امیر حسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: بسیاری از طرح‌ها در قالب نظام برنامه‌ریزی شهری تعریف و لذا اصلاح تمامی ابزارها و فرآیندها در روند تهیه برنامه‌ها و طرح‌ها نیز در قالب این نظام امکانپذیر است.
وی افزود: برای اینکه برنامه‌ها و طرح‌های شهری کارآمد و مفید باشد، نیاز است همه زمینه‌ها و پیش زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی در تهیه برنامه‌ها لحاظ شود.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: باید تمامی اجزای این سیستم در هماهنگی کامل با یکدیگر کار کنند تا چشم‌انداز مورد نظر تهیه کنندگان طرح محقق شود، البته در این راستا باید رویکرد مشخص و متناسبی در نظر گرفته شود.
وی با بیان اینکه این چشم‌اندازها باید برآمده از زمینه‌ها و بسترهای بومی باشد، تصریح کرد: هرچقدر توانایی و ظرفیت‌های درونی و ذاتی به درستی شناخته و هماهنگی بیشتری در چشم‌انداز آرمانی که در راستای روند طبیعی تکامل یک مجموعه زیستی و شهر است، وجود داشته باشد، نظام برنامه‌ریزی بیشتر در دستیابی به اهداف خود موفق شده است.
شبانی با بیان اینکه هرچقدر موضوع برنامه‌ریزی شهری تحت تأثیر نگاه‌های از بیرون و نسخه‌های وارداتی باشد، چالش‌ها و دست اندازهای بیشتری پیش روی این ابزار تغییر اجتماعی قرار می‌گیرد، گفت: مهم‌ترین نگاه اصلاح‌گرایانه در نظام برنامه‌ریزی شهری این است که تلقی از برنامه و برنامه‌ریزی را هم در ابعاد مفهومی و نظری و هم در ابعاد عملیاتی و کاربردی به یک ساختار کاملاً اندیشیده شده درون گرا نزدیک کنیم.
وی ادامه داد: برنامه‌ریزان و مدیران ما نیازمند آن هستند تا فلسفه برنامه‌ریزی و نگاه به مسئله برنامه‌ریزی را در قابل یک اصلاح اجتماعی دنبال کنند تا با فهم درست ساختار شهر، مدیریت شهر و شهروندان، زمینه برای برنامه‌ریزی همه جانبه و واقع گرا فراهم شود.
نظر شما