به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پنج کشور در آسیای جنوب شرقی نظیر ویتنام به اندازه سایر کشورهای جهان پلاستیک‌های بازیافتی به آب‌های اقیانوس‌ها روانه می‌کنند. اگرچه رودخانه مکونگ نقش اجتماعی-سیاسی مهمی در توسعه منطقه ایفا می‌کند، با این حال، یکی از ۱۰ آب آلوده دنیا به حساب می‌آید. محققان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های مؤثر بر آلودگی آب ویتنام را مصرف زیاد مواد پلاستیکی و ضعف مدیریت بازیافت پسماند در سراسر این کشور می‌دانند. همزمان با رشد اقتصادی سریع ویتنام طی چند سل گذشته، تولید پسماندهای جامد در این کشور نیز در چند دهه اخیر، با حدود ۱۰ درصد افزایش رو به رو بوده است. این در حالی است که تنها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد ضایعات در این کشور بازیافت و باقیمانده آن‌ها اغلب راهی آب‌های اطراف می‌شود.
البته از آن‌جا که در حال حاضر بیش از دو هزار شرکت کارآفرین در سراسر ویتنام وجود دارد و کشور به رشد بالایی از صنعت دست یافته است، به نظر می‌رسد که بازیافت مواد پلاستیکی با پیشرفت چشمگیری رو به رو شود. تا چند سال گذشته، ویتنام وسایل پلاستیکی بازیافتی را از کشور چین وارد می‌کرد، اما از سال ۲۰۱۸، دولت هر گونه واردات مواد پلاستیکی به کشور را ممنوع کرده است. بنابراین، تقاضای مواد پلاستیکی محلی توسط شرکت‌های کارآفرین به طور قابل توجهی افزایش یافته که این امر نقش مهمی در جمع‌شدن ضایعات جامد پلاستیکی در آب‌های سراسر کشور ایفا کرده است. البته نبود سرمایه‌گذاری کافی دولت در تکنولوژی‌ها و منابع مربوط به بازیافت ضایعات باعث شده مقامات در اغلب استان‌های کشور به طور برابر از جمع‌آوری پسماندهای پلاستیکی و بازیافت آن‌ها برخوردار نباشند.
شواهد حاکی است در مناطقی از کشور ویتنام که جمع‌آوری و بازیافت مواد پسماند به درستی انجام می‌شود، ساکنان از خدمات کارآمد و مقرون به صرفه‌تری برخوردار هستند. با این حال، در بسیاری از نقاط کشور، بازیافت مواد پسماند به ندرت صورت می‌گیرد و همین امر پیامدهای منفی زیادی برای ساکنان در پی دارد. البته بسیاری از مردم چنین مناطقی بدون نیاز به حمایت از مقامات، به وسیله سوزاندن یا فروش مواد پسماند با قیمت بسیار پایین، اقدام به دفع ضایعات از محل زندگی خود می‌کنند که این کار می‌تواند آسیب‌هایی جبران‌ناپذیر به طبیعت وارد کند.
مقامات ارشد ویتنام سال گذشته از آغاز پروژه شهرهای بدون پسماند پلاستیکی خبر داده و ادعا کرده‌اند تا آینده‌ای نه چندان دور، جمع‌آوری و بازیافت مواد پلاستیکی در اغلب شهرهای کشور را به طور جدی آغاز خواهند کرد تا در نتیجه آلودگی پلاستیکی محیط زیست و آب‌های ویتنام را به صفر برسانند. این کار نه تنها به پاکسازی کشور و آب‌های آن از مواد پلاستیکی قابل بازیافت می‌شود، بلکه کارآفرینی را برای جوانان ویتنام نیز در پی خواهد داشت. همچنین، سرمایه‌گذاران می‌توانند به صورت داوطلبانه به ایجاد مراکزی برای انبار مواد پلاستیکی و استفاده دوباره از آن‌ها بپردازند تا از این طریق اقتصاد خود را رونق بخشند.
مقامات رسمی ویتنام ادعا کرده‌اند مناطقی را با ویژگی‌های خاصی برای پیاده‌سازی پروژه شهرهای بدون پلاستیک پسماند در کشور انتخاب می‌کنند، با این حال، تا کنون نامی از شهر خاصی به میان نیاورده‌اند. آن‌ها در نظر دارند طرح خود را در مناطقی نزدیک به آب‌های ویتنام پیاده کنند که از بیشترین مواد پلاستیکی زائد نیز برخوردار هستند. علاوه بر این، به منظور جمع‌آوری ۱۰۰ درصدی مواد پلاستیکی جامد، این پروژه در مناطقی با مساحت کوچک اجرا می‌شود و در نتیجه، نظارت کامل بر تمام فرآیندهای جمع‌آوری و بازیافت امکان‌پذیر خواهد بود. البته مقامات ادعا کرده‌اند که پروژه شهرهای بدون پلاستیک پسماند در سراسر دلتای مکونگ قابل اجرا خواهد بود اما پیاده‌سازی آن مستلزم همکاری نهادهای مختلف است.
نظر شما