زهرا قاطعی کلاشمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: بافتهای فرسوده بخشهایی از شهر هستند که از چرخه حیات خارج شده و با مشکلات کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مواجه است.
وی افزود: این در حالی است که این بافتها از قابلیتهای بسیاری برخوردار بوده و اگر مورد توجه قرار گیرد نقش مؤثری در توسعه شهرها خواهند داشت؛ به همین جهت نوسازی شهری در راستای حل مشکلات و ارتقای کیفیت زندگی این بافتها مورد توجه مسئولان قرار گرفته است.
این کارشناس ارشد شهرسازی ادامه داد: بررسی وضعیت موجود نشان میدهد علی رغم تهیه طرحهای نوسازی همچنان مشکلات در نواحی فرسوده باقی است بنابراین نیاز است مشکلاتی که منجر به کند شدن فرآیند نوسازی نواحی فرسوده میشود مورد بررسی قرار گیرد تا با شناسایی و حل آنها زمینه مناسب برای تسهیل فرآیند نوسازی این نواحی فراهم شود.
وی با اشاره به مشکلات نوسازی نواحی فرسوده شهری، تصریح کرد: نبود انگیزه سرمایهگذاری، ضعیف بودن دسترسی، رقابت نداشتن بانکها در سرمایه گذاری، رغبت کمتر برای خرید واحدهای مسکونی، پایین بودن ارزش زمین، بالا بودن قیمت تمام شده ساختمانها و توجیه نبودن ساکنان و سایر اقشار مردم در اهمیت این نواحی از جمله این مشکلات به شمار میرود.
این کارشناس ارشد شهرسازی گرایش برنامهریزی شهری ادامه داد: استقرار جمعیت مهاجر، بالا بودن آمار جرایم و بزهکاری در نواحی فرسوده، شناسایی و سازماندهی معتمدان محلی برای اجرای طرحهای نوسازی، شناسایی نکردن همچنین رغبت نداشتن جوانان به استقبال در بافت قدیم، تملک نشدن بناهای با ارزش معماری و تاریخی، تناسب نبودن افزایش تراکم ساختمانی با عرض معابر، پایین بودن استانداردهای محیطی، کمبود فضای سبز و امکانات رفاهی عمومی از دیگر مشکلات نوسازی نواحی فرسوده شهری است.
وی نبود یکپارچگی مدیریت برنامه نوسازی در عرصه سیاست گذاری را از دیگر مشکلات نوار نوسازی نواحی فرسوده شهری دانست و تاکید کرد: نادیده گرفتن ریشههای اجتماعی، ناکارآمدی نظام برنامهریزی شهری، نگرش کالبدی به موضوع ساخت و ساز و درمان به جای پیشگیری در نوسازی، نبود نگاه راهبردی به نوسازی، وجود نگاه جزء نگر به نوسازی، عدم وجود نقش سازمانهای دخیل در نوسازی و نگاه یکسان در پروژههای نوسازی از دیگر موارد و مشکلات نوسازی نواحی فرسوده شهری است.
نظر شما