به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تراکم خودرویی در لندن منجر به انتشار گازهای آلاینده از وسایل حمل و نقل موتوری شده و کاهش چشمگیر کیفیت هوا را در پی داشته است. این امر بدون شک، سلامت ساکنان را با خطراتی جدی مواجه می‌کند و حتی ممکن است به مرگ بسیاری از آن‌ها منجر شود. بدیهی است که تغییرات کیفیت هوا مرز خاصی را در بر نمی‌گیرد و حتی ممکن است به مناطقی با کم‌ترین تراکم جمعیتی و خودرویی نیز راه پیدا کند بنابراین، برنامه‌ریزان شهری به منظور ایجاد بهبود در سلامت عمومی به صورت درازمدت، باید سیاست‌های خود را به طور گسترده‌تر پیاده کنند و مناطق کم‌تراکم با آلودگی پایین هوا را نیز نادیده نگیرند.
بدیهی است که اولویت بخشیدن به تردد اتوبوس‌های عمومی و ایجاد مسیرهای دوچرخه‌سواری به تنهایی نمی‌تواند منجر به کاهش ترافیک و به حداقل رسیدن وسایل حمل و نقل موتوری در خیابان‌ها شود بلکه باید در ترویج استفاده از سایر وسیله‌های نقلیه نیز سرمایه‌گذاری لازم بشود و تمام خودروهای عمومی همانند شبکه در ارتباط با یکدیگر عمل کنند.
طی چند سال گذشته، در پایتخت بریتانیا برای مبارزه با آلودگی هوا اقدامات زیادی شده که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ایجاد مناطق انتشار کربن صفر اشاره کرد که در آن‌ها هیچ ماده آلاینده‌ای از طریق وسایل حمل و نقل به هوای محیط اطراف وارد نمی‌شود. با این حال بدون اتخاذ سبک زندگی سالم در میان مردم، تمام اقدامات مدیران شهری پس از مدت زمانی کوتاه با ناکامی مواجه خواهد شد و کیفیت هوا به طور قابل توجهی پایین می‌آید.
تا کنون به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از وسایل حمل و نقل شهری اقدامات زیادی در اغلب نقاط دنیا انجام شده است با این حال، هیچ گونه استراتژی مشخص و کارآمدی برای ایجاد مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری صورت نگرفته است. مقامات ارشد کپنهاگ، پایتخت دانمارک که یکی از کلانشهرهای موفق جهان با استانداردهای سلامت به حساب می‌آید، کامیابی یک شهر در زمینه کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن هوا را در گرو تصمیم‌گیری صحیح مدیران شهری دانسته‌اند. شهردار پایتخت دانمارک، شرایطی را در شهر به وجود آورده که در آن، ساکنان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را به عنوان بهترین و ساده‌ترین روش تردد داخل شهری فرض می‌کنند و از وسایل حمل و نقل موتوری تنها برای امور بسیار ضروری بهره می‌برند.
بر هیچ کس پوشیده نیست که پیاده‌راه‌سازی بهترین رویکرد برای ترویج تردد سبز و در نتیجه بهبود هوای آلوده لندن به حساب می‌آید که نباید از دید برنامه‌ریزان شهری پنهان بماند. با این حال تا کنون اقدامات بسیار کمی برای بستن خیابان‌ها به روی خودروها در این کلانشهر مهم صورت گرفته و مردم همچنان تردد از طریق وسایل حمل و نقل موتوری را به سایر شیوه‌های رفت و آمد ترجیح می‌دهند.
به همین دلیل شاید بهترین استراتژی برای ترویج پیاده‌روی در پایتخت انگلستان، ارائه بازتعریفی از پیاده‌راه‌سازی باشد در این صورت می‌توان اصطلاح فوق را به عنوان ایجاد شبکه‌ای از زیرساخت‌ها تعریف کرد که ساکنان لندن را به رها کردن خودروهای خود در خانه و گرایش آن‌ها به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای انجام امور روزمره خود سوق می‌دهد.
در واقع پیاده‌راه‌ها به تنهایی نمی‌توانند مؤثر واقع شوند و لازم است شبکه‌هایی از آن‌ها به وجود آید که همانند پل‌هایی ارتباطی بین محل زندگی و کار مردم همچنین مراکز تجاری و تفریحی عمل می‌کنند و منجر به تردد ایمن و راحت آن‌ها در مناطق مختلف شهری می‌شوند از سوی دیگر، زیبا و سبزسازی این شبکه‌های ارتباطی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که رغبت مردم را به استفاده از این مسیرها به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
مقامات اهل منچستر انگلستان در نظر دارند یک شبکه پیاده‌روی به طول هزار مایل ایجاد کنند که جوامع مختلف شهر را به مرکز آن متصل می‌کند.
نظر شما