به گزارش خبرنگار ایمنا، احمد گلشیری مترجم و نویسنده متولد ۱۳۲۵ در آبادان، مدتی بود به بیماری پارکینسون مبتلا بود، در پی تشدید این بیماری، عفونت خون و ریه در بخش گوارش بیمارستان الزهرای اصفهان بستری‌شده بود و درنهایت شب گذشته_دهم مردادماه_ ساعت ۱۹ در اثر عارضه قلبی درگذشت.
سرگذشت احمد گلشیری و همسرش
احمد گلشیری زاده ۱۳۲۵، تهران مترجم ایرانی ادبیات داستانی بود. او برادر هوشنگ گلشیری و پدر سیامک گلشیری است. احمد گلشیری تحصیلات ابتدایی را در آبادان سپری کرد و سپس به اصفهان رفت و در آنجا دوره دبیرستان را در دبیرستان ادب پشت سر گذاشت. گلشیری الفبای زبان انگلیسی را در انجمن ایران آمریکا و شورای فرهنگی بریتانیای اصفهان آموخت و آنگاه در دانشکده ادبیات اصفهان، که «فؤاد فاروقی» آن را بناکرده بود، درس خواند. از میان استادانی که او برای تدریس زبان به اصفهان آورد، کریگزبی، اهل نیویورک، و لُرِن، اهل انگلیس، را گلشیری هیچ‌گاه از یاد نمی‌برد و از آن دو بسیار آموخت.
وی فعالیت ادبی خود را از جنگ اصفهان آغاز کرد و سپس به تدریس روی آورد. وی به کافه‌نشینی علاقه‌مند بوده و معتقد بود کافه‌نشینی جزئی ضروری از شهرنشینی است. او عصرها که از کار تدریس زبان فراغت حاصل می‌کرد، به کافه پارک اصفهان واقع در چهارباغ می‌رفت و در آنجا با یاران جُنگ اصفهان دیدار می‌کرد. گلشیری داستان «یک‌گوشه پاک و پرنور» همینگوی را که نخستین ترجمه اوست، در همین کافه ترجمه کرد و در جمع یاران جُنگ خواند.
همسر و فرزندان احمد گلشیری
مرحوم احمد گلشیری سال‌ها پیش ازدواج‌کرده و صاحب فرزند بود. سیامک گلشیری نویسنده معروف کشورمان فرزند وی است.
وی پس از فراز و نشیب‌های فراوان درنهایت به تهران رفت و در مرکز انتشارات آموزشی به کار مشغول شد. او صبح‌ها به کار سردبیری مجله پیک جوانان می‌پرداخت و بعدازظهرها در تریای هتل پالاس تهران برای کانال دوم تلویزیون ملی ایران به ترجمه متن فیلم مشغول می‌شد.
فعالیت مترجمی
این مترجم، در کنار تدریس و خلق آثار ادبی، به مترجمی کتاب‌های خارجی نیز مشغول بود. از میان آثاری که ترجمه کرده، مجموعه ارزشمند چند جلدی داستان و نقد داستان است که جلد اول آن در سال ۱۳۶۸، جلد دوم در سال ۱۳۷۰، جلد سوم در سال ۱۳۷۶ و جلد چهارم در سال ۱۳۷۸ به چاپ رسید و دوازده سال از عمر گلشیری را به خود اختصاص داد.
مجموعه دیگر آثار وی مجموعه ده رمان است با عنوان‌های ساعت شوم، نوشته گابریل گارسیا مارکز؛ پدرو پارامو، نوشته خوان رولفو؛ نفرین ابدی بر خواننده این برگ‌ها، نوشته مانوئل پوئیگ؛ ناپدیدشدگان، نوشته آریل دورفمن؛ از عشق و دیگراهریمنان، نوشته گابریل گارسیا مارکز؛ گرسنه، نوشته کنوت هامسون؛ شکار انسان، نوشته خوزه ایبالدو ریبیرو؛ دوئل، نوشته آنتون چخوف؛ سال‌های سگی، نوشتهماریو بارگاس یوسا؛ چه کسی پالومینو مالرو را کشت، نوشته ماریو بارگاس یوسا، که در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۳ منتشرشده‌اند.
از دیگر آثار این هنرمند، مجموعه بهترین داستان‌های کوتاه نویسندگان بزرگ است که از میان آن‌ها بهترین داستان‌های آنتون چخوف در سال ۱۳۸۱؛ بهترین داستان‌های ارنست همینگوی در سال ۱۳۸۴؛ بهترین داستان‌های گابریل گارسیا مارکز در سال ۱۳۸۴، و بهترین داستان‌های جیمز جویس در سال ۱۳۸۸ چاپ‌شده‌اند و همراه با مقدمه‌های مفصلی که سبب شهرت این چند مجموعه شده‌است.
نظر شما