به گزارش خبرنگار فرهنگی ایمنا، وی با اشاره به انحرافات فکری که در بعضی مقاطع تاریخی توسط برخی از نحله‌های سوفی و درویش مسلک رخ داده، گفت: برخی گمان می‌کنند مسلمان اگر درست و زیبا زندگی کند ایراد دارد، در صورتی که بهره بردن از دنیا هیچ ایرادی ندارد، این اسیر دنیا شدن است که مذموم است، اگر انسان به ابدیت فکر کند غصه‌هایش تمام و مشکلاتش کوچک می‌شود.
وی افزود: بنابراین دین با پذیرش ابدیت معنا پیدا می‌کند، تفکر مادی می تواند پاسخگوی بخشی از مشکلات دنیا باشد اما نیاز به جاودانگی و ابدیت انسان را پاسخگو نیست در حالیکه دین، برای این نیاز هم پاسخ و برنامه دارد. درواقع دین برنامه دنیا و آخرت است.
این فعال فرهنگی با بیان این که از داعش تا حزب الله لبنان همه ادعای دینداری دارند، اظهار داشت: دینداری ریسک است و باید بدانیم که چه دینی را می خواهیم، اگر گرفتار عرفان‌های کهکشانی و کیهانی شویم و یا به سوی دستگاه‌های درویشی و صوفی‌گری رویم، درباره زندگی ابدی خود ریسک کرده ایم، بنابراین شناخت دین مهم است و این شب ها زمانی برای شناخت دین است. زمانی برای فهمیدن اینکه امام حسین (ع) خود و عزیزانش را فدای کدام دین کرده است.
زائری با اشاره به وجود ترس از مرگ به طور طبیعی در همه انسان‌ها، گفت: شیعه امیرالمومنین از مرگ نمی‌ترسد چون در حال معامله است. دنیا را می‌دهد و در ازای آن ابدیت را به دست می‌آورد. مطابق با آیه شریفه «کل نفس ذائقه الموت» مرگ چشیدنی است، مرگ در این نگاه آنقدر کوچک است که چشیده می شود، با این نگاه است که شیعه از تهدید به مرگ نمی‌ترسد و عزت و کرامت خود را ارزان نمی‌فروشد.
آخرت باطن و حقیقت دنیا است
وی با اشاره به این که امام تنها ائمه نیستند، افزود: شیطان هم امام محسوب می شود و سبک زندگی یعنی این که در دنیا به دنبال چه امامی می‌رویم. آخرت باطن و حقیقت دنیا است. همچنانکه اگر در زمستان بدون لباس بیرون رویم، سرما می‌خوریم. در دنیا هم اگر گناه کردیم مصیبت خواهیم دید و این نتیجه طبیعی عمل ماست. اگر در دنیا با امام حسین باشید و بدانید امام سه روز و سه شب روزه بودند، آن وقت به دیگران کمک خواهی کرد و این دین را می‌توانیم به دیگران پیشنهاد کنیم.
این کارشناس مذهبی اظهار کرد: کاری که غرب با محتوای خودش انجام می‌دهد این است که بدترین چیز را درست و جذاب جلوه می دهد در حالیکه که در اینجا کار ما با دین مثل این است که شربت را در آفتابه بریزیم. در حالی که دین داری دعوت است نه اجبار و فریاد. در اروپا افراد به خاطر خواندن نماز سختی می‌کشند اما در اینجا دانش‌آموز را وادار به خواندن نماز می‌کنیم. در صورتی که امام حسین هیچ وقت نیامده به کسی بگوید این گونه نماز بخوان یا این گونه دینداری کن بسیاری از کارها من درآوردی و اشتباه است./
نظر شما