به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، حتی بسیاری از مردم که هیچگونه آشنایی با طراحی شهری ندارند میدانند که وجود فضاهای عمومی با کیفیت، در میزان رضایتمندی آنها از زندگی در یک شهر سهیم است. البته میزان رضایت شهرنشینان به مؤلفههای مختلفی بستگی دارد چرا که هر شهروند ممکن است انتظار متفاوتی از محل زندگی خود داشته باشد. برخی از مردم وجود فضاهای سبز را مهمترین عامل در افزایش کیفیت زندگی شهری فرض میکنند، حال آنکه برخی نیز امکانات آموزشی، رفاهی، فرهنگی و سرگرمی را برای انتخاب محل سکونت خود در اولویت قرار میدهند. در هر حال نیاز مردم مختلف از شهر خود هر چه که باشد شکی نیست که وجود فضاهای عمومی نقش مهمی در افزایش میزان کیفیت زندگی در آن شهر ایفا میکند. در واقع مردم در فضاهای عمومی میتوانند با سایر مردم تعامل کنند و حتی در آنجا به کسب درآمد مشغول شوند.
در همین راستا، برنامهریزان شهری باید فضاهای عمومی خوشایند و زیبایی طراحی کنند تا شهرنشینان را به طی کردن هر چه بیشتر اوقات فراغت خود در بیرون از خانه سوق دهند و تعامل بین جوامع کمدرآمد را تقویت کنند. طبق استانداردهای جهانی، شهری که به خوبی طراحی شده باشد حداقل بین ۱۵ تا ۲۰ درصد زمین آن را فضاهای عمومی فرا گرفته است. این در حالی است که بیش از ۷۵ درصد کلانشهرهای آمریکایی این اصل را به درستی پیاده نکرده و ساکنان آنها با کمبود شدید دسترسی به فضاهای عمومی رو به رو هستند. اما پرسشی که پیش روی اغلب مردم جهان است این که چگونه میتوان میزان فضاهای عمومی شهرها را افزایش داد و از این طریق، به زیستپذیری آن کمک کرد؟
تعریف دوباره زیرساختهای شهری با رویکرد مکانمحور
هویت شهرها بدون وجود مردم بسیار بیمعنی است و به همین دلیل، طراحی شهرها بر اساس خواستههای ساکنان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بدیهی است که طراحی فضاهای عمومی یک شهر باید به گونهای باشد که تمام ساکنان به آنها حس مالکیت داشته باشند. تنها در این صورت، مردم فضاهای عمومی را قابل دسترسی میدانند و میتوانند در آنها با رضایت به طی کردن اوقات فراغت خود بپردازند. در همین راستا، مدیران باید اقداماتی کارآمد برای ایجاد شهرهای پویا و سالم اعمال کنند و در برنامهریزیهای خود تمام مردم، صرف نظر از سن، نژاد، موقعیت اجتماعی یا اقتصادی را به طور برابر مورد توجه قرار دهند. ایجاد پارکها در نزدیکی محل سکونت تمام شهرنشینان بهترین رویکرد برای ایجاد برابری بین شهروندان به شمار میرود که میتواند آنها را به پیادهروی، دوچرخهسواری و تنفس هوای سالم سوق دهد.
استفاده از استانداردهای بانک جهانی در ایجاد فضاهای عمومی
پروژههای بسیاری در بانک جهانی انجام شده که به خوبی بهبود کیفیت زندگی شهری را برای تمام مردم، به خصوص فقرا و افراد آسیبپذیر در پی داشته است. برنامهریزان شهری میتوانند با استفاده از اصول به کار برده شده در این پروژهها، طراحیهای شهری را به گونهای تغییر دهند تا رفاه، رضایتمندی، حس تعلق به فضاهای شهری در میان تمام ساکنان شهر را افزایش دهند و در نهایت به زیستپذیری آن کمک کنند.
ایجاد فضاهای عمومی و پیادهراههای جدید در شهرها
بدیهی است که بسیاری از شهرهای قرن بیستم طوری طراحی شده که فضاهای عمومی و پیادهراهها کمترین جایگاه را در آنها دارند و بخش اعظم مکانهای عمومی را خودروها به خود اختصاص دادهاند. حال آن که فعالیت جسمی و به خصوص پیادهروی و دوچرخهسواری در افزایش پویایی شهروندان و در نتیجه بهبود سلامت آنان بسیار حائز اهمیت است. بنابراین مدیران باید به اصلاح شهرها و تبدیل مکانهای عمومی به فضاهای سبز و پیادهراهها بپردازند و از این طریق مردم را به تحرک بیشتر تشویق کنند.
تقویت رشد اقتصادی از طریق مکانهای عمومی
فضاهای عمومی نه تنها در بهبود روحیه مردم سهیم هستند و حس امنیت به آنها میبخشند، بلکه در تقویت توسعه اقتصادی شهرها نیز نقش مهمی بر عهده دارند. کیفیت یک فضای عمومی به افزایش حس تعلق در میان شهروندان منجر میشود و این مؤلفه، رشد مناطق شهری را در پی خواهد داشت. بنابراین، اگر مردم از فضاهای عمومی محل زندگی خود راضی باشند علاوه بر این که در حفظ آن میکوشند بلکه به برقراری ارتباط اجتماعی هر چه بیشتر با یکدیگر نیز میپردازند در نتیجه تعامل اجتماعی، اعتماد بین مردم روز به روز افزایش خواهد یافت و همین امر در تقویت حس کسب و کار در این مکانها مؤثر واقع میشود. بدیهی است که افزایش کسب و کار نیز به سهم خود در رونق اقتصادی یک شهر سهیم است و میتواند سطح فقر را در آن به حداقل برساند.
نظر شما