به گزارش خبرنگار ایمنا، شهرام مکری همیشه برای غافلگیر کردنت چیزی در آستین دارد. وقتی «ماهی و گربه» در سینما اکران شد مخاطبین و منتقدین در یک جبهه نشستند و گفتند مگر می شود؟ یک فیلم سکانس –پلانی ۲ ساعته؟ و عجب مهارتی داشته کارگردان...
برای آنهایی که شهرام مکری را نمی شناسند باید گفت: شهرام مکری فیلم‌نامه‌نویس، تدوینگر و کارگردانی است که توانست با ساخت فیلم ماهی و گربه جایزهٔ ویژهٔ بخش افق‌های جشنواره فیلم ونیز را در سال ۲۰۱۳ به دلیل «محتوای خلاقانه» از آنِ خود کند. نکته جالب این خبر همان «محتوای خلاقانه» است که حتما با دیدن هجوم خوب درکش می کنید. همچنین سکانس- پلان اصطلاحی فرانسوی است به معنای یک فصل از یک فیلم که به صورت نمای طولانی بدون قطع دوربین ضبط شده باشد. شهرام مکری در دو فیلم آخرش یعنی «ماهی و گربه» و «هجوم» تمام فیلم را یکسره و بدون کات و قطع تصویربرداری گرفته که کار آسانی نیست.
او که تا کنون ۸ فیلم طوفان سنجاقک، محدوده دایره، آندونسی، اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر، اردک آبی، خام، پخته، سوخته، ماهی گربه و هجوم را ساخته است، دشمن درجه یک سینمای رئالیستی است و در تمام آثارش به نوعی ایده ها و کاشت هایی دارد که شاید بشود گفت اگر فیلم هایش را در ژانر علمی –تخیلی جا بدهی گزینه مناسبتری باشد.
«هجوم» یک فیلم سکانس-پلان تقریبا ۱۰۰ دقیقه ای است که کارگردانش از «ماهی گربه» پرتجربه تر می نماید و شگفت زده ات می کند از این همه هماهنگی در چینش صحنه های تو در توی پشت سر هم و قطعا هم مخاطب جاهایی در فلیم دچار منگی و گیجی می شود. اصلا شهرام مکری مبدع این نوع فیلم سازی در سینمای ماست که فیلم هایش را یک تکه و در برش های زمانی زیاد و تو در تو می سازد.
موضوع فیلم کاملا عجیب و باورنکردنی است و البته در عین عجیب بودن جالب هم هست اما جالب تر از آن این است که ذهن کسی می تواند آنقدر عجیب باشد که محصول نهایی اش بشود «هجوم»؟
فیلم دربارهٔ یک تیم ورزشی آماتوری و مربی‌شان است. اعضای تیم رازی برای پنهان کردن دارند و گروهی در جستجوی پیدا کردن سرنخ‌هایی از این ماجرا هستند. «هجوم» دربارهٔ یک قتل است که در یک ورزشگاه اتفاق افتاده. چند مأمور پلیس در حال بررسی این پرونده هستند و با ورود به این ورزشگاه سرنخ‌هایی از این قتل بدست می‌آورند.
داستان فیلم داستانی معمایی و جنایی است و گاهی پهلو به نقد اجتماعی و سیاست می زند و دوربین در نقش یک منتقد اجتماعی به مسائلی چون مهاجرت و روابط درون جامعه ای و مشکلات زیست محیطی و اقلیمی یک منطقه می پردازد.
نکته قابل توجه دیگر حضور تیم بسیار حرفه ای پشت صحنه و گروه بازیگران آشنای مکری است. کارگردان ماهی و گربه در فیلم جدیدش هم به سراغ بازیگران فیلم قبلی اش رفته و بازیگر نقش اول فیلمش عبد آبست(کارگردان تمارض) است. مکری در تیم پشت صحنه از حضور علیرضا برازنده به عنوان فیلم بردار و امیر اثباتی در گروه صحنه و لباس بهره جسته است، که البته گریم و طراحی صحنه و لباس در کنار فیلم برداری از شاهکارهای «هجوم» هستند.
اما شاید حرف اصلی درباره هجوم همان شیوه روایت فیلم باشد که مخصوص شهرام مکری است و اصلا عامه پسند نیست. شاید بشود به یقین گفت فیلم با همه قدرت و تکنیکال بودنش، اگر هنر و تجربه ای در کار نبود در سینمای ایران جایی پیدا نمی کرد. این نکته درست است که در سینمای ما فیلم های علمی و تخیلی اصلا تولید نمی شود و مخاطبین این بخش همیشه ناکام اند، اما شیوه پرداخت «هجوم» به قصه خارج از قواعد مدیوم سینماست که مخاطب جدی سینما را هم ممکن است با خود همراه نکند چه رسد به مخاطل عام تر که مسئله اصلی اش از سینما تخلیه هیجانی و سرگرمی است./
مینا میرباقری
نظر شما