عمران مرادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه در آغاز عصر فضا دانشمندان در حال بررسی و یافتن راهی برای انجام سفرهای طولانی‌مدت بودند، اظهار کرد: دانشمندان می‌دانستند که هیچ سوختی برای سفرهای طولانی‌مدت فضایی کافی نیست؛ در نتیجه راهی تحت عنوان روش قلاب‌سنگ برای انجام سفرهای طولانی‌مدت مطرح شد.
وی افزود: هنگامی که بخواهیم سنگی را به فاصله‌های بسیار دور پرتاب کنیم، بهترین راه بستن نخ به آن و ساخت قلاب‌سنگ است؛ زیرا هنگامی که نخ را می‌چرخانیم نیروی گریز از مرکز تولید می‌شود و موجب پرتاب پر قدرت‌تر سنگ خواهد شد.
این پژوهشگر علوم فضایی ادامه داد: متخصصان صنعت فضایی متوجه شدند که می‌توان از میدان گرانشی سیارات کمک گرفت تا سفینه شتاب بگیرد و به حرکت خود ادامه دهد که این روش دقیقاً مانند قلاب‌سنگ عمل می‌کند.
وی تصریح کرد: این روش در فضا بسیار مؤثر است و به دلیل اینکه کیهان تقریباً خلأ است و اصطکاک هوا وجود ندارد؛ اگر جرمی را پرتاب کنید تا زمانی که جذب میدان گرانشی سیاره‌ای نشود به طور مداوم در مسیر مستقیم خود با همان سرعت حرکت می‌کند.
مرادی تاکید کرد: روی زمین اصطکاک مولکول‌های هوا و گرانش باعث می‌شود پس از گذشت مسافتی سنگ یا جسم در حال حرکت از مسیر خود منحرف یا حرکتش قطع شود، اما در فضا اگر سنگی را پرتاب کنیم تا ابد به حرکت خود ادامه می‌دهد.
وی افزود: دانشمندان از این روش استفاده می‌کنند و برای سفرهای طولانی‌مدت سفینه‌ها را به شکلی پرتاب می‌کنند تا در میدان گرانشی سیارات دیگر قرار بگیرد و بتواند با شتاب بیشتری به مسیر خود ادامه دهد.
نظر شما