به گزارش خبرنگار ایمنا، صنعت طلا، جواهر و سنگ‌های قیمتی از دو دیدگاه تولیدات در صنعت طلا و جواهر و اهمیت سنگ‌های قیمتی و میزان اشتغالزایی و ارزش افزوده‌ای که ایجاد می‌کند، اهمیت بسیاری دارد، این صنعت، صنعتی بومی است که قدمت و سابقه آن به ایران بازمی‌گردد و امکانات و ظرفیت‌هایی دارد که آن را در زمره صنایع بالقوه قرار داده است.
اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که تا چه اندازه توانسته‌ایم از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم و اینجاست که فاصله با کشورهای دیگر خود را نشان می‌دهد، زیرا کشورهای دیگر از ظرفیت‌های این صنعت خود به درستی استفاده می‌کنند اما ایران هر زمان‌که درآمدی نداشته سراغ این درآمدها رفته است که این روند نشان می‌دهد در بودجه کشور نقش صنایع را پررنگ ندیده‌ایم.
بنابراین و در همین رابطه با عبدالله محمد ولی، رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت طلا و جواهر گفت‌وگویی داشتیم که شرح آن را در زیر می‌خوانید:
با توجه به سابقه اجرایی که در صنعت طلا و جواهر داشته‌اید، این صنعت چگونه می‌تواند به اقتصاد کشور کمک کند؟
در ۵۰ سالی که در صنعت طلا و جواهر فعالیت می‌کنم همیشه در همه دوران‌ها دولت‌ها نسبت به اشتغال جامعه نگرانی‌هایی داشته و برای ایجاد یک شغل در کشور هزینه‌های بسیاری انجام داده‌اند، همواره در برنامه بودجه به عنوان یک ردیف بودجه این هزینه‌ها در نظر گرفته می‌شود و از طرفی یکی از دغدغه‌های دولت‌ها، درآمدهای ارزی و ایجاد درآمد در جامعه برای تأمین هزینه‌های دولت است.
این در حالی است که حدود ۱۶۰ صنف مختلف در کشور ما فعالیت می‌کنند، هر یک از این صنوف می‌توانند نقشی در ارزآوری و ایجاد اشتغال ایفا کرده و در تأمین درآمد، کمک حال دولت‌ها باشند. بخشی از این صنوف همچون، کفش، فرش، چوب و مبلمان و صنعت طلا ساخت مصنوعات آن به صورت سنتی، صنعتی و کارگاهی می‌تواند کمک‌های فراوانی را به جامعه و دولت داشته باشد.
قدمت و تاریخ صنعت طلا و جواهر به چند هزار سال پیش از این باز می‌گردد فرهنگ استفاده از مصنوعات و زر و زیور نیز از گذشته به عنوان یک سنت در جامعه ما رواج داشته است گذشته از این، طلا برای خانواده‌ها حکم سرمایه گذاری نیز دارد و می‌تواند برای افراد ایجاد اطمینان خاطر کند.
چرا این صنعت هنوز جایگاه لازم در اقتصاد کشور را کسب نکرده است؟
سال‌ها است در کشور ما این صنعت روی پای خود حرکت کرده است اما هیچگاه از سوی دولت‌ها حمایتی از آن نشده است و شاهد این نبوده‌ایم که سندی تهیه شود که در آن صنعت طلا و جواهر به عنوان صنعتی که مزیت‌های اقتصادی زیادی دارد به رسمیت شناخته شود.
فعالان صنعت طلا و جواهر، به دنبال حمایت‌های معنوی دولت‌ها بوده و به هیچ وجه به دنبال گرفتن وام، تسهیلات و چنین حمایت‌هایی نیست. لازم است در قوانین مربوط به تولید و قوانین مربوط به گرفتن نیرو در کارگاه‌ها، قوانین صادرات، گمرکی، مالیاتی و بیمه‌ای این صنعت حمایت شود.
این صنعت می‌تواند خود را مدیریت کند، امروز استان اصفهان به عنوان قطب صنعت طلا و جواهر در کشور است و از معدود استان‌هایی است که به سمت بکارگیری تکنولوژی روز حرکت کرده و بر اساس آن تولید انجام می‌دهد، پس از اصفهان، تهران، یزد، آذربایجان شرقی، خراسان رضوی، شیراز و سایر شهرها در این صنعت فعال بوده به طوری که بیش از چند هزار واحد تولیدی که به صورت، خرد، کوچک، متوسط و صنعتی در این بخش مشغول فعالیت هستند.
هنوز بعد از ۷۰ سال، صنعت طلا از بانک مرکزی نتوانسته در رابطه با دریافت وام برای تأمین سرمایه در گردش همچون سایر کشورهای جهان، وام‌های کم بهره دریافت کند. در چرخه تولید طلا، نیازمند سرمایه در گردش هستیم که لازم است از دولت طلا دریافت کرده و هزینه آن را به دولت بازگردانیم به عنوان نمونه اکنون در کشور ترکیه، تولید کننده خود را به بانک مرکزی معرفی کرده و میزان توانایی تولید سالانه خود را اعلام می‌کند، بانک نیز با سود کمتر از دو درصد به همان اندازه که اعلام کرده طلا به او تحویل داده و در پایان سال با میزان سود تعریف شده، طلا از او دریافت می‌کند. در ایران در ازای دریافت ۱۰۰ کیلوگرم طلا فرد باید ۳۳۰ کیلوگرم طلا به دولت بازگرداند.
آیا تولیدات ایرانی توانایی رقابت در بازارهای جهانی را دارد؟
ایران از نظر کیفیت تولیدات مصنوعات طلا بین پنج کشور برتر جهان قرار دارد، صنعت طلا و جواهر ایران با سلیقه مشتری جهانی همراه شده و بازار محور عمل کرده است. بخش زیادی از طراحی مصنوعات طلا در ایران امروز توسط بانوان طراحی می‌شود. همین بانوان در جامعه ایران خریدار مصنوعات طلا هستند، بسیاری از بانوان اکنون تشکل‌ها و کارگاه‌های طراحی را تشکیل داده و در این حرفه مشغول کار هستند بنابراین سلیقه بازار و مشتری محوری در ساخت مصنوعات طلا به کار گرفته می‌شود. امروز از بدنه داخلی کشور در ابزار و تکنولوژی ساخت نیز رشد توسعه خوبی داشته‌ایم.
در صورتی که دولت سهم آورده خود که همان حمایت معنوی است را به صورت صد درصدی ایفا کند، این صنعت می‌تواند بین ۲۵۰ تا ۴۵۰ هزار شغل ایجاد کند، اما اکنون صنعت طلا و جواهر امروز در حال نابودی است.
در پنج دهه اخیر، فرصت‌های احیا و کمک به صنایع داخلی کشور از جمله صنعت طلا و جواهر را از دست داده و بیش از این که به تولید و نیروهای مستعد کار و خلاقیت در داخل توجه شود، نگاه واردات محور داشته‌ایم که منجر به آسیب جدی به این صنایع شده است.
گردش بالایی در دهه ۷۰ و ۸۰، در صنعت طلای کشور وجود داشته است، زیرا جمعیت ۸۰ میلیونی کشور علاوه بر استفاده‌های زیورآلاتی، مصنوعات طلا را برای پس‌انداز و سرمایه گذاری نیز خریداری می‌کردند. این گردش پول در کشور می‌تواند راهگشای بسیاری از مسائل و مشکلات اقتصادی باشد. متأسفانه دولت با قوانینی که در نظر گرفته است صنعت طلا را به سمت نابودی حرکت داده و اکنون چیز زیادی از این صنعت باقی نمانده است.
با توجه به کاهش قدرت خرید مردم آیا وزن مصنوعات طلا کاهش یافته است؟
وزن مصنوعات طلا امروز تا پنج برابر کاهش یافته است زیرا با تکنولوژی روز ساخته می‌شود، شاخص اشتغال، تولید و صادرات در کشور اکنون وضعیت خوبی نداشته است بنابراین ارزش پول ملی هر روز در حال کاهش بوده و نسبت به آن قیمت طلا نیز افزایش می‌یابد، این موضوع در سایر جوامع وجود نداشته و آنها می‌توانند هر مقدار که لازم دارند طلا تهیه کنند. حدود ۲۰ درصد از منابع طبیعی دنیا در اختیار ایران بوده در حالی که فقط یک درصد جمعیت جهان را شامل می‌شود بنابراین نباید ارزش پول ملی تا این میزان کاهش یابد.
صنعت طلا در همه ادوار مورد بی مهری دولت‌ها قرار گرفته و به آن به عنوان یک صنعت غیر ضرور در نظر گرفته شده و این در حالی است که نمی‌دانند درون این فلز، محاسنی طلایی برای کشور وجود دارد، هر کیلو شمش در این صنعت می‌تواند برای ۱۵ نفر اشتغال مستقیم ایجاد کند، به تازگی نیز ترکیبی از پایه فلز طلا با سایر مواد ساخته شده که همگی ایجاد ارزش افزوده می‌کند.
اگر در ایران ۵۰ درصد از انرژی دولت را صرف حمایت از اصناف و صنایع کنیم نیازی به نگرانی درباره درآمدهای نفتی نبوده حتی می‌توان صادرات نفت را نیز به صفر رساند. توریست‌های مدرن‌ترین کشورهای دنیا امروز دست ساخته‌های ایران باستان را در موزه‌ها تماشا کرده و برای آن هزینه پرداخت می‌کنند لذا لازم است صنعت گردشگری کشور توسعه یابد. صنعت طلا و جواهر نیز مولد است، زیرا کشور ما دارای معادن طلا است، در چرخه استخراج و ساخت طلا، می‌توان برای ده‌ها هزار نفر اشتعال ایجاد کند.
تحریم چه تأثیری بر صنعت طلا گذاشته است؟
تحریم‌ها تأثیر خود را بر اقتصاد ایران گذاشته است، امنیت تولید و بقا در داخل که منجر به تقویت استقلال کشور می‌شود نیازمند حمایت از سربازان اقتصادی حوزه صنعت و اصناف است. صنعت طلا و جواهر آلایندگی نزدیک به صفر داشته و می‌تواند در خانه‌ها توسط افراد ساخته شود، به شرط حمایت‌های دولت این صنعت می‌تواند نقش قابل توجهی در اقتصاد کشور ایفا کند.
حال و روز صنعت طلا و جواهر کشور اکنون خوب نیست و با توجه وضعیت اقتصادی جامعه مناسب نیست. در ۱۰ سال گذشته این صنعت ضعیف‌تر شده و امروز توانی برای آن نمانده است بنابراین لازم است حمایت‌هایی از آن توسط دولت‌ها انجام شده تا مجدداً بتواند به عملکرد سابق خود بازگردد، این حمایت‌ها نیز از جنس اصلاح قوانین خواهد بود.
نظر شما