به گزارش ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شهرداری مشهد، حمید ضمیری در اهمیت اجرای طرح بازآفرینی ملی با وجود دو هزار هکتار از اراضی شهر مشهد در بافت فرسوده، اظهار کرد: اگر با منطق بازآفرینی به این فضا و عرصهها نگاه شود، میتوان به رفع کمبود مسکن و ایجاد فرصتهایی برای زندگی از طریق بازگرداندن امکان زیست و زندگی در زیست گاههای شهری کمک کند؛ همچنین نابرابریهای فضایی ترمیم و اشتغال ایجاد شود.
وی ادامه داد: این طرح سبب کنترل آسیبهای اجتماعی در این مناطق میشود و در نهایت موجب ارتقای استاندارد زندگی و کیفیت آن میشود. زیرا دست کم امروز جمعیت بندی جهانی در مورد شهرها این است که باید به دنبال شهرهای تابآور باشیم تا در شرایط بحرانی بتوانند با وضعیت پیش آمده انطباق پیدا کرده و هر چه زودتر به شرایط عادی برگردند.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر مشهد با بیان اینکه عرصههای مرکزی شهرها و بافتهای تاریخی و محلاتی که به عنوان بافتهای فرسوده یا در حال فرسایش محسوب میشود، میتوانند تهدید کننده شهر تاب آور و پایدار شهری باشند، خاطر نشان کرد: امروزه در دنیا مدیران شهری به دنبال شهرهای پایدار و تاب آور و قابل سکونت و عادلانه و هوشمند و آینده نگر هستند و این ایدهها در درون طرح بازآفرینی وجود دارد.
وی افزود: بازآفرینی به طور سنتی از محدودههای تاریخی شروع میشود؛ اما امروزه فقط شامل بافتهای تاریخی نیست، اگر شما در یک عرصه شهری از طریق مداخلات منطقی و مشارکتی کاربریهای جدید، اختلاط کاربریها و سرزندگی و کارآمدی بیشتری را در برنامه ریزی بیاورید؛ شامل بازآفرینی میشود.
ضمیری ادامه داد: بر این مبنا عرصهها و فضاهای نیازمند بازآفرینی میتواند شامل بافت تاریخی، بافت میانی و جدید شهری به ویژه محلات حاشیه شهر و سکونتگاههای غیر رسمی باشد یعنی باید با نگاه بازآفرینی به این مجموعهها نگاه کرد.
وی خاطرنشان کرد: ما در کشور بیش از عرصههای تاریخی و بافتهای میانی شهری، بافتها و محلات حاشیه نشین داریم. یک سوم جمعیت شهری و در برخی شهرها کمی بیشتر جز عرصههای حاشیه و سکونتگاههای غیر رسمی هستند.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر مشهد با بیان اینکه در سالهای اخیر در دنیا و در ایران از منظر بازآفرینی به این محلات نیز نگاه میشود، گفت: اگر چه عمر این محلات قابل مقایسه با محلات تاریخی شهرهای کشور نیست. اما باید توجه کرد که آنها در جوانی دچار فرسایش میشوند و یا از همان بدو تولد به شکل غیراستاندارد و آسیب پذیر از بعد اقتصاد، کالبدی و اجتماعی متولد میشوند و نیازمند ایده بازآفرینی است.
وی تاکید کرد: با توجه به تجربه دنیا و همچنین تجربه اجرای پروژههای مختلف در ایران، برای مثال در مشهد، ساری، بوشهر، یزد، اصفهان و… بازآفرینی بدون همراهی و حضور مردم عملاً به نتیجه موردنظر منجر نمیشود زیرا هدف نهایی بازگرداندن حیات به این عرصههای کم سو و کم رونق شهری است و مردم بهره بردار نهایی و اصلی هستند.
ضمیری ادامه داد: باید در گام نخست همراهی و مشارکت مردم و نخبگان محلی در این مجموعه وجود داشته باشد زیرا بازآفرینی با سه رکن سازمانها، سمنها و جامعه محلی و بخش خصوصی قابل اجرا است.
وی اظهار کرد: به دلیل بالا بودن هزینههای بازآفرینی بدون همراهی بخش خصوصی فعال و مسئول ممکن است، هزینههای زیادی به شهروندان تحمیل شود؛ لذا نیازمند حضور بخش خصوصی هستیم.
ضمیری افزود: این مشارکت باید مسئولانه و نه منفعت طلبانه باشد چرا که مشارکت مسئولانه میتواند به خلق محیطهای شهری قابل سکونت و مورد قبول شهروندان کمک قابل توجهی کند.
نظر شما