به گزارش خبرنگار ایمنا، شهر به عنوان خاستگاه تمدن بشری همواره مورد توجه نظریه پردازان علوم مختلف بوده است. فضای پیچیده شهر، انسانهای اندیشمند را برای رهایی از مشکلات و نارساییها در رسیدن به حد متعالی زندگی به فکر اصلاح و ایجاد ساختارهای جدید شهری وادار کرده است. در هزاره سوم، فن آوری اطلاعات به عنوان عمدهترین محور تحول و توسعه در جهان منظور شده و دستاوردهای ناشی از آن چنان با زندگی مردم عجین شده است که بی توجهی به آن، اختلالی عظیم در جامعه و روند تامین رفاه و آسایش مردم به وجود میآورد و نقش کلیدی فن آوری های نوین اطلاعات و ارتباطات را در عرصههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نمیتوان نادیده گرفت. امروزه شهر هوشمند و شهر الکترونیک به عنوان راهکار بیبدیل رفع معضلات شهری مورد توجه شهرسازان و مدیران شهری واقع شده است.
حرکت شتابان به سمت ایجاد شهر هوشمند
یکی از مؤلفههای اصلی شهر هوشمند، زندگی هوشمند است که تأثیرات زیادی بر تصمیمات سیاست گذاران و تصورات ساکنان از شهرها و رضایتمندی آنها به ویژه در ایام کرونا دارد. «فروغ کریمیدهکردی» مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیامنور شهرکرد با اشاره به حرکت شهرسازی به سمت هوشمندسازی میگوید: بسیاری از افراد به خصوص جوانان از روستاها و مناطق دور افتاده به سمت شهرها مهاجرت کردند تا شغل و درآمد بهتری کسب کنند و از رفاه بیشتری از نظر اقتصادی برخوردار شوند در نتیجه این موضوع کم کم جمعیت شهرها افزایش یافت البته هنوز هم در تمام دنیا در حال افزایش است.
وی میافزاید: پیش بینی میشود تا سال ۲۰۳۰، شصت درصد جمعیت جهان شهرنشین شود که این امر مشکلاتی را به وجود میآورد.
این کارشناس حوزه شهرسازی ادامه میدهد: منابع شهرها به ویژه منابع طبیعی در محیط محدود هستند و باید به نحوی کنترل شود که برای رفع نیازهای آینده باقی بمانند لذا باید به سمت ایجاد توسعه پایدار رفت که این امر زمانی امکان پذیر است که بتوان این جمعیت را کنترل کرد.
وی اظهار میکند: یکی از روشها برای حصول این مهم در شهرسازی، هوشمندسازی شهرها است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات (آی سی تی) استفاده میشود.
تأثیر هوشمندسازی بر شهرها
کریمی با اشاره تأثیر هوشمندسازی بر شهرها تصریح میکند: هوشمندسازی شهری میتواند در زمینههای مختلف از جمله حمل و نقل عمومی، بهداشت عمومی شهر و جامعه، آموزش عمومی (مدارس و دانشگاهها) و صرفهجویی در مصرف انرژی تأثیرگذار باشد.
وی با بیان این که از تأثیر مثبت هوشمندسازی شهرها، کاهش آلودگی محیط زیست و صرفهجویی در زمان افراد است، میافزاید: بسیاری کشورها برای داشتن شهر هوشمند زیرساختهای لازم را فراهم کردند و دیگر موارد نیز به دنبال آن پدیدار شد.
این کارشناس شهرسازی ادامه میدهد: ایران نیز همچون بسیاری از شهرها به موضوع هوشمندسازی ورود کرده و برخی از شهرها برای دستیابی به آن زیرساختهایی را فراهم کردهاند، اما به طور کامل این زیرساختها فراهم نشده و جای کار بیشتری دارد.
کاربرد هوشمندسازی در ایام کرونا
وی با اشاره به همه گیری ویروس کرونا در کشورهای مختلف میگوید: با انتشار ویروس کرونا در کشورهای مختلف آمار همه گیری این ویروس در بعضی کشورها بسیار بالا بود، اما بعضی از این کشورها همچون چین در زمینه شهر هوشمند پیشگام بودند و توانستند به واسطه زیرساختهایی که در زمینه هوشمندسازی در آن فراهم است استفاده کنند.
کریمی ادامه میدهد: در پکن و چند شهر دیگر آن که شهر هوشمند عملیاتی شده است توسط دوربینهای هوشمند افرادی که نکات بهداشتی را رعایت نمیکردند شناسایی میشدند همچنین در چین از سیستم فناوری پهباد استفاده میشد که از طریق پهباد اوضاع شهر رصد میشد.
وی میافزاید: همچنین در این شهرها از سیستم ربات بسیار استفاده میشد تا در قسمتهایی که تصمیم گرفته شده بود پزشک و پرستار در ارتباط مستقیم با بیمار نباشد، بکار گرفته شود و بر روی کلاههای نیروهای پلیس سیستمی تعبیه شده بود که از پنج متری میتوانست حرارت بدن افراد را تشخیص دهد همچنین در این کشور برای افراد کد «کیو آر» تعیین شد که شامل سه رنگ سبز (افراد سالم)، زرد (افرادی که به مدت هفت روز قرنطینه هستند) و قرمز (افرادی که باید ۱۴ روز قرنطینه باشند) بود.
آمادگی شهر در مواقع بحرانی
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیامنور شهرکرد با بیان این که امروز مسئولان و مدیران شهری باید در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا بیش از از پیش بر موضوع هوشمندسازی ورود پیدا کنند، میگوید: بعد از کرونا ممکن است بیماریهای دیگری به وجود آید که هوشمندسازی به مدیریت شهری کمک کند و البته در این میان باید بسیاری از متولیان کمک کنند زیرا تنها محدود به یک ارگان نیست.
وی با بیان این که در برنامهریزی شهری، شهرهای ایران موفق نیستند، خاطرنشان میکند: در روزهای کرونایی نمیتوان از رفت و آمد مردم به شهر در تمام ساعات شبانه روز جلوگیری کرد البته افراد در این شرایط چندان تمایل ندارند از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند که در میان وسایل نقلیه شخصی مانند دوچرخه گزینه مناسبی است که اگر مسیرهای خوب دوچرخه در شهر وجود داشت، مردم میتوانستند با فاصله مشخص حرکت کنند و امور روزمره خود را با آرامش بیشتری انجام دهند.
نظر شما