به گزارش ایمنا، شهر سین در شهرستان برخوار، در فاصله کمتر از ۲۰ کیلومتر نسبت به شهر اصفهان قراردارد. این شهر تاریخی به عنوان قدیمی ترین شهر در شهرستان بُرخوار و هم‌مرز با شهرستان شاهین شهر و میمه واقع است که از شرق به شهر دستگرد و از غرب نیز به شهر تاریخی گز متصل است و پس از شهر گز قدیمی ترین شهر در شمال اصفهان بشمار می رود که با حفظ بافت تاریخی و خانه های قدیمی، میراث‌دار سُنت ها و آداب و رسوم گذشتگان خود بوده اند.
شهردار شهر سین با اشاره به اینکه شهر سین از قدمت تاریخی برخوردار است و حتی کلمه سین نیز در زبان اوستائی، مرغ مبارکی است که در ادبیات به صورت سیمرغ تجلی پیدا کرده است، به خبرنگار ایمنا گفت: منار تاریخی سین که از دوران سلجوقی بجا مانده است، کاروانسراهای دوره صفویه و امامزاده سیدکمال الدین، ازجمله آثار تاریخی شهر سین بشمار می روند.
ابوالفضل توکلی به پایاب قنات سین اشاره کرد و افزود: یکی از آثار کم نظیر شهر تاریخی سین، مجموعه زیرزمینی پایاب است که در گذشته محلی برای عبور کاروانسراها بوده اما در اوایل انقلاب سردرِ آن خراب می شود و به دلایل نامعلومی آن را با خاک پُرمی کنند و دهانۀ آن را می بندند و رویش را آسفالت می کنند.
وی تصریح کرد: مجوز حفاری و بهره برداری از این مجموعه زیرزمینی داده شده است و جلساتی نیز با کارشناسان اداره میراث فرهنگی شهرستان برخوار داشته ایم اما باید بگویم یکجورهایی اداره میراث فرهنگی این موضوع را تنها به گردن شهرداری می اندازد و خود را فقط موظف به ارائه امور کارشناسی می داند!
توکلی ادامه داد: مجموعه تاریخی پایاب با وسعتی حدود ۴۰۰ مترمربع درست در مرکز شهر سین و در مسیر عبور و مرور قرار دارد و حفاری این مجموعه نیز کارِ خاصی ندارد و تنها باید دهانه اش را بازکرد و خاک و نخاله ها را بیرون آورد و سردری برای آن به اجرا گذاشت، اما فعلاً در اولویت کار شهرداری نیست و امیدوارم در دوره جدید و با مدیریت جدید شهرداری و شورای جدید به انجام برسد.
تفاهم اداره میراث و شهرداری سین برای پروژه پایاب قنات شهر سین در سال ۹۴ صورت گرفت
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان برخوار نیز در گفتگو با خبرنگار ایمنا اظهارداشت: موضوع مورد بررسی، مجموعه زیرزمینی نیست بلکه پایاب قنات است و بر اساس تفاهمی که در سال ۹۴ با شهرداری شهر سین صورت گرفت، قرار شد شهرداری اقدامات اجرایی را درباره موضوع حفاریِ محل تخمینیِ پایاب انجام دهد و اداره میراث فرهنگی شهرستان برخوار نیز متعهد شد که کارشناس و ناظر دراختیار شهرداری قراردهد و حتی قرارداد با کارشناس نیز ازسوی اداره میراث این شهرستان منعقد شود؛ ضمن اینکه توافق شد مبلغی نیز ازسوی این اداره برای اقدامات اجرایی دراختیار شهرداری قرار دهد تا درکنار بودجه ای که شهرداری به این موضوع اختصاص خواهد داد اقدامات اجرایی صورت بگیرد و در این باره اختلافی بین اداره میراث شهرستان برخوار و شهرداری سین وجود نداشت.
علی محمد فصیحی با تصریح اینکه اصلاً نمی توان برای این پروژه مدت زمان اعلام کرد چراکه ما واقعاً نمی دانیم با چه چیزی مواجه خواهیم شد، ادامه داد: به دلیل اینکه هنوز اقدامات حفاری در این محل انجام نشده است بنابراین هنوز هیچ اطلاعات خاص دیگری درباره این پایاب در دسترس نیست و آنچه مطرح است به دلیل گمانه های مردمِ محل بوده است اما با این وجود ما همچنان بر اساس توافق صورت گرفته با شهرداری شهر سین متعهد به اجرای تفاهم هستیم اما نمی دانم چرا شهرداری اقدامات اجرایی در این زمینه را به انجام نمی رساند و هربار موضوعی را برای تأخیرانداختن اجرای این پروژه عنوان می کند. حتی آقای اله یاری، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان نیز در محل تخمینی پایاب حضور یافتند و اعلام کردند که کار اجرایی شروع بشود ولی به هرحال هنوز این اقدام اجرایی نشده و یکی از دلایلی که شهرداری مطرح می کند این است که پایاب درمحل عبور و مرور مردم است.
گفتنی است، ضمن اینکه قنات یا کاریز به معنی کانال و آب‌راه است. در واقع قنات‌ها ساختارهای زیرزمینی هستند که برای جمع‌آوری آب و هدایت آن به سطح زمین مورد استفاده قرار می‌گیرند پایاب، هلیز یا نقبی است که در سطح زمین در کنار دهانه چاه قنات حفر با شیب تند و با استفاده از تعدادی پله به سطح آب جاری قنات در زیرزمین می رسد. هر چه عمق چاه بیشتر باشد، این نقب طولانی تر و تعداد پله های آن زیادتر می شود. زاویه حفر دهلیز را طوری محاسبه می کنند که آخرین پله پایاب به انتهای میله(چاه) قنات برسد تا از روشنایی نوری که از دهانه چاه به سطح آب می تابد برای روشنایی محوطه پایاب استفاده شود. معمولا در اطراف آخرین پله محوطه ایجاد می شود که در روزهای گرم تابستان، هوایی ملایم و دلپذیر دارد و برای استراحت از آن استفاده می شود.
نظر شما