به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، برنامه‌ریزان شهری اغلب در طراحی فضاهای عمومی، امنیت زنان را نادیده می‌گیرند و این مکان‌ها را بر اساس اصولی کلی طراحی می‌کنند. به همین دلیل، زنان و به خصوص دختران نوجوان هنگام حضور در فضاهای عمومی با چالش‌های بسیاری مواجه می‌شوند و وجود والدین یا فرد دیگری را که مراقب آن‌ها باشد، در کنار خود ضروری می‌دانند. حتی خانم‌هایی که با جسارت زیاد، به گذراندن اوقات فراغت خود در پارک‌ها می‌پردازند، اغلب به هنگام تاریک شدن هوا، ممکن است از سوی افراد فرصت‌طلب مورد آزار و اذیت قرار گیرند و برای مدتی طولانی، از حضور در فضاهای عمومی خودداری کنند.
البته همیشه و در همه نقاط دنیا شرایط یکسان نیست و چه بسا معمارانی که با خلاقیت‌های خاص خود، فضاهایی عمومی طراحی می‌کنند که امکان گرد هم آمدن ایمن تمام اقشار جامعه، در تمام ساعات شبانه‌روز را فراهم می‌آورد. در ادامه به معرفی نمونه‌ای از این مکان‌های عمومی پرداخته می‌شود که می‌تواند به عنوان الگوهایی برای طراحی ایمن پارک‌ها در سایر نقاط دنیا عمل کند.
پارک "چرخش زمان" در بوستون
در سال ۲۰۱۴ گروهی از معماران اهل بوستون در ماساچوست آمریکا، یک فضای عمومی به نام "چرخش زمان" به وجود آوردند که با زیبایی منحصر به فرد خود به عنوان یکی از شاهکارهای معماری جهان در آن سال شناخته شد. چرخش زمان از تعداد ۲۰ تاب بازی با اندازه‌های مختلف تشکیل شده که هر یک در ارتفاعی متفاوت با دیگری، امکان سوار شدن یک یا حداکثر دو نفر را فراهم می‌آورد. این تاب‌های زیبا، لامپ‌های ال ای دی به رنگ بنفش را در بافت داخلی خود جای داده که در هنگام تاریکی فضای اطراف را به رنگ بنفش در می‌آورد. مردم بوستون از زمان احداث این فضای عمومی منحصر به فرد، آن را به عنوان یکی از محبوب‌ترین مکان‌های تفریحی خود برگزیده‌اند و ایام زیادی از سال را برای فراغت در آنجا می‌گذرانند.
گروهی از محققان اهل بوستون به تهیه یک نظرسنجی در مورد "چرخش زمان" در میان ساکنان اطراف پارک پرداختند که طی آن مشخص شد، دختران نوجوان بیش از هر گروه دیگر جامعه، از گذراندن اوقات فراغت خود در این فضا احساس رضایت داشتند. چرخش زمان فضایی عمومی است که در آن، هر فرد به صورت جدا از دیگری می‌تواند به تفریح بپردازد ضمن اینکه، در فاصله معین و بدون ایجاد مزاحمت، امکان برقراری تعامل با سایر کاربران برای او فراهم است. از سوی دیگر، نوری که هر تاب منعکس می‌کند، تاریکی و وقوع جرم در محیط را به حداقل می‌رساند که این امر خود در تأمین ایمنی خانم‌ها هنگام حضور شبانه در پارک سهیم است. در واقع، پارک "چرخش زمان" از ویژگی‌هایی نظیر اندازه بزرگ برای جای دادن بزرگسالان، نزدیکی به یکدیگر به منظور برقراری راحت ارتباط با سایرین و در عین حال جدا از هم برای پیشگیری از مزاحمت توسط سایر کاربران برخوردار است.
قانون برابری جامعه در دسترسی به فضاهای عمومی بریتانیا
مقامات بریتانیا در سال ۲۰۱۰، قانونی تحت عنوان "برابری در فضاهای عمومی" وضع کردند که بر اساس آن، مقامات هر شهر موظف بودند بودجه‌ای را که سالانه در بخش فضاهای عمومی به آن‌ها تعلق می‌گیرد، صرف افزایش برابری حقوق شهروندان از فضاهای عمومی کنند. مدیران شهرهای مختلف انگلستان نیز از همان سال تلاش کردند ایمنی زنان و نژادهای غیر سفیدپوست در این مکان‌ها را به دقت مورد توجه قرار دهند که در این زمینه نیز بسیار موفق عمل کردند. در این راستا، بسیاری از برنامه‌ریزان فضاهایی طراحی کرده‌اند که در آن‌ها، فعالیت‌هایی تنها مخصوص زنان انجام می‌شود و در نتیجه، مردان حق ورود به آنجا را ندارند.
شواهد حاکی است که پس از پیاده‌سازی این پروژه‌ها، بر تعداد زنان و دختران جوانی که هر روز در فضاهای عمومی جدید حضور پیدا می‌کنند، افزوده شده چرا که این گروه از جامعه، بیش از قبل در این فضاها احساس امنیت می‌کنند. این در حالی است که تا پیش از وضع قانون جدید مبنی بر برابری حقوق شهروندان از فضاهای عمومی، تعداد مردانی که به گذراندن اوقات فراغت خود در این فضا می‌پرداختند، چهار برابر بیش از زنان و دختران جوان تخمین زده شده بود.
علاوه بر این، مدیران به پیروی از قانون جدید انگلستان به ایجاد پیست‌های اسکیت مخصوص دختران پرداخته‌اند که در آن‌ها ورود جنس مخالف، با هر سنی ممنوع شده است. در یک نظرسنجی که بین کاربران این پیست انجام شد، بیش از ۴۰ درصد دختران بین ۱۱ تا ۲۱ سال ادعا کردند که تا پیش از این، در هنگام حضور در پیست‌های اسکیت و سایر فضاهای عمومی مورد آزار و تهدید قرار می‌گرفتند و به همین دلیل، از آمدن به این مکان‌ها خودداری می‌کردند.
نگاهی کلی به ایمنی فضاهای عمومی
همیشه لازم نیست مدیران شهری هزینه‌های هنگفتی را برای ایجاد فضاهای عمومی مخصوص بانوان در نظر بگیرند؛ فقط کافی است در طراحی این مکان‌ها، ایمنی زنان و دختران جوان به طور جدی مورد توجه قرار گرفته شود. گاهی می‌توان با خلاقیت، بخشی هر چند کوچک از یک فضای عمومی را برای استفاده اختصاصی زنان در نظر گرفت تا از مورد آزار قرار گرفتن این قشر آسیب‌پذیر توسط افراد فرصت‌طلب خودداری به عمل آید. از سوی دیگر، معماران می‌توانند با خلاقیت‌های خود، فضاهایی عمومی برای تمام گروه‌های سنی، نژادهای مختلف و هر دو جنس زن و مرد طراحی کنند که در آن‌ها، ایمنی تمام افراد تأمین می‌شود و تمام شهروندان می‌توانند در کنار هم، اما با اطمینان خاطر، بیشترین بهره را از این مکان‌ها ببرند.
ترجمه از: زهرا عباسپور، خبرنگار ایمنا
نظر شما