سیدمحمد امامی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: در قرن جدید در مورد شهرهای کوچک با کمتر از ۲۰۰ هزار نفر جمعیت چالشهای شهرسازی به دلیل محدودیتهای قانونی بیشتر نمایان میشود.
وی افزود: شهرهای کوچک در مواجهه با چالشهای آینده در تأمین هزینههای توسعه عمرانی با موانع اقتصادی زیادی رو به رو خواهند شد و این موانع روند شهرسازی را در آینده برای شهرهای کم جمعیت آهستهتر خواهد کرد.
این کارشناس شهرسازی گفت: در گذشته شهرداریها میتوانستند بخش زیادی از هزینههای احداث و عمران را تأمین کنند، اما با افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی توان شهرداریها برای پیشبرد طرحهای عمرانی کاهش پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: در بخش تصمیمگیریهای بلند مدت برای پیشبرد طرحهای عمرانی با چالشی رو به رو هستیم که شهرها با تغییر مدیریت تغییر سیاست میدهند برای مثال در دورههای گذشته مدیریت شهرها نسبت به ایجاد، گسترش و توسعه مترو نگاه مثبتی نداشتند و بیشترین نقطه تمرکز بر ایجاد و توسعه فضای آسفالتی، حمل و نقل خصوصی و ایجاد رینگهای ترافیکی بزرگ بوده است.
امامی افزود: از گذشته تاکنون بیشترین تمرکز شهرها بر کاهش حمل و نقلهای خصوصی و توسعه حمل و نقل عمومی با ناوگان اتوبوسرانی بوده است که با تغییر مدیریت و روی کار آمدن سیاستهای جدید تلاش بر این است تا حمل و نقلهای پایدارتری را در شهرها ایجاد کنند.
وی با تاکید بر این که در کشور هلند و شهرهای کوچک آن استفاده از سیستمهای حمل و نقل پایدار و پاک مثل دوچرخه مرسوم است، افزود: ارتباط مناسب و همه جانبه شبکههای حمل و نقل در شهرهای خارجی با نتایج مثبتی همراه بوده و حمل و نقل پایدار و پاکیزه را در پی داشته است.
این کارشناس حوزه شهرسازی خاطرنشان کرد: اگر با توجه به برنامه جامع حمل و نقل که در هر شهر متناسب با ویژگیهای آن بررسی و تدوین میشود، شهرهای ایران نیز همکاری مستمر خود را نشان دهند میتوان به هدف اصلی که حمل و نقل پایدار شهری است در مدت زمان کوتاهی دست پیدا کرد.
وی خاطرنشان کرد: برای توسعه و رونق شهرهای تازه احداث و پیشرفت شهرستانهایی که در کنار کلانشهرها قرار دارند توسعه مترو و جا به جایی جمعیت به وسیله آن اقدامی مؤثر خواهد بود چون میتوان با حمل و نقلی سریع از ظرفیتهای شهرهای مجاور هم روزانه استفادههای بسیاری برد.
نظر شما