تهدید همسران و تخریب زندگی زناشویی

مهارت ارتباطی برای رسیدن به موفقیت در تعامل و گفت‌وگو نیازمند تمرین مداوم است و اگر زوج‌ها می‌خواهند ارتباط با همسر را بهبود دهند باید برای صحبت کردن با او عادات مثبت را در خود ایجاد کرده و از تهدید پرهیز و برای متعهد ماندن به این عادات تلاش کنند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، «همسرم اصلاً مرا درک نمی‌کند»، «قدرت تحمل و شنیدن حرف ندارد»، «مدام مرا برای اشتباهاتم سرزنش می‌کند و اجازه نمی‌دهد مسیرهای جدید را در زندگی انتخاب کنم»، «هیچ وقت نشده جلوی خانواده‌اش از من تعریف کند، همیشه گله و شکایت دارد»، «مدام از من پول می‌خواهد انگار من دستگاه پول چاپ کن هستم!»

این‌ها جملاتی هستند که شاید زیاد از زوجینی که با هم اختلاف دارند شنیده باشیم حال یا شنیدیم یا خودمان از آن‌ها بارها استفاده کرده‌ایم. همه این گله و شکایت‌ها نشان از حرف‌های نزده‌ای دارد که در قالب ناراحتی و تکه و کنایه مطرح می‌شود و در نهایت کار زوجین را یا به دادگاه و حل اختلاف و یا اگر عاقل باشند به مراکز مشاوره می‌رساند.

خداوند در آیه ۲۱ سوره روم، به اصل وجود عشق و احساس محبت متقابل بین زن و شوهر اشاره فرموده است؛ «از نشانه‌های خداوند این است که از نوع خودتان، همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میانتان دوستی و رحمت نهاد.»

یکی از موارد مهمی که در ازدواج موفق و زندگی مشترک مطلوب تأثیر زیادی دارد مهارت گفتگوی مؤثر با همسر است. بسیاری از افراد در زندگی مشترکشان مشکل دارند و زمانی که مشکلشان را عنوان می‌کنند متوجه می‌شویم بخش عمده‌ای از آن به نداشتن مهارت‌های برقراری ارتباط با همسر و عدم گفتگوی صحیح وابسته است.

همه افراد باید شناخت درستی از همسرشان داشته باشند و به مهارت‌های گفتگو کردن نیز تسلط داشته باشند تا بتوانند ارتباط درستی با همسرشان برقرار کنند، چرا که حرف زدن راه ارتباطی است و زمانی که ندانید چگونه با همسرتان حرف بزنید با او ارتباط نخواهید داشت و دچار سردی و طلاق عاطفی می‌شوید.

پیام‌ها به شیوه‌های مختلف به همسر منتقل می‌شوند

در واقع گفتگو به طور کامل بدون ارسال پیام ممکن نیست، حتی زمانی که کسی هیچ حرفی نمی‌زند نشان می‌دهد که از چیزی ناراضی است و به چیزی اعتراض دارد و اعتراضش را اینگونه با حرف نزدن و کم توجهی نشان می‌دهد یا اینکه نشان می‌دهد فرد خسته است و نمی‌خواهد حرف بزند ولی به هر حال شما با حرف نزدن نیز پیامی را ارسال می‌کنید و پیامی نیز دریافت می‌کنید.

بنابراین تعامل هم می‌تواند کلامی باشد و هم غیر کلامی و به همین دلیل لازم است علاوه بر اینکه به کلمات خود دقت می‌کنید، به زبان بدن خود توجه کنید تا متوجه شوید که در موقعیت‌های مختلف چه پیام‌هایی برای همسرتان ارسال می‌کنید.

در ناکارآمدی حرف زدن با همسر، هر دو طرف مقصر هستند

زمانی که یک زن و شوهر بر سر مسأله‌ای به اختلاف نظر بر می‌خورند سعی می‌کنند طرف مقابل را سرزنش کنند انتقادپذیر نبوده و مسئولیت خود را به حداقل برسانند. حتماً این عبارت، زیاد به گوشتان خورده است ": اگر این کار را نمی‌کردی، من هم آن کار را نمی‌کردم "، این طرز حرف زدن خودش به جای حل مشکل یک مشکل دیگر درست می‌کند. هر پیامی که یک فرد می‌فرستد باعث تغییر در پاسخ طرف مقابل می‌شود.

بهترین راه برای رها شدن از این وضعیت این است که هر زن یا هر مردی رفتار خودش را عامل تعیین کننده‌ای در پاسخ طرف مقابل بداند که با تغییر آن رفتار طرف مقابل هم تغییر می‌کند. بهترین راه اجتناب از دام " سرزنش " تمرکز بر کار با یکدیگر برای پیدا کردن راه حل‌هایی است که برای هر دو طرف قابل پذیرش باشد در حالی که سرزنش یک تلاش رقابتی است برای اینکه یک طرف بر دیگری غلبه کند.

بخش عمده پیام‌ها در گفتگو با همسر، غیرکلامی هستند

در گفتگو با دیگران توجه به پیام‌های غیر کلامی اهمیت زیادی دارد و بخش بزرگی از پیام‌ها به صورت غیر کلامی منتقل می‌شوند. در گفتگو تن صدا، بلندی آن، سرعت کلام، ریتم کلام و لحن بیان اهمیت زیادی دارد، به عنوان یک گوینده باید سعی کنید پیام‌های کلامی و غیر کلامی‌تان همخوان و هم سو باشند تا سو تفاهمی به وجود نیاید و پیامتان به درستی منتقل شود.

هم چنین بهتر است از پیام‌های غیر کلامی و زبان بدن مثبت در کنار حرفمان استفاده کنیم، زوج‌هایی که هنگام حرف زدن اختلاف نظر کمتری در مورد مسائل دارند متمایل به نشستن نزدیک تر کنار هم، لمس بیشتر یکدیگر و تماس‌های چشمی بیشتر هستند، زبان غیرکلامی مثبت شامل زبان بدن و لمس یکدیگر و تظاهرات چهره (برقراری تماس چشمی) مؤلفه‌های مهمی در رضایت زوجین هستند و می‌توانند باعث افزایش سطح صمیمیت شوند.

بعد از آرام شدن، خواسته‌ها و انتظارها را بیان کنید

روانشناسان تاکید دارند اگر در گفت‌وگو با همسرتان مشکل دارید، به احتمال قوی شما توقعات‌تان را طرح نمی‌کنید بلکه به نوعی انتظارات‌تان را تحمیل می‌کنید یا بدتر از آن، همسرتان را تهدید می‌کنید. اگر مرد هستید با اعمال قدرت و محرومیت‌های خاص و اگر زن هستید با ناآرام کردن فضای خانه یا اعمال فشارهای ناپسند مردان. مشکل این جا است که ابراز خشم و عصبانیت با ابراز خود منطقی شما ترکیب می‌شود و متأسفانه حتی اگر حرف منطقی بزنید چون لحن و شکل مستبدانه‌ای دارد نه تنها پذیرش نمی‌شود بلکه دفاع طرف مقابل را بر می‌انگیزد. بنابراین توصیه می‌شود در هنگام خشم و عصبانیت نه تصمیم بگیرید و نه پرحرفی کنید. برعکس آن هم صدق می‌کند یعنی در خوشحالی مفرط نیز چنین کارهایی نکنید، همیشه و بعد از آرام شدن، خواسته‌ها و انتظارات خود را بیان کنید.

شناخت هفت عادت مخرب در زندگی زناشویی

۱. عیب‌جویی نکنیم

مهمترین و رایج‌ترین دلیل گله و شکوه و شکایت زوجین از یکدیگر عیب‌جویی است یعنی به جای اینکه حرفمان را رک و راست به همسرمان بزنیم، ناراحتی‌هایمان را در قالب عیب‌جویی بیان می‌کنیم و طرف مقابل را از جهت شخصیتی تخریب می‌کنیم. خانم‌ها و آقایان هر دو باید بدانند که انسان بی عیب روی زمین وجود ندارد و ممکن است هر مرد یا زنی عیبی داشته باشد، پس عیب‌جویی نکنیم بلکه نکات خوب همسرمان هر چند که کوچک هم باشد، مطرح و تحسین کنیم.

۲ - سرزنش کردن را کنار بگذاریم

هدف ما به عنوان یک زن یا شوهر خوب باید این باشد که حساب بانکی عاطفی همسرمان را همیشه پر نگه داریم البته منظور ما پول نیست. ما از حساب بانکی عاطفی حرف می‌زنیم، هر کسی یک حساب بانک عاطفی دارد که شامل یک کلمه مهربانانه، یک ژست خوب و یک نگاه پر از مهر است که با سرزنش و بی احترامی قطعاً خالی می‌شود. هرگز از کلمات نیش دار، منفی، توهین‌آمیز و سرزنش کننده استفاده نکنید. اگر زبان عشق همسر شما کلمات است پس مواظب سخنان خود باشید و جملاتی را پیدا کنید که وی با شنیدن آن‌ها خوشحال می‌شود.

۳ - نق زدن ممنوع

نق زدن و گلایه کردن از ابزارهای منفی کنترل و آزارگرایانه زوجین محسوب می‌شود و باعث ناخوشنودی در زندگی است اینکه طرف مقابل هم در برابر این رفتار مقابله به مثل می‌کند و در نتیجه چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کند. شما اگر همسرتان را خیلی هم دوست داشته باشید، اما غر زدن و نق زدن و ایراد گرفتن را هر روز ادامه بدهید، روز به روز همسرتان از شما دور و دورتر می‌شود و مقدار علاقه‌تان هم به یکدیگر کمتر می‌شود. اما یک راه حل این است که خودمان تلاش کنیم آگاهانه رفتارمان را تغیر دهیم، در این صورت علاقه نیز دوباره افزایش خواهد یافت.

۴ - شکوه و گلایه همسرمان را فراری می‌دهد

توجه داشته باشید که مردها با آمدن به منزل نیاز به یک محیط امن و آرام دارند و بهتر است صحبت‌ها و ناراحتی هایمان را در زمانی غیر از ورود آن‌ها به منزل شروع کنیم تا باعث ناراحتی و تنش در خانه برای اعضا نشود؛ بنابراین شکوه و گلایه راجع به اینکه درآمد همسرمان کم است و نمی‌توانیم خرج و مخارج و خرید را تقبل کنیم می‌تواند خیلی دوستانه و مهربانانه در یک محیط آرام صورت بگیرد. راجع به خانواده یکدیگر شکوه و گلایه نکنیم و بهتر است که با زبان خوش ناراحتی‌هایمان را بیان کنیم تا به دل همسرمان هم بنشیند. یک زن و یک مرد به تحسین هم نیاز دارند نه اینکه مدام از هم شکوه و شکایت و گلایه بشنوند.

۵ - هرگز به فکر تنبیه کردن همسرمان نباشیم

تنبیه جنبه‌های مختلفی دارد از فیزیکی تا قطع کردن ارتباطات عاطفی، از جنبه فیزیکی تنبیه موقع عصبانیت که بگذریم و همه می‌دانند کاملاً تقبیح شده و اشتباه است و دیگر هیچگاه زندگی‌های زناشویی را به روز اول باز نمی‌گرداند، برخی افراد هم هستند که موقع ناراحتی یا عصبانیت طرف مقابل‌شان را با رفتارهای منفی یا قهر کردن تنبیه می‌کنند و احساس می‌کنند که این روش جواب می‌دهد درحالی که این طور نیست.

کارشناسان زوج درمانی می‌گویند که با پاسخ ندادن به طرف مقابل، این حس را به او می‌دهید که در حال تنبیه کردن او هستید و این باعث می‌شود که طرف مقابلتان نتواند حرف‌هایش را راحت با شما در میان بگذارد و تکرار این مسائل فاصله بزرگی میان زن و شوهر در پی می‌آورد به جای این کار بچه‌گانه به همسر خود بگویید که من «هنوز ناراحت هستم و نتوانسته ام همانند تو به این زودی همه چیز را فراموش کنم به من چند ساعتی فرصت بده تا بتوانم آرام شوم سپس درباره موضوع با هم حرف خواهیم زد.

۶ - دادن حق حساب یا باج برای کنترل یکدیگر ممنوع

باج گیری عاطفی و گرفتن حق حساب برای کنترل یکدیگر، مشروط کردن خوشرویی و سوءاستفاده از اعتماد همسر ابدی نیست. روزی بالاخره تمام می‌شود و از آن به بعد عشق نمی‌تواند معجزه کند. باج‌گیری عاطفی یعنی اینکه ما در همسرمان نقاط ضعف یا حساسی می‌شناسیم که موقع ناراحتی یا هر زمان دیگری از آن‌ها استفاده می‌کنیم و باعث خشم و ناراحتی او می‌شویم.

۷ - تهدید کردن آرامش را از بین می‌برد

هر کدام از افراد در زندگی زناشویی باید در کنار همسر احساس پذیرفته شدن و امنیت داشته باشند که وقتی حرفی در دل آنها است یا مشکلی برای آنها پیش می‌آید، بدون ترس از عصبانی یا تهدید و برخورد بد همسر ماجرا را با او در میان بگذارند، کلمه «اگر» در زندگی زوجین نقش اساسی را بازی می‌کند، اگر همسران مدام برای همدیگر خط و نشان بکشند و جمله‌های تهدیدآمیز بر زبان بیاورند زندگی آنها را دچار چالش می‌کند.

کارشناسان زوج درمانی تاکید دارند حتی اگر همسران چنین جملاتی را به شوخی هم بگویند اگرچه آنها را به خواسته شأن می‌رساند در نهایت به زیان ارتباط آنها تمام می‌شود، زوجین اجازه ندارند برای تغییر دادن رفتار دیگری، به مقابله به مثل تهدیدش کنند یا او را از برخوردی که با خانواده‌اش خواهند کرد، بترسانند، به جای جملات تهدیدآمیز بهتر است مهرورزی را در کلام‌جاری کنند.

کد خبر 550720

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.