ساخت تخت جمشید در دوران حکومت داریوش، پسرش خشایارشاه و پسرزاده‌اش اردشیر یکم ادامه داشت و هر یک از آنان بخش هایی را به مجموعه افزودند، اما در واقع ساخت وساز تخت جمشید تا ۱۸۸ سال، یعنی پایان حکومت هخامنشیان در ۳۳۰ پیش از میلاد ادامه داشت و هیچگاه به پایان نرسید. از آن دوران کاخ نیمه تمامی در تخت جمشید وجود دارد که مشخص است فرصت نکرده اند به پایان برسانند.
تا کنون بیش از ۳۰ هزار گل نوشته از کاوش های تخت جمشید به دست آمده که از نظر ابعاد و متن کوچک و مختصر است، اما به لحاظ محتوا از با ارزش ترین اسناد دوران هخامنشی به شمار می رود. بر اساس این گل نوشته ها که در حال حاضر اکثر آنها در آمریکا نگهداری می شود، مشخص شده که در دوران فعالیت تخت جمشید به کارگران دستمزد پرداخت می شده، زنان می توانستند کار کنند و یا کار نیمه وقت اختیار نمایند، زنان از حق ارث برابر برخوردار بودند، مادران از حقوق زایمان و کودکان از حمایت های اجتماعی بهره مند می شدند. تامین اجتماعی که به قول پروفسور کخ حتی امروزه در کشوری مانند آلمان هم به طور کامل انجام نمی شود برای ۵۰۰ سال پیش از میلاد وجود داشته. بی شک گل نبشته های اداری، سندی قطعی و بی چون و چرا از نظام اداری و اجتماعی دوران هخامنشیان است.

تخت جمشید، پارسه، پرسپولیس، پرسه پلیس، هزارستون و یا چهل منار که در شهرستان مرودشت در شمال استان فارس (شمال شرقی شیراز) جای دارد نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان پیوسته، پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌ است . 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.