های تاجی باز می‌گرداند.
حضور استنت در درون رگ بعد از دوران بازیابی و بهبود الزامی نیست. استنت‌های زیست‌تخریب‌پذیر می‌توانند پس از دوره درمان و بازیابی رگ جذب بدن شده و حذف شوند.
بزرگ‌ترین مشکل استنت‌های زیست‌تخریب‌پذیر فعلی عدم وابستگی به نیازهای خاص هر بیمار است، به شکلی که در کودکان، دوره درمان کوتاه و در سالمندان، دوره درمان طولانی از استنت‌های مشابهی استفاده می‌شود.
بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان استنت‌هایی مناسب با زمان بهبود بیمار (کودکان با بهبود سریع‌تر و افراد سالمند با بهبود کندتر) تولید کرد. بزرگ‌ترین مشکل استنت‌های زیست تخریب‌پذیر فعلی عدم وابستگی به نیازهای خاص بیمار است.
سکته قلبی با بیش از ۱۹ میلیون مرگ در سال، بزرگ‌ترین عامل مرگ در جهان محسوب می‌شود. از مهم‌ترین عوامل سکته قلبی می‌توان به تنگی رگ‌های تاجی در اثر تشکیل پالک اشاره کرد.
تحقیق که با همکاری دانشگاه پاریس ۱۳ فرانسه و حمایت مرکز همکاری‌های بین‌المللی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در مدت یک سال انجام پذیرفته است.
احسان حسن‌پور، دانشجوی کارشناسی ارشد، با راهنمایی دکتر علیرضا صادقی و دکتر مجید بنی‌اسدی، اعضای هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک، کامپوزیت‌ها را تولید و استنت‌های ساخته شده را مشخصه‌یابی کردند.
نظر شما