سمانه تسلیم در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: برای ارزیابی رابطه میان کیفیت محیط شهری و سرمایه اجتماعی و سنجش خانوارهای محله‌ها، از روش‌های توصیفی و آمار استنباطی استفاده کرد به طوری که در محله‌ها، میزان رضایت از تمام ابعاد کیفیت محیط شهری و میزان سرمایه اجتماعی سنجش شود.
وی با بیان اینکه سرمایه اجتماعی، مجموعه روابط بین فردی است که با شاخصه‌هایی مانند مشارکت، اعتماد، انسجام اجتماعی و امنیت شناخته می‌شود، تصریح کرد: بر اساس نتایج مطالعات مشخص شده میان سرمایه اجتماعی و کیفیت محیط رابطه عکس وجود دارد، یعنی با افزایش سرمایه اجتماعی از میزان کیفیت محیط کاسته می‌شود.
این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ادامه داد: این امر با مطالعات میدانی و پیمایشی در محله‌هایی با سرمایه اجتماعی پیوندی بالا تأیید شد که در آنها، روابط بین فردی، میزان ارتباطات اجتماعی و اعتماد به یکدیگر به میزان قابل توجهی بالا است که سرمایه اجتماعی پیوندی را نشان می‌دهد و از سوی دیگر کیفیت محیط، بیش از ساکنان محله، از سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی و منطقه‌ای تأثیر می‌پذیرد.
وی افزود: با وجود سرمایه اجتماعی بالای افراد در مناطق پایین شهر، به دلیل بی‌توجهی مسئولان و وجود نابرابری‌های منطقه‌ای و محله‌ای، توجهی به کیفیت محیط محله‌ها صورت نگرفته است.
تسلیم تاکید کرد: در عین حال در محله‌های بالای شهر با وجود سرمایه اجتماعی پایین‌تر به دلیل توجه ویژه سازمان‌ها و ارگان‌ها، کیفیت محیط نسبتاً خوب است.
وی با اشاره به راهکارهای ارتقای سرمایه اجتماعی، اظهار کرد: ایجاد شورایاری در محله‌ها، تقویت نقش مساجد به دلیل اعتبار هیئت امنای آنها در میان مردم، برقراری رابطه بیشتر و صمیمانه میان نهادهای اجتماعی و ساکنان، انتخاب نمایندگان محلی در هر محله، ایجاد و فعال کردن فرهنگسراها برای تبادل اندیشه، ترغیب ساکنان به مشارکت در امور محله، اتخاذ راهکارهایی برای ایجاد حس تعلق به محل زندگی، ایجاد شرایط مناسب برای مشارکت شهروندان بخشی از این راهکارها است.
این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گفت: راهکارهای ارتقای کیفیت محیط شهری شامل توزیع بهینه انواع کاربری‌های مختلف در سطح محله‌ها، تجهیز فضاهای سبز و عمومی محله‌ها به امکانات تفریحی، تقویت کاربری‌های خدمات درمانی و بهداشتی، احداث شبکه دفع فاضلاب، ارتقای کیفی فضاهای عمومی مختلف، واگذاری مسئولیت‌های مختلف به ساکنان شهر، ایجاد حس مراقبت از اموال عمومی شهر در میان شهروندان، مشارکت دادن ساکنان در تصمیم گیری‌های اساسی محله است.
وی با بیان اینکه منفعت سرمایه اجتماعی و سلامت شهری و افزایش سرمایه اجتماعی مدیریت شهری هر جامعه‌ای مرتبط با انسجام اجتماعی شهروندان آن است، گفت: حوزه‌های مربوط به سلامت شهری مدیریت جامع یک شهر، با استفاده از طرح‌های پژوهشی و نتایج پژوهش‌های مربوط به سلامت شهروندان می‌توانند برنامه‌ریزی‌های کوتاه مدت و بلندمدتی را با توجه به سن، درآمد و طبقه اجتماعی شهروندان انجام دهند تا شهروندان از پارامترهای اختصاصی و عمومی سلامت شهری برخوردار شوند.
نظر شما