قَصه ها باید به امید و لطف الهی ختم شوند

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش کشور گفت: قَصه ها که چکیده ی قِصه ها هستند باید به امید و لطف الهی ختم شوند.

به گزارش ایمنا، مراسم اختتامیه دومین جشنواره سراسری دانشجویی داستان کوتاه زاینده رود همزمان با آئین نکوداشت "محمد کلباسی" پیشکسوت داستان نویسی کشور، در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان برگزار شد.

در این مراسم معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش کشور با اشاره به اینکه اصفهان، سرزمین هنر است، اظهارداشت: ما تصور میکنیم که در قرآن قِصه زیاد گفته شده است اما قرآن قِصه ندارد بلکه قَصه دارد. در ادبیات عربی، قَصه به چکیده یک قِصه گفته می شود.

وی تصریح کرد: قرآن قَصه است و یکی از سوره های قرآن نیز به نام قَصَص است نه قِصص و همچنین درابتدای سوره یوسف آمده است که احسن القَصٌ، یعنی بهترین قَصه ها و احسن القَصص درست نیست. بیش از ۳۰ سال از عمر یوسف در ۱۵ صفحه از قرآن آمده است و درواقع قَصه گفته شده زیرا بنای قرآن بر قَصه نبوده و اگر قَصه بود این ۳۰ سال عمر را باید در ۳۰۰ صفحه می نوشت، براین اساس ما نباید خیلی دنبال قِصه گویی باشیم بلکه باید قَصه بگوییم.

مهدی فیض که در اولین دوره جشنواره سراسری دانشجویی داستان کوتاه زاینده رود، معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی را برعهده داشت، تأکید کرد: نکته دیگر این است که قرآن قَصه ها را کامل بیان کرده است. قرآن در هیچ جا قَصۀ ناتمام نگفته است بلکه از ابتدا تا انتها را بیان کرده و وقتی به انتها رسیده به امید خدا و لطف الهی ختم شده است. ما نیز به عنوان کسی که قصه می گوید باید به انتهای قَصه ایمان توجه کنیم که به امید ختم شود.

کد خبر 304277

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.