به گزارش ایمنا، عبدالرضا گلپایگانی اظهار کرد: معمولاً در نقد فرهنگ شهروندان می‌گویند "ایرانیان فرهنگ آپارتمان نشینی ندارند"؛ مسئله این است که "آپارتمان" منطبق بر فرهنگ سکونت در ایران نیست. برای نمونه موضوع چهاردیواری اختیاری یک موضوع کاملاً فرهنگی و درست است، شاید تصور شود تنها در مورد خانه‌های شخصی شامل حیاط، ایوان و بنا مصداق دارد و نمی‌شود در آپارتمان که به یک حیاط و راه پله مشاع تقلیل پیدا می‌کند، آن را محقق کرد.
وی افزود: اینکه می‌گویند ایرانی‌ها فرهنگ آپارتمان نشینی ندارند، درست نیست؛ بلکه آپارتمان نشینی مناسب فرهنگ ایرانی نیست، برخی از آپارتمان‌ها طراحی‌های مناسبی نسبت به فرهنگ ایرانی دارند، و در سال‌های گذشته تلاش شده است که بخشی از معیارهای فرهنگ ایرانی در طراحی آپارتمان‌ها بازتاب یابد. برای نمونه گروه معماری که نخستین مجموعه آپارتمانی را روبروی پارک ساعی طراحی کرده‌اند مدعی هستند که از فرهنگ ایرانی در آپارتمان‌های خود استفاده کرده‌اند.
معاون معماری و شهرسازی شهردار تهران تصریح کرد: زندگی آپارتمان نشینی در ایران نه به عنوان یک انتخاب بلکه به عنوان یک الزام و اجبار است و در فرایند شهرنشینی صد سال گذشته تغییر و تحولاتی در نوع زندگی ایرانی اتفاق افتاده است، اما می‌توان ادعا کرد که اندیشه منسجم و برنامه‌ریزی دقیقی پشت پرده این تغییرات وجود نداشته است، به نظر می‌رسد این یک موضوع جدی فرهنگی است. شاید مسئله اصلی خودباختگی همگانی در سالیان گذشته و چگونگی رودررویی با فرهنگ غالب غرب بوده است.
وی خاطرنشان کرد: این فرایندی که در حوزه آپارتمان نشینی شکل گرفته است، قابلیت اصلاح دارد، اما بسیار دشوار و زمان‌بر است؛ راه حل موضوع نیز در گام نخست رسیدن به این باور است که تعریف ما از زیست و سهم هر ایرانی از خاکی که در آن زندگی می‌کند و نوع زیست مان را مشخص کند و واکنش‌های منفی و فضای پیرامونی به تناسب آن باز تعریف شود.
وی با بیان اینکه برنامه‌های شهری در نهادهای بالادستی مانند شورای عالی شهرسازی و معماری و شورای شهر رقم می‌خورد، گفت: ما پا را از این موضوع فراتر گذاشتیم و بنا بر ضرورت‌هایی که در ضوابط و مقررات احساس کردیم، کمک کردیم تا در برخی مناطق و محلات شهر مانند ایران، شیخ هادی، نارمک و نفر آباد، و برخی از روستا شهرهایی که داخل شهر هستند حس و حال زندگی ایرانی که در آنها جاری است، حفظ شود.
گلپایگانی خاطرنشان کرد: اعتقاد داریم ظرفیتی که در معماری ایران است می‌تواند خودش را با شرایط امروز منطبق کند و نیازی نیست که آن را کلاً کنار بگذاریم و سراغ یک چیز درهم برهم وارداتی برویم که اصلاً ریشه آن معلوم نیست کجاست؛ به همت همکارانم و با استفاده از خدمات مشاوران معمار و شهر ساز طرح‌هایی در کمیسیون ماده ۵ تصویب شده و برای ساخت نمونه‌هایی از معماری ایرانی و نمود زندگی ایرانی در شرایط موجود گام‌های مؤثری برداشته شده است.
وی گفت: حداقل کاری که می‌توانیم در فرهنگ ایرانی انجام دهیم این است که علاوه بر حفظ فضای کالبدی، فرهنگ، نوع زندگی و قصه‌هایی که در خانه ایرانی است، آن را به نسل‌های بعدی انتقال دهیم.
منبع: ایسنا
نظر شما