به گزارش خبرنگار ایمنا، با شیوع ویروس کرونا و بسته شدن اماکن ورزشی و باشگاه‌ها، از همان ابتدا مشخص بود سال سختی در انتظار باشگاه‌داران است. تعویق المپیک ریو و طولانی شدن فرآیند آماده سازی قهرمانان نیز کار را برای ادارات ورزشی کشوری و استانی سخت کرده است. سید محمد طباطبایی که از اردیبهشت ماه سال جاری نخست به عنوان سرپرست و بعدها در جایگاه ریاست، سکان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان را در دست گرفت، ایده‌ها و طرح‌هایی برای برون رفت از شرایط دشوار فعلی ورزش در حوزه‌های مختلف ارائه کرده است. یکی از این حوزه‌ها، ورزش بانوان است که توجه و پیشرفت در آن برای هر شهر و کشوری مایه افتخار است و از نگاه درست، فرا اقتصادی و حرفه‌ای به ورزش حکایت می‌کند. طباطبایی چندی پیش میهمان خبرگزاری ایمنا بود و حالا در بخش سوم گفت و گوی او با این رسانه که از نظر خوانندگان می‌گذرد، به توصیف مشکلات و دغدغه بانوان ورزشکار پرداخته و نگاه بد و مردسالارانه به ورزش بانوان را روایت کرده است:
در بخش قبلی صحبت‌هایتان اشاره کردید که دو تیم در لیگ برتری در استان داریم اما خلأ در لیگ‌های دسته پایین‌تر داریم. اما در واقع اصفهان چهار تیم لیگ برتری دارد که تیم‌های بانوان سپاهان و ذوب‌آهن را شامل می‌شود که در برخی موارد حتی امکاناتی به مراتب کمتر از تیم‌های لیگ یک و دو دارند. چه رویکردی به ورزش بانوان و به ویژه فوتبال زنان در استان دارید؟
آنجایی که گفتم دو تیم لیگ برتری به این دلیل بود که بحث در خصوص فوتبال آقایان بود ولی حرف شما درست است و نباید نگاهی جنسیتی داشته باشیم و اگر قرار است از ورزش حرفه‌ای صحبت کنیم، طبیعتاً ۴ تیم لیگ برتری در استان داریم. اما تفاوت‌ها آن قدر بین فعالیت‌ها در فوتبال آقایان و بانوان زیاد و مشهود است که متأسفانه نتوانسته فعالیت بانوان ولو اینکه قهرمان لیگ یا آسیا هم شوند، آن ظهور و بروز اصلی را به عنوان باشگاهی حرفه‌ای داشته باشد چرا که نگاه بدی به ورزش بانوان متأسفانه نه تنها در استان بلکه در مدیریت کلان اپیدمی شده است. وقتی بحث اپیدمی باشد، فراگیر بوده و اصفهان نیز دچارش می‌شود.
منظورتان از این نگاه بد در مدیریت کلان ورزش کشور به حوزه بانوان چیست؟
شما ببینید که جایگاه تیم ملی فوتبال بانوان ما کجا است؟ سطح برگزاری لیگ بانوان‌مان به چه شکل انجام می‌شود؟ زمین‌هایی که خانم‌ها مسابقات‌شان را در آنجا برگزار می‌کنند، چگونه است؟ امکاناتی که در اختیار بانوان ورزشکار قرار می‌گیرد به چه شکل است؟ دفاع از حق و حقوق فوتبال حرفه‌ای را چه کسی باید انجام دهد؟ سازمان لیگ نباید اجازه بدهد خانمی قرار داد صفر یا زیر ۱۰ میلیون ببندد. این‌ها مواردی است که باید با تغییری که در فدراسیون فوتبال ایجاد می‌شود، خانم‌ها بتوانند احقاق حق بکنند؛ علیرغم اینکه الان بانوان بین مربیان، بازیکنان و مدیرعامل در فدراسیون حق رأی دارند و باید مطالبه گری کرده و حق‌شان را بگیرند. ضمن اینکه این نگاه به ورزش بانوان باید جایی تغییر بکند و اولین شخصی که باید این دیدگاه بین مدیران فدراسیون عوض کند، نایب رئیس محترم بانوان فوتبال است. او باید از جنس فوتبال و سرد و گرم چشیده ورزش بوده و درک متقابل داشته باشد. باید بداند امروز قرارداد سفید حقارت ورزش و فوتبال این مملکت بوده است. این موضوع نه در فوتبال، در والیبال و بسکتبال‌مان هم همین طور است. سطح تفاوت مبلغ قرارداد بازیکن آقایان لیگ برتر با خانم‌ها چقدر باید باشد؟ آیا در فوتبال آقایان هم قرارداد سفید امضا داریم؟ این اجازه را چه کسی در فوتبال آقایان نداده؟ همان آقایان و نگاه مردسالارانه‌ای که بر فدراسیون‌های ورزشی حاکم است چنین اجازه‌ای نداده است. این نگاه مسموم به ورزش حرفه‌ای بانوان باید از بالا اصلاح شود.
با وجود همه این موارد، اما سال‌های قبل در اصفهان فوتبال بانوان وضعیت بهتری داشت و حتی در تیم ملی ۱۰ نماینده از اصفهان و تیم آینده‌سازان حضور داشتند.
در استان اصفهان تیم فعلی بانوان سپاهان، پیش از این در شهرستان نجف آباد به مدت یک سال در لیگ دسته اول، سه سال در لیگ برتر و در جام حذفی شرکت کرد. سال نخست، از لیگ یک به لیگ برتر صعود کرد و در نخستین حضورش در این لیگ علیرغم شایستگی‌هایی که از خود نشان داد، عنوان چهارمی را کسب کرد. سال دوم مقام سومی و در سومین سال حضورش در لیگ برتر، قهرمانی را به دست آورد. در همان سال در شهرستان نجف آباد دوازده تیم لیگ برتری در رشته‌های دیگر مانند هندبال و کاراته داشتیم و ورزش نجف آباد مانند باشگاهی حرفه‌ای به پیش می‌رفت. در آن شهرستان تمام عوامل از شخصیت‌های معنوی گرفته تا شخصیت‌های سیاسی پای کار بوده و همه از تیم‌های نجف آباد در لیگ برتر حمایت کردند. ضمن اینکه همان تیم آینده سازان نیز مشکل لباس، معیشت، ایاب و ذهاب و هتل داشت اما با ۱۲ تیم لیگ برتری و شرایطی که حاکم بود در همان زمان حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون برای آن تیم هزینه شد و تقریباً می‌توان گفت فوتبالیست‌های آینده سازان پذیرفته بودند که در شرایط سخت مالی اما در جوی بسیار صمیمی فعالیت کنند. صمیمیت بین بچه‌ها آمده بود و مشکلات مالی و تمرینی بچه‌ها را تقریباً پوشش داده و تیمی همدل و همراه بودند. به علاوه ثبات مدیریت در باشگاه، عوامل اجرایی و تیم شکل گرفته بود توانست این موفقیت در لیگ برتر را برایشان رقم بزند.
به تکرار آن افتخارات در شرایط فعلی امیدوارید؟
پیش از آنکه فصل شروع شود به همراه خانم قدوسی، معاون ورزش بانوان استان اصفهان نزد محمدرضا ساکت رفتیم و به آن‌ها گفتم همین جا از شما قول می‌گیرم که کاپ قهرمانی را در اصفهان نگه داریم. دور از دسترس هم نیست و نبود. همه نتایج تیم‌های فوتبال بانوان استان را دنبال می‌کنم و خیلی هم متأثر شدم؛ چرا که امسال تیم بانوان سپاهان باید کاپ قهرمانی را بالای سر می‌برد.
چه برنامه‌ای برای فراهم سازی زیرساخت‌های ورزش بانوان دارید؟ بودجه‌ای که در اداره ورزش و جوانان در دست دارید تا چه اندازه اجازه هزینه در این بخش را می‌دهد؟
یکی از رسالت‌های اصلی اداره کل ورزش و جوانان توسعه زیرساخت‌ها و فراهم کردن شرایط مناسب سخت افزاری برای ورزش است. زمانی باید این اقدامات و فکر انجام می‌شد که از بودجه داده شده، ۱۰۰ درصدش اختصاص یابد اما سال گذشته ۸ درصد از بودجه به پروژه‌های اختصاص یافت؛ یعنی از پروژه‌ای یک میلیاردی، تنها ۸۰ میلیون تومان آن اختصاص یافت. امسال خوشبختانه ۳۰ درصد از بودجه تخصیص داشته است. شما مطمئناً با اعتبارات قطره‌چکانی و تخصیص‌های ناپیدا و نوسانی است، نمی‌تواند فکر بلند و زیرساختی را در بحث توسعه فضا ورزشی داشته باشد. ضمن اینکه اولویت این درصدهای تخصیص یافته با پروژه‌های نیمه تمام که آقایان و بزرگان قوم بدون مطالعه، تحقیق و آمایش سرزمینی به محل احداث پروژه متأسفانه هزاران هزار میلیارد تومان از اعتبارات‌مان جاهایی هزینه شده که استفاده لازم را ندارد. البته این‌ها توجیهی برای کار و رسالت ما نباشد. امروز ظرفیت تبصره ۱۹ ماده ۲۷ را داریم که بخش خصوصی می‌تواند سرمایه گذاری و مشارکت کند که علاقه‌مندی‌اش را نشان داده است. دومین ظرفیت‌مان خیرین ورزشگاه ساز هست که پای کار آمده‌اند و خوشحالم اولین کسی در کشور هستم که مجمع خیرین ورزش یار را در سال ۸۸ ثبت کرده‌ام. اگر کسی بگوید قبل از آن مجمع خیرین ورزشی ثبت کرده، دروغ می‌گوید. اولین مجمع خیرین ورزش یار را در سال ۸۸ در شهرستان نجف آباد به ثبت رساندم و با فرمول کار خیرین، انگیزه، فکر، ایده و کارهای وسیعی که می‌توانند انجام دهند کاملاً آشنا هستم چون ایده و طرحی بود که توانستیم در یک شهرستان کاملاً اجرایی و عملیاتی کنیم. انشاالله در استان اصفهان هم با توجه به پتانسیل خوبی که وجود دارد، بتوانیم از آن بهره ببریم. از سال ۱۳۹۲ و زمان آقای جواهری خیرین ورزشگاه ساز فعالیت‌شان را شروع کرده و اقدامات حیاتی‌ای انجام دادند. همچنین ظرفیت سازمان‌ها و نهادها است که داریم رایزنی می‌کنیم تا آن‌ها نیز با نگاهی دقیق و آمایشی در بحث توسعه زیرساخت‌های ورزش استان سرمایه گذاری کنند.
نظر شما