به گزارش خبرنگار ایمنا، میرمحمد بن حسین حسنی سیفی قزوینی ملقب به عمادالملک و مشهور به میر، خوشنویس بزرگ ایرانی در دوران شاه عباس اول و از سادات حسنی بود که سال ۱۰۲۴ هجری قمری به قتل رسید و مدفن منسوب به وی در ضلع شرقی صحن کوچک مسجد مقصودبیک قرار دارد.
مقبره میرعماد باید باستان شناسی شود
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم تحقیقات تهران درباره اینکه تا چه اندازه می‌توان این مقبره را به میرعماد منسوب کرد، به ایمنا می‌گوید: تمام شواهد و گفته‌های شاگردان میرعماد حسنی قزوینی نشان می‌دهد قبر میرعماد در مسجد مقصود بیک قرار دارد.
این باستان شناس با اشاره به وضعیت فعلی این آرامگاه می‌افزاید: اگر با زندگی میرعماد آشنا باشید می‌دانید که میرعماد به دست مقصود بیک کشته شده است که در آن زمان دشمنی و اختلاف بین شاه عباس و میرعماد منجر به صدور قتل میرعماد شد چراکه میر عماد در دربار حضور داشت و بسیار مورد توجه شاه عباس بود و این موضوع باعث شد توسط خوشنویسان دیگر از جمله رضا عباسی مورد حسادت و بدگویی قرار بگیرد و نتیجه همین حسادت‌ها بود که شاه عباس دستور قتل میرعماد را صادر کرد، اما سپس گفته شد که میر عماد در راه منزل به حمام کشته شد و ما فکر می‌کنیم که منظور از این حماما باید حمام مقصود بیک باشد که تا چند سال پیش بقایای آن در محله مقصود بیک وجود داشت و به احتمال زیاد میرعماد در همین نزدیکی‌ها کشته شده است.
وی تصریح می‌کند: قبری که امروز در مسجد مقصود بیک واقع است هنوز مورد کاوش‌های باستان شناسی نگرفته و درواقع یک صورت قبری بدون کتیبه و بدون نوشته است که در مسجد قرار دارد و از گذشته شهرت دارد که این مقبره متعلق به میر عماد است.
جعفری زند ادامه می‌دهد: البته بنده فکر می‌کنم بعضی صحبت‌ها در مورد کشته شدن میرعماد دروغ است مانند این نکته که می‌گویند وقتی میرعماد کشته شد کسی جرأت نمی‌کرد جنازه وی را تا چند روز جمع کند و تکه تکه‌اش کرده بودند؛ اگر چنین بوده باشد بنابراین نباید هم اجازه می‌دادند در همان مسجدی که کشته شده است دفن شود، اما در نوشته‌ها آمده است که شاه عباس در این مورد اظهار بی اطلاعی کرده و حتی بزرگان و شاهزادگان را برای شرکت در مراسم وی فرستاده بوده است.
این باستان شناس گفت: انجمن ملی در حکومت گذشته در مواردی که درخصوص مقبره افرادی شک داشته است اقدام به باز کردند قبرها می‌کردند و افراد را از شواهد موجود می‌شناختند مانند فردوسی، ابن سینا و نادرشاه که درباره مقبره آنها شک و تردید وجود داشت و درنهایت کاوش باستان شناسی انجام شد و از جمجعه نادرشاه و ضربه‌ای که با تبر بر سرشان خورده بود او را شناختند.
ضرورت احیای مقبره میرعماد
وی با اشاره به خوش نویسان هم دوره میرعماد می‌گوید: معروف‌ترین خوشنویس زمان ایشان علیرضا عباسی است که تمام کتیبه‌های مساجد اصفهان، کارهای ایشان است و همین موضوع عاملی برای کدورت بین علیرضا عباسی و میرعماد شد چرا تمام کتیبه‌ها به علیرضا عباسی می‌شد و شاید رقابتی که بین علیرضا عباسی و میر عماد وجود داشت سبب قتل ایشان شد که البته به ایشان تهمت هم زدند که سُنی است در صورت که میرعماد، سید حسنی بود و در آثار به جامانده از وی از میان خلفای چهارگانه جز علی از فرد دیگری را نام نبرده است.
این باستان شناس ادامه می‌دهد: میر عماد یک انسان صوفی مسلک بوده است، تا حدودی مغرور بود و اهل چاپلوسی و زبان بازی نبود و از این موضوع برای دشمنی استفاده کردند و او را نزد شاه عباس به صورت دیگری جلوه دادند که باعث شد شاه عباس دستور قتل وی را بدهد.
جعفری زند خاطرنشان می‌کند: سال گذشته در کشور تاجیکستان جشنواره‌ای برای میرعماد راه اندازی کرده و از تمام هنرمندان فارسی زبان دعوت شد، اما متأسفانه این موضوع که در رابطه با بزرگداشت میر عماد اتفاق افتاد در ایران بازتابی نداشت. یکی از اساتیدی که در این کنگره شرکت کرده بود به من گفت «زمانی که به آنجا رفتم و گفتم قبر میرعماد در اصفهان است آنها می‌خواستند دست من را ببوسند که ما خبر نداشتیم اصلاً همچنین چیزی است و ما می‌خواهیم به آنجا برویم.»
وی اضافه می‌کند: من چندین بار در شورای شهر مطرح کرده‌ام که این قبر را سر و صورت دهیم زیرا در هر زمانی که برای مشاهده مقبره می‌رویم درب مسجد بسته است و یا باید زمان نماز باشد که درها باز شود، اما حتی آن زمان هم دسترسی کامل وجود ندارد، حتی این مقبره سنگ قبری هم ندارد و فقط دو سنگ در این محل قرار دارد که ابیاتی روی آنها نوشته شده است، اما در ارتباط با اینکه قبر میرعماد است چیزی نوشته نشده است.
این باستانشناس تأکید می‌کند: میرعماد یک شخصیت بسیار مهم است، ما نمی‌دانیم قبرهای رضا عباسی، خاندان امامی و یا علی نقی کجا است، اما میرعماد را می‌دانیم پس می‌توانیم قبر ایشان را به صورت آبرومندی بدون آنکه به مسجد آسیبی زده شود احیا کنیم.
نظر شما