به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در هر برهه زمانی، سازه‌ها و زیرساخت‌های شهری اغلب متناسب با وضعیت اقلیمی طراحی شده و در احداث آن‌ها از موادی استفاده می‌شود که بیشترین مقاومت را در مواجهه با رویدادهای طبیعی داشته باشد. گزارشات حاکی است که طی یک یا حتی دو دهه اخیر دمای هوا به طور قابل توجهی افزایش یافته و اثرات جزایر گرمایی، جنبه‌های مختلف زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده است. بدیهی است که در چنین شرایطی، طراحی سازه‌ها بر اساس اصول استاندارد دو دهه پیش، خیلی کارآمد به نظر نمی‌رسد چرا که تاب‌آوری مواد سازنده در مقابل اثرات جزایر گرمایی کنونی کاهش یافته است در نتیجه، برنامه‌ریزان شهری باید استانداردهای جدیدی را برای احداث سازه‌های آینده وضع کنند تا ساختمان‌هایی با بیشترین مقاومت در مقابل گرم شدن کره خاکی به وجود آورند.
شواهد حاکی است که اغلب مردم آمریکا، بیش از ۹۰ درصد روزمرگی خود را چه در اوقات فراغت یا انجام کار، در فضای داخلی سازه‌ها به سر می‌برند که متأسفانه، تغییرات اقلیمی شرایط محیط اطراف این سازه‌ها را تحت تأثیر قرار داده و زندگی را برای مردم سخت‌تر کرده است. این رویداد که کنترل آن تا حد زیادی توسط خود بشر امکان‌پذیر است می‌تواند اثرات ابدی مانند افزایش میانگین دما و رطوبت هوا بر کره خاکی بر جای بگذارد که دیگر ملاحظات انسانی نیز نقشی در تغییر آن‌ها به وجود نمی‌آورد.
البته بسیاری از اثرات جزایر گرمایی نیز قابل کنترل است و تنها با اقداماتی پیش پا افتاده به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد به عنوان مثال می‌توان از طریق عایق‌بندی سازه‌ها، ایجاد سایبان‌هایی در مقابل پنجره‌ها و تهویه مناسب، دمای هوای ساختمان‌ها را به طور چشمگیری کاهش داد و خطرات ناشی از اثرات گرمایی بر ساکنان را به حداقل برسانند. چنانچه مدیران شهری چاره‌ای برای تغییر طراحی سازه‌ها و سازگارسازی بیشتر آن‌ها با تغییرات اقلیمی نیندیشند آنگاه باید منتظر وقوع خطراتی فراتر از آنچه تا کنون به آن‌ها اشاره شد، باشند. در ادامه به معرفی دو نمونه از این خطرات پرداخته می‌شود.
هجوم موریانه‌ها و سایر حشرات موذی به خانه‌ها
گرمای زیاد و حتی شدت یافتن وزش باد و بارش باران و برف منجر به تخریب زودهنگام سازه‌ها می‌شود و زمینه را برای چکه کردن آب باران و ورود حشرات به خانه‌ها فراهم می‌آورد.
علاوه بر این، دمای بالای هوا منجر به تجمع حشرات موذی در خانه‌ها می‌شود که این اتفاق، نه تنها باعث ایجاد مزاحمت‌های بیشمار برای ساکنان و آسیب به سازه‌ها می‌شود، احتمال ابتلای افراد به بیماری‌هایی نظیر مالاریا را نیز به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد بنابراین طراحی ساختمان‌های امروزی باید به طور چشمگیری تغییر یابد تا مقاومت لازم را در مقابل اثرات جزایر گرمایی به دست آورد علاوه بر این عایق‌بندی بهتر ساختمان‌ها می‌تواند از ورود حشرات به خانه‌ها جلوگیری کرده و اثرات ناشی از آن را به حداقل برساند.
ذوب شدن سطوح آسفالتی بر اثر گرما
بدیهی است که هر چه دمای هوا بالاتر رود، احتمال انبساط مواد و در نتیجه ذوب شدن آن‌ها بیشتر می‌شود. منتقدان شهری تخریب یکی از آسمان‌خراش‌های شنژن در چین را به گرم شدن بیش از حد دما که منجر به نرم شدن چهارچوب فلزی آن و در نتیجه ناپایدار شدن سازه و در نهایت فروریزی آن نسبت دادند. در بسیاری از دیگر شهرهای جهان نیز خیابان‌هایی به چشم می‌خورد که بخش داخلی پوشش آسفالتی آن به علت گرمای بیش از حد، به بیرون راه پیدا کرده و سطحی ناهموار و خطرناک در این فضاهای عمومی به وجود آورده است در این راستا مدیران شهری می‌توانند موادی غیر از آسفالت را جایگزین طراحی سازه‌ها و زیرساخت‌ها کنند تا مقاومت شهرها را در مقابل گرمای زمین افزایش دهند.
فرونشست زمین
فرونشست زمین دیگر رویدادی است که بر اثر گرما زیرساخت‌های شهری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، این رویداد به فروریزش یا نشست سطح زمین اشاره دارد که به ایجاد ترک‌هایی در سطح آن منجر می‌شود. دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که اگر طراحی شهرهای بریتانیایی تغییری سازگار با گرمای کره زمین را متحمل نشود آنگاه تا ۵۰ سال آینده بیش از ۱۰ درصد دارایی‌های آن بر اثر پدیده فرونشست تخریب می‌شود.
نظر شما