محسن جلوان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا یکی از دغدغه‌های معلولان را اجرای قانون جامع حمایت از حقوق معلولان دانست و اظهار کرد: این قانون که در انتظار تصویب و تعیین بودجه است، در صورت اجرای کامل در بسیاری از زمینه‌ها راهگشای معلولان است، از جمله ماده ۲ به صراحت درباره مناسب سازی اماکن عمومی و دسترسی برای معلولان اشاره کرده است که این موضوع اهمیت بسیاری دارد.
وی اقدامات انجام شده در زمینه مناسب سازی معابر برای معلولان را بسیار کند دانست و گفت: سالهاست که این موضوع در کشور مطرح است اما در اصفهان مناسب سازی معابر بیشتر در جلسات دستگاه‌ها خلاصه شده و خروجی مصوبات، نتیجه محسوس و قابل لمسی برای جامعه معلولان نداشته است.
مربی مرکز غیردولتی پشتیبانی شغلی و حرفه‌ای معلولان رفت و آمد آسان و بدون استفاده از کمک دیگران را یکی از آمال و آرزوهای این قشر بیان کرد و ادامه داد: ما معلولان هنوز راه بسیار درازی برای رسیدن به این آرزو در پیش داریم.
مشکلات شغلی معلولان چند برابر افراد عادی است
وی دومین دغدغه معلولان را موضوع اشتغال دانست و گفت: درست است که اکنون همه افراد جامعه دغدغه‌هایی برای یافتن شغل مناسب دارند اما مشکل معلولان در این زمینه چند برابر است.
جلوان با اشاره به راه‌اندازی نخستین مرکز تخصصی اشتغال معلولان کشور در اصفهان بهمن ماه ۹۶، گفت: این مجموعه اکنون در زمینه اشتغال معلولان به شکل تخصصی فعالیت می‌کند و پیگیر اشتغال معلولان به شکلی است که بتوانند پس از سال‌ها کار در خانه، از منزل خارج شوند و در محیط جامعه قرار بگیرند اما همچنان معلولان نیاز به حمایت بیشتری دارند تا بتوانند به درجه مطلوبی که می‌خواهیم در زمینه اشتغال برسند.
عضو هیئت مدیره مؤسسه مناسب سازی فرصت برابر در خصوص دشواری‌های اصلی معلولان برای حضور در بازار کار گفت: نخستین مشکل، مناسب نبودن معابر برای رفت و آمد افراد توانخواه است که این مشکل در وسایل نقلیه عمومی نیز وجود دارد و باعث می‌شود رفت و آمد معلولان به ویژه کسانی که مشکل جسمی حرکتی دارند در شهر، بسیار پرهزینه باشد.
این مربی مرکز غیردولتی پشتیبانی شغلی و حرفه‌ای معلولان، فراهم نبود امکان مشاوره در هنگام انتخاب رشته دانشگاهی برای معلولان را دومین مشکل بزرگ این قشر برای حضور در بازار کار دانست و افزود: بیشتر این افراد، مشاور و راهنمای درستی ندارند. رشته‌هایی انتخاب می‌کنند که با نوع معلولیت آنها همخوانی ندارد، به عنوان مثال یک معلول کم شنوا، نباید در رشته وکالت تحصیل کند در حالی که گاهی یک معلول چهار تا هشت سال در این رشته تحصیل کرده و از بودجه و امکانات بهزیستی استفاده کرده است اما چون با وجود معلولیت، امکان کار در آن زمینه شغلی فراهم نیست، سر خورده و مجبور به انجام کارهایی می‌شود که دوست ندارد.
کرونا اثرات منفی بسیاری بر معلولان داشت
جلوان درباره تأثیر همه‌گیری کرونا بر شرایط معلولان اظهار کرد: کرونا از نظر روحی روانی، تأثیرات منفی زیادی روی معلولان داشت، اول اینکه یک فرد عادی برای خارج شدن از خانه ماسک می‌زند و برخی دستورالعمل‌های فاصله اجتماعی را رعایت می‌کند اما معلولان به ویژه در گروه جسمی و حرکتی هم استفاده از ماسک، نفس کشیدن را برایشان دشوارتر می‌کند و هم به دلیل نوع معلولیت ناگزیرند که به بسیاری از سطوح دست بزنند و بیشتر در معرض کرونا قرار می‌گیرند.
وی این مشکلات را باعث خانه‌نشینی بسیاری از معلولان و در نتیجه آثار منفی روحی و روانی برای آنها بیان کرد و ادامه داد: نزدیک به چهار سال است که خیریه پگاه برای کمک به اشتغال دختران کم توان ذهنی ۱۵ سال به بالا را راه‌اندازی کردیم و در این مرکز جامع توانبخشی معلولان دختران آموزش‌هایی مانند قالی‌بافی، خیاطی، گلیم‌بافی و… را فرا می‌گیرند و در قسمت دوم این مؤسسه موضوع اشتغال پیگیری می‌شود.
لزوم مناسب سازی شرایط شغلی برای معلولان
وی در خصوص محدودیت معلولان در انتخاب شغل گفت: یک معلول می‌تواند هر نوع شغلی داشته باشد اما باید آن کار، با نوع معلولیت او همخوانی داشته باشد، یا اینکه محیط را برایشان مناسب سازی کنیم مثلاً اگر قرار است یک معلول بینایی یا فرد کم بینا کار حسابداری انجام دهد، باید یکسری پیش نیازها را در محیط شغلی او فراهم کنیم مثلاً روی مانیتورش ذره‌بین و نرم افزارهای گویا نصب شود.
عضو هیئت مدیره مؤسسه مناسب سازی فرصت برابر بر همین اساس، هزینه زندگی و اشتغال معلولان را از افراد عادی جامعه بیشتر دانست و افزود: به طور کلی در زندگی چه اشتغال چه سبک زندگی و همه موارد همیشه سبد کالایی ما معلولان گران‌تر از افراد عادی جامعه است در حالی که این قشر معمولاً درآمد کمتری دارند چون برخی از کارفرمایان گمان می‌کنند که کارایی یک معلول، از فرد عادی کمتر است.
لزوم اختصاص بودجه برای اجرای قانون حمایت از معلولان
جلوان با اشاره به بسته‌های حمایتی که دولت برای به‌کارگیری معلولان در نظر گرفته است، تصریح کرد: به دلیل وجود بروکراسی اداری و کاغذبازی بسیار در دستگاه‌های مربوطه کارفرمایان اشتیاقی به استفاده از معلولان در مشاغل خود نشان نمی‌دهند.
این معلول جسمی حرکتی اظهار امیدواری کرد هر چه سریع‌تر بودجه‌های لازم برای اجرای قانون جامع حمایت از معلولان تصویب شود و گفت: این قانون ۶۹ ماده دارد که هر کدام در یک زمینه متمرکز است؛ یکی از مفاد آن، درباره اشتغال است که در آن سهم سه و به تازگی پنج درصدی در آزمون‌های استخدامی کشور برای معلولان در نظر گرفته شده است اما این قانون اکنون به درستی اجرا نمی‌شود چون نظارت کامل و جامعی در این زمینه وجود ندارد.
وی پرداخت وام‌های خوداشتغالی یا کارفرمایی همچنین پرداخت بیمه‌های کارفرمایی و خویش فرمایی را از دیگر سرفصل‌های این قانون بیان کرد و افزود: همه این سرفصل‌ها نیاز به بودجه دارد تا به درستی اجرا شده و بتواند تغییرات زیادی در زندگی روزمره معلولان ایجاد کنند.
نظر شما