به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اعضای شورای شهر راکلند در تابستان ۲۰۲۱ پیشنهاد دادند در راستای ساخت مساکن مقرون‌به‌صرفه، شورا یک مؤسسه محافظت زمین ایجاد کند. چنین مؤسسه‌ای به شرط ارائه مسکن مقرون‌به‌صرفه، یک ملک و مدیریت آن را تحت مالکیت خود در می‌آورد. بر اساس پیشنهاد اعضای شورا، یک سازمان خصوصی و غیرانتفاعی دور از شهر ایجاد خواهد شد و به شرط ایجاد مسکن مقرون‌به‌صرفه، به مؤسسه محافظت زمین تبدیل می‌شود.
شورای شهر راکلند در فوریه ۲۰۲۲ اعلام کرد که سازمان خدمات داوطلبانه شهر برای تشکیل صندوق «سازمان مسکن منطقه‌ای» با یک گروه اجتماعی مردمی همکاری می‌کند. گروه ارزیابی شورای شهر در ژانویه ۲۰۲۲ به بررسی نیازهای مسکن در ۱۹ شهرستان راکلند پرداخته بود که سه یافته اساسی آن عبارت بود از این‌که در آینده:
- میانگین سنی ساکنان محلی به مراتب بالاتر از اکثر مناطق ایالت مین است،
- مجموعه کوچک‌تری از خانوارهای کارگر باید هزینه تحصیل و سایر خدمات عمومی را بپردازند و
- تعداد کارمندان خدماتی و پرستاران خانه که کمتر از ۱۵ دلار در ساعت درآمد دارند، از کارگران مشغول در مشاغل سطح متوسط که به‌طور سنتی آن‌ها را قادر به خرید خانه می‌کرد، بیشتر خواهد بود.
عضو کمیته توسعه اقتصادی شورای شهر بیان کرد که اکثر سازمان‌های مسکن چند اصل مشترک دارند که شامل خریداری خانه‌هایی در سطح شهر یا در اختیار گرفتن مالکیت ساختمان‌های وقفی برای فروش با نرخ‌های پایین‌تر از بازار در آینده، مورد توجه قرار دادن سطح خاصی از درآمد برای انتقال مالکیت خانه‌ها و شرط زندگی در خانه‌ها برای کل سال و خالی نگذاشتن آن‌ها می‌شود.
عضو شورای شهر تأکید کرد که سازمان‌های مسکن شهر، به استثنای چند مورد، مالک همیشگی زمین خانه‌های مذکور حتی پس از فروش هستند. صاحبان جدید این خانه‌ها ملزم به انعقاد یک قرارداد ۹۹ ساله اجاره زمین شامل مفادی هستند که به سازمان‌ها امکان می‌دهد سرمایه‌گذاری‌ها و یارانه‌های خود را بازیابی کنند.
وی ادامه داد که مفاد اجاره تعیین می‌کند که فروشنده‌ها بر اساس تغییراتی که در خانه‌ها اعمال می‌کنند، چه میزان هزینه‌ای برای آن دریافت کنند. این فروشندگان با فروش هر یک از خانه‌های مذکور، پول کافی برای خرید خانه‌ای دیگر در بازار آزاد را به‌دست می‌آورند و بهای مازاد حاصل از فروش را مجدد در مسکن ارزان‌قیمت سرمایه‌گذاری می‌کنند.
شورای شهر راکلند خاطرنشان کرد که همه سازمان‌های مسکن مذکور تا حدی به خیرین خصوصی و شرکتی وابسته هستند، اما بسیاری از آن‌ها با دولت‌های محلی و ایالتی مشارکت دارند.
نظر شما