پایداری شهری راهکاری برای بهبود محیط زیست شهر

استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد گفت: پایداری شهری با تمرکز بر وضعیت فعلی اکوسیستم شهری می‌تواند به مدیران برای اتخاذ تصمیمات جهت حفظ و ارتقای کیفیت خدمات اکوسیستمی و در نتیجه بهبود وضعیت محیط زیست شهر کمک ‌کند.

علیرضا عباسی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: طرح‌های توسعه شهری پتانسیل اثرات محیطی متفاوتی را دارا است که بهینه‌سازی روش‌های پیش‌بینی و تجزیه و تحلیل این اثرات منجر به کاربردی کردن روش‌های تقلیل اثرات سوء و برنامه مدیریت زیست محیطی طرح‌های توسعه شهری می‌شود.

وی تصریح کرد: در پژوهشی به شناسایی شاخص‌های خدمات اکوسیستمی با توجه به وضعیت‌های اکوسیستمی نسبت به وضعیت اکولوژیکی شهر اصفهان پرداخته شده که نتایج این تحقیق نشان می‌دهد با تکیه بر مدیریت محیط زیست شهری تحت اثر جهت تجزیه و تحلیل و پهنه بندی، اثرات طرح‌های اکوسیستم شهری قابل استناد است.

استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد ادامه داد: نتایج تحقیقات نشان داده که پایداری شهری با تمرکز بر وضعیت فعلی اکوسیستم شهری می‌تواند به مدیران برای اتخاذ تصمیمات جهت حفظ و ارتقای کیفیت خدمات اکوسیستمی و در نتیجه بهبود وضعیت محیط زیست شهر کمک کند.

وی با بیان اینکه ارتقای کیفی محیط، هویت، انعطاف پذیری، فضاهای آموزش دهنده و تعاملات اجتماعی در طراحی محلات سبب ارتقای تاب‌آوری اجتماعی می‌شود، افزود: هر چند تاب‌آوری اصطلاح جدیدی در عرصه شهرسازی است لیکن از آنجا که فطرت انسان بر پایه بقا است، بحث تاب‌آوری همواره دغدغه فکری وی محسوب می‌شده است.

عباسی اظهار کرد: افراد زیادی نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی را در تاب‌آوری شهرها لحاظ داشته‌اند با این همه بسیاری از پژوهش‌ها در مورد تاب‌آوری معطوف به ایجاد امنیت و بدون توجه به رابطه عاطفی انسان با مکان انجام شده است.

وی با بیان اینکه تجربه بحران‌های به وقوع پیوسته در دهه‌های اخیر نیز به روشنی بر نقش انسان در تاب‌آوری شهرها تاکید ورزیده است، اظهار کرد: محیط زیست شهری به عنوان یک سیستم اجتماعی - اکولوژیکی به این معنا است که باید به عنوان یک کل در نظر گرفته شود و سیستم‌های اجتماعی اکولوژیکی - سیاسی در آن تشخیص داده شود؛ سیستم‌های اجتماعی اکولوژیکی مفهوم کلیدی در تاب‌آوری است.

استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد ادامه داد: سیستم‌های اجتماعی اکولوژیکی، سیستم‌هایی هستند که در آن عناصر فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، اکولوژیکی، تکنولوژیکی و دیگر اجزا با یکدیگر تعامل دارند و تاب‌آوری شهری به عنوان درجه، حد یا میزانی است که در آن حدها قادر به تحمل تغییر هستند قبل از اینکه به مجموعه جدیدی از ساختارها و فرآیندها سازماندهی شوند.

وی با بیان اینکه امروزه تاب‌آوری به عنوان راهی برای تقویت جوامع با استفاده از ظرفیت‌های آنها مطرح می‌شود، افزود: ضرورت دارد از رویکرد نوین مانند تفکر تاب‌آوری در ارزیابی و مدیریت محیط شهر اصفهان استفاده شود.

کد خبر 517073

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.