به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، یکی از واقعیت‌هایی که شیوع بیماری کووید -۱۹ به تصویر کشید این است که میزان دسترسی مردم در سراسر جهان به فضاهای سبز و پارک‌ها در نزدیکی محل سکونت خود نابرابر است. گروهی از محققان بریتانیایی طی دوران کرونا تحقیقات مختلفی در زمینه میزان دسترسی نابرابر مردم به فضاهای سبز انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که جمعیت زیادی از شهروندان انگلستان باید مسافت‌هایی طولانی را طی کنند تا اوقاتی را به دور از شلوغی‌ها و آلودگی‌های شهری، در فضاهای سبز بگذرانند. در واقع فضاهای سبز در سراسر پایتخت کشور به طور ناعادلانه‌ای پراکنده شده است به طوری که برخی از شهروندان تنها با کمتر از ۱۰ دقیقه پیاده‌روی به چند فضای سبز در اطراف خود دسترسی پیدا می‌کنند، حال آنکه بسیاری نیز باید مسافت‌هایی طولانی را پشت سر بگذارند تا به یک پارک برسند.
بدیهی است که دوری اغلب شهروندان بریتانیایی از فضاهای سبز از یک سو و اندازه کوچک این فضاها از سوی دیگر از مهم‌ترین عواملی است که باعث شده است مردم این کشور از رفتن به پارک‌ها خودداری کنند. در واقع، اندازه استاندارد هر پارک دو هکتار در نظر گرفته شده است که بیشتر پارک‌های انگلستان به مراتب کوچک‌تر از این هستند و ظرفیت هزار نفر را ندارند.
از سوی دیگر، بسیاری از فضاهای سبز و پارک‌ها از داشتن امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی مجهز، وسایل بازی و سایر لوازم ضروری محروم هستند و اینکه مردم مجبورند از خیابان‌هایی شلوغ برای دسترسی به چنین امکاناتی عبور کنند، آن‌ها را از رفتن به پارک‌ها دلسرد می‌کند. با توجه به تمام این نکات، اینکه مردم بریتانیا طی قرنطینه‌های کرونایی تمام اوقات خود را در خانه‌های اغلب بدون حیاط خود گذرانده و سلامت روانی خود را قربانی تامین رفاه جسمی کرده باشند دور از انتظار نیست.
نابرابری بریتانیایی‌ها در امکان استفاده از پارک‌ها
اینکه تنوع زیادی در پارک‌های سراسر بریتانیا وجود دارد، بر هیچ کس پوشیده نیست. به عنوان مثال بیش از سه هزار فضای سبز در سراسر لندن وجود دارد که هر یک از نظر کیفیت و اندازه با دیگری بسیار متفاوت است. علاوه بر این در میزان توجه مردم به پارک‌ها در نقاط مختلف انگلستان تفاوت‌های زیادی به چشم می‌خورد به طوری که بعضی از فضاهای سبز بیشتر استفاده می‌شود در حالی که بعضی نیز بدون استفاده به حال خود رها شده‌اند.
به عنوان مثال در کلانشهرهای لیورپول و شفیلد بین سرمایه‌گذاری در احداث پارک‌ها تعادل خاصی وجود ندارد و همین امر منجر به گرایش بیشتر مردم به استفاده بیشتر از بعضی فضاهای سبز و بی‌توجهی به سایر پارک‌ها شده است. حتی شواهد حاکی است که بسیاری از ساکنان این شهرها از رفتن به پارک‌های نزدیک محل زندگی خود امتناع می‌کنند چرا که از امکانات کافی برخوردار نیستند و به فضاهای سبز بسیار دور از منزل خود می‌روند.
محققان بریتانیایی طی انجام پژوهش‌های خود در دوران کرونا در زمینه میزان دسترسی نابرابر مردم به فضاهای سبز به این نتیجه رسیده‌اند که مناطق میزبان مردم کم درآمد و با تنوع قومی بالا، از پارک‌هایی با کمترین امکانات برخوردار هستند، حال آنکه مقامات شهری بهترین و مجهزترین فضاهای سبز را در محل سکونت افراد ثروتمند احداث کرده‌اند. این امر روند توسعه تاریخی ایالات و شهرها را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که نابرابری در طبقات اجتماعی منجر به ایجاد پارک‌ها و فضاهای متفاوتی در نقاط مختلف آن شده است. البته طراحی قدیمی پارک‌ها بشر امروز را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داده و میزان علائم بیماری کووید -۱۹ را تشدید کرده است.
بنابراین، مقامات رسمی امروز باید راه چاره‌ای برای حل مشکل نابرابری امکانات مردم در بریتانیا پیدا کنند به این صورت که با سرمایه‌گذاری بیشتر برای ایجاد پارک‌هایی با امکانات برابر، دسترسی تمام شهروندان را به فضاهای سبز فراهم آورند. در واقع باید تمام مردم در فاصله‌ای حدود ۱۰ دقیقه از منزل به پارک‌هایی مجهز دست پیدا کنند و ساکنان مناطق پرتراکم نیز در نزدیکی محل زندگی خود از پوشش سبز گیاهی کافی بهره گیرند تا کیفیت زندگی برای همگان به طور قابل توجهی افزایش یابد.
نظر شما