به گزارش خبرگزاری ایمنا، سیاوش روشنیان طبیعت‌گرد و فعال محیط زیست ادامه می‌دهد: این فیلم در اواخر تابستان ۹۲، در پارک ملی گلستان و دقایقی پس از تعقیب و گریز یک پلنگ و یک قوچ ضبط شده است. این پلنگ نر که به نظر حدودا ۶ ساله می‌رسید پس از تجربه یک شکار ناموفق، با دهانی کف‌آلود، خسته و آهسته از برابر دوربین محو شد. قدم‌های آهسته این پلنگ و محو شدنش از برابر لنز دوربین این سوال را تداعی می‌کند که آیا این گربه‌سان باشکوه و کمیاب، که به دلیل کمبود جمعیت طعمه در زیستگاهش احتمالا از به دست آوردن شانسی دوباره برای شکار ناامید است خواهد توانست پیش از آنکه از گرسنگی از پای درآید تجربه یک شکار موفق را در زیستگاهی داشته باشد که طعمه‌هایش بر اثر سوء مدیریت نابود شده‌اند؟ یا به ناچار برای زنده ماندن به یکی از گله‌های دام که در زیستگاهش به چرا مشغولند خسارتی وارد آورده و مورد انتقام قرار خواهد گرفت؟
تخریب زیستگاه‌ها توسط عوامل انسانی از ساخت و ساز گرفته تا شکار و چرای بی‌رویه و بعضا غیرقانونی دام، کاهش جمعیت گونه‌های حیات وحش را به همراه داشته. ورود گله‌های دام به زیستگاه‌های حیات وحش با از بین بردن علوفه، خسارات ناشی از سگ‌های گله و همچنین انتقال بیماری‌های مهلکی چون تب برفکی و طاعون نشخوارکنندگان، از یک سو جمعیت علفخواران را به شدت کاهش داده و از سوی دیگر با کاهش جمعیت این گونه‌ها، گوشتخورانی چون یوز و پلنگ را با کمبود طعمه مواجه ساخته و در معرض خطر جدی انقراض قرار داده است.
وی ادامه می دهد: این فیلمِ چند ثانیه‌ای را نمادی از محو شدن پلنگ ایرانی در سایه انقراض می‌دانم و امیدوارم با انتشار آن بتوانم گامی در جهت جلب توجه بیشتر متولیان امر حفاظت از حیات وحش، نسبت به خطری که در کمین پلنگ ایرانی نشسته بردارم: خطر انقراض.
منبع: تسنیم
نظر شما