به گزارش ایمنا؛ در فراموشی ما همین بس که کوچه هایمان را به نامشان کرده ایم؛ اما همچنان نام تاریخ سازشان فانوسی است که در جهان تاریکی ها می درخشد. کوچه‌هایی که هر کدام به نام شهیدی آذین شده، فراموشی ما را جار می‌زند؛ آن گاه که از مرثیه خون شهید، تنها آهنگ پروازش را می‌شنویم و در پس گریه‌های مادر شهید، زبانی برای تسلی نداریم؛ جز مشتی واژه‌های کلیشه؛ جز الفاظی که نشان بی‌دردی ماست.
ما مانده ایم و یاد شقایق هایی که هنوز سرخی خونشان در رگ های زمان جاریست. آن ها که پای رفتنشان، تا ابد بر شانه‌های زمانه باقی است و جاده‌ای که فراروی ما گستردند، تکلیف تمام لحظه‌هایمان را روشن کرده است.
سخن از دلتنگی ها و روزمرگی هایی است که مدام به گردن لحظه های رها زنجیر می اندازد. از رفتن هایی که همیشه می آیند تا گواه این باشند که زمان ما را با خود برده است.
شهید؛ این واژه سرتاسر جاودانگی، واژه ایست که دریچه چشمان را به سمت خاکریزهای جاودانگی می گشاید و تلنگری می شود بر وابستگی هایی که دایره فهم را تنگ تر و تنگ تر می کند.
فلسفه خون شهید، جز پیام روشن حرکت نیست؛ حال آن که خیابان‌های غبار گرفته در هجوم معصیت، سال‌هاست وجدان زمان را زیر سؤال برده و بازارهای مسخ شده در هیاهوی نان، سالیانی است حقیقت ایمان را به حراج گذاشته است.
شهید است که راه خود را پیدا کرده و این مائیم که گم شده‌ایم در کوچه پس کوچه‌های زمان؛ چرا که اسیران غربت خاکیم و آن ها آزادگان زمان؛ این شهید است که بعد از او جهان در اقیانوسی از حسرت و توهم غوطه ور است.
شهادت؛ زیباترین جاده به بهار ابدیت است. آن جا که قطره های ناچیز در دریای بیکران الهی پیدا می شوند و تضادی شگفت انگیز همه جهان را به حیرت وا می دارد.
شهدا هم چون شهابی که لحظه ای بر آسمان می گذرد سبکبال و رها پر کشیدند و هنوز رد پوتین هایشان بر پیشانی ابرها پیداست تا همچنان عرق شرم بر پیشانی زمان بنشیند.
شهید مصداق عینی شهادت است که با انتخاب آگاهانه و در کمال خلوص، هستی خود را یکجا به آفریدگار جهان تقدیم می کند و به سرچشمه بقا و حیات، پیوند می یابد و. شهادت مکتب سازنده ای است که شگرف ترین اثرات و خلل ناپذیرترین واکنش های نسل های بهم پیچیده تاریخ را داراست.
در حقیقت، شهادت خون دوباره ای است که به کالبد نیمه جان جامعه وارد می گردد، خون این عنصر خلیفه اللهی در نظام اجتماعی به عنوان گویاترین و مؤثرترین عامل تبلیغ صدق و صفا، حق و حقیقت آگاهی و سازندگی خواهد بود.
دفاع مقدس؛ سرخ ترین فصل در کتاب تاریخ ایران است؛ سال های سراسر افتخاری که هنوز بوی باروت و عطر خاکریزهای استقامتش به مشام می رسد. فصلی که تا ابدیت صفحات ناخوانده دارد و قهرمانی و رشادت تا همیشه از آن می تراود.
تامل و ژرف نگری در دفاع مقدس؛ این پر حادثه ترین و بی بدیل ترین مقطع تاریخی همواره کوله باری از درس ها و عبرت ها را به ذهن ها مهمان می کند و بازخوانی آن تاریخ پر افتخار و مرور خاطرات آن نقش بسزایی در احیای فرهنگ شهادت و استمرار آن دارد.
دفاع مقدس؛ گنجینه نابی از جان فشانی هاست که در آن از هر گوشه و کنار این مرز و بوم رد پای یک قهرمان به چشم می آیند.
نظر شما