مهمترین ابعاد هوشمندسازی شهر

مدیریت شهرهای امروزی نیازمند به کارگیری روش‌هایی نوین است که سعی دارد هوشمندسازی را در همه ابعاد یک شهر محقق کند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، مدیریت شهرهای امروزی به واسطه تغییرات گسترده در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی نسبت به دهه‌های قبل بسیار پیچیده‌تر و دشوارتر شده است لذا مدیریت شهر، دیگر همانند گذشته با استفاده از روش‌های معمول و سنتی ممکن نیست و نیاز است در فرآیند تصمیم‌گیری از مدل‌های به روز و در عین حال متناسب با اجتماع شهری استفاده شود. هر شهر بنا بر تاریخ و پیشینه‌ای که داشته، همینطور شرایط موجود و ویژگی‌های طبیعی و انسانی نیازمند اجرای برنامه‌ها و طرح‌هایی متفاوت است و ویژگی‌های مختص هر شهر حتماً باید در طراحی مدل‌های مدیریت شهری لحاظ شود. از زمانی که مفهوم شهر هوشمند وارد ادبیات شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری شد تا کنون بسیاری از شهرهای دنیا با به‌کارگیری فناوری‌های به‌روز و نوین توانسته‌اند شهرهای خود را در ابعاد مختلف به سمت هوشمندسازی پیش ببرند و از فواید شهرسازی هوشمند بهره‌مند شوند. این فناوری‌ها به تدریج وارد جوامع دیگر از جمله شهرهای کشورهای جهان سوم شد و توانست تا حد زیادی فرآیند هوشمندسازی را برای مدیران و برنامه‌ریزان شهری در این کشورها آسان کند اما با وجود ورود فناوری‌ها و تجهیزات به‌روز هنوز شهرهای ما نتوانسته‌اند در واقع به مدیریت هوشمند شهری دست یابند و خود را به شاخصه‌های جهانی مطلوب برسانند  این خود نشان از آن دارد که ورود تجهیزات و فناوری‌ها، با اینکه یک ضرورت است اما به تنهایی نمی‌تواند تضمین کننده هوشمند شدن شهرها باشد و نیاز است همانند شهرهای موفق دنیا، همه ابعاد از جمله ابعاد اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی در این فرآیند لحاظ شود تا بتوان گفت یک شهر در واقع هوشمند شده است.

بهینه سازی فرآیندهای مدیریت شهری

«عبدالمطلب کریم‌زاده»، کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با اشاره به اهمیت هوشمندسازی شهر می‌گوید: رشد روزافزون جمعیت و تمرکز آنها در شهرها آثار مخربی بر زیستگاه‌های طبیعی و زندگی بشر می‌گذارد و شهرها را در معرض بحران‌های ناگوار از جمله تخریب محیط‌زیست، تنزل زیربناهای موجود، فقدان دسترسی به زمین سرپناه، آلودگی‌های زیست محیطی، خطر کمبود و اتمام منابع طبیعی و در نهایت اتلاف سرمایه‌های انسانی قرار می‌دهد.

وی می‌افزاید: از همین رو لازم است در شیوه سنتی مدیریت شهرها تجدید نظر کرد و شیوه‌های جدید مبتنی بر مدیریت واحد شهری را به صورت هوشمند جایگزین کرد.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری تاکید می‌کند: شیوه‌های جدید مدیریت هوشمند شهری مبتنی بر حفاظت و بهبود منابع طبیعی و فرهنگی، پخش متعادل سودها و هزینه‌ها، گسترش گزینه‌های حمل و نقل، اشتغال و مسکن، توسعه پایدار و ارتقای بهداشت و سلامت اجتماع است.

کریم‌زاده تصریح می‌کند: شهر هوشمند مکانی متمایز برای توسعه پایدار اقتصادی و صنعتی است که در آن به مسائلی مانند ترافیک، مصرف انرژی، آلودگی، تخریب سرزمین، به‌روزرسانی و بهینه سازی زیرساخت‌های شهری و بهبود کیفیت زندگی از طریق یک رویکرد نوآورانه و سیستماتیک بر اساس ارتباط و تبادل اطلاعات و با هدف بهینه سازی فرآیندهای مدیریت شهری پرداخته می‌شود.

مهمترین شاخصه‌های هوشمندسازی شهرها

وی اظهار می‌کند: بر اساس شاخص تعریف شده توسط مؤسسه ایزی پارک سوئد، از میان ۵۰۰ شهر جهان، کپنهاگ دانمارک هوشمندترین شهر جهان انتخاب شد.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری بر این مبنا تاکید می‌کند: اساسی‌ترین نیاز یک شهر هوشمند زیرساخت‌های فیزیکی و غیر فیزیکی مناسب، قابل توسعه و مدرن است که باید شاخصه‌های مشخصی داشته باشد.

کریم‌زاده به شاخص‌های تعریف شده برای گزینش برترین شهرهای هوشمند جهان اشاره کرده و خاطرنشان می‌کند: پارکینگ هوشمند، سرویس به اشتراک‌گذاری سیستم اطلاعات ترافیک، حمل و نقل عمومی هوشمند، انرژی پاک، ساختمان هوشمند، جمع آوری هوشمند زباله، حفظ محیط زیست، مشارکت شهروندان، دیجیتالی شدن دولت، برنامه‌ریزی شهری، آموزش و اکوسیستم اقتصادی از پارامترهای گزینش برترین شهرهای هوشمند جهان است.

وی ادامه می‌دهد: در این راستا نیاز است دسترسی به G LTE4، سرعت اینترنت، فراوانی‌های هات اسپات وای فای، استفاده از گوشی هوشمند و استانداردهای زندگی شهری در فرآیند هوشمندتر شدن شهرها مورد توجه قرار بگیرد.

بسترهای قانونی تحقق هوشمندسازی

«فریناز مقتدری» دارای دکترای طراحی شهری در این باره اظهار می‌کند: اجرای پروژه‌های پایلوت و کوچک مقیاس بستری مناسب برای تحقق هوشمندسازی است زیرا در حین اجرای چنین پروژه‌هایی تحقق آموزش نیز ممکن می‌شود.

وی با اشاره به اهمیت آموزش در فرآیند هوشمندسازی، می‌افزاید: اجرای پروژه‌های پایلوت بستر فرهنگی ایجاد شهر هوشمند را فراهم می‌کند و می‌توان نتایج این طرح‌های کوچک مقیاس را به کل گستره شهر انتقال داد.

این دکترای طراحی شهری خاطرنشان می‌کند: ایجاد پایگاه اطلاعاتی در مقیاس شهر بسیار هزینه‌بر و زمان‌بر است بنابراین اگر تنها با توجه به تجربیات جهانی و دانش و بستر قانونی شروع به گسترش و ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز برای هوشمندسازی کنیم با چالش‌های بسیاری روبرو خواهیم شد که موجب هدررفت زمان و هزینه می‌شود.

مقتدری تاکید می‌کند: نیاز است هوشمندسازی از مقیاس‌های کوچک شروع شده و چالش‌ها مشخص شود به علاوه نیاز است ابعاد مختلف هوشمندی در کشور و بستر فرهنگی مشخص و تأثیرات مثبت استفاده همه جانبه از هوشمندی استخراج شود.

وی اضافه می‌کند: تمامی فرآیندهای هوشمندسازی شهر به فرهنگ‌سازی نیاز دارد و برای سیاست‌گذار و قانون‌گذار، همینطور تصمیم‌گیر و مردم باید فرهنگ‌سازی شود تا آنها درک درستی نسبت به فرآیند هوشمندی داشته باشند.

این دکترای طراحی شهری می‌گوید: بسیار مهم است بودجه و زمان هزینه شده برای هوشمندسازی منجر به بهره‌وری بالایی شود و بسیار مهم است که در این راستا بسترهای قانونی تحقق هوشمندسازی فراهم بیاید.

کد خبر 514420

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.