منارجنبان اصفهان در خیابان آتشگاه در فاصله شش کیلومتری غرب شهر اصفهان و در مسیر اصفهان به نجف آباد در محله ‌ای به نام کارلادان واقع شده ‌است که البته پیش از این روستایی بوده که اکنون جز اصفهان به حساب می آید. بنیان این مناره در دوره‌ ایلخانی و در اواخر پادشاهی «اولجایتو» بر زمین گذاشته شد. بنایی که به ‌عنوان مقبره ‌ای برای “عمو عبدالله” عارف و زاهد دوره‌ ایلخانی ساخته شد و شامل یک سنگ بزرگ مرمری و یک پارچه روی قبر بود و دورتادور آن به خط ثلث و به ‌صورت برجسته سوره‌ “یاسین” حجاری شده بود. برخی از محققین عقیده دارند که مناره ها بعدا به ایوان مزبور افزوده شده است بدین معنا که در آن زمان روی آرامگاه “عمو عبدالله” فقط یک بنای بدون مناره ساخته شد، بنایی شامل یک ایوان آجری که مکانی را برای زائران این زاهد فراهم می‌ کرد. اما تاریخ این بنای ساده و ارزشمند، 300 سال پس از ساخت مقبره‌ متفاوت شد، زمانی‌ که دانشمندان دوره صفویه دو مناره روی این مقبره ساختند تا آن را متفاوت با دیگر بناهای شهر اصفهان کنند. مناره ‌ها طوری طراحی شده ‌اند که می ‌توان آنها را تکان داد، با تکان دادن یک مناره، دیگری نیز تکان می ‌خورد به همین دلیل به آنها منارجنبان می ‌گویند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.