به گزارش خبرنگار ایمنا، حتی در استانی مانند اصفهان که معضلات ریز و درشت بر سر آن ریخته‌اند و تنها راه برون‌رفت از تبعیض‌ها و اصفهان‌ستیزی‌ها، تقویت بدنه رسانه‌ای استان است، وقت تصمیم‌سازی که می‌شود به بهانه مصلحت و هزار و یک عذر دیگر، رسانه‌ها را ساکت‌تر از همیشه می‌کنند.
عجیب اما واقعی است که اهالی رسانه اصفهان وجدان ۲۰ نفری نمایندگان استان را در اصلاح شوربختی خود هیچ‌گاه ندیده‌اند، اما این چند روز می‌بینند نماینده استانشان شمشیر انتقاد را از رو بسته است و این روزها حسابی در توئیتر و رسانه‌های همسو گرد و خاک کرده و دم از تشکیل تیم‌های رسانه برای گرد و خاک و تخریب خود در پی انتقادش از یک صنعت خاص می‌زند.
او که مرد دیروز و امروز مجلس نیست و چند سال است که خاک بهارستان را خورده، در حاشیه نقد پویش رسانه‌ای ۳۶۰ درجه شرکت فولاد مبارکه _که البته توسط مدیر عامل این شرکت امضا نشده و رد شده_ خطاب به برخی رسانه‌ها گفته است: "رسانه‌های حق‌العمل کارِ فولاد، بدانید پول اصلی را دیگری به جیب زد! "
فارغ از اینکه چه کسی خورده و چه کسی برده و تا چه اندازه ادعاهای آقای نماینده محل ارزش‌گذاری دارد، جای شگفت است که وی دایه عزیزتر از مادر رسانه‌ها شده و داعیه آزاداندیشی رسانه‌ای دارد اما اگر از همین اهالی رسانه پرسیده شود آخرین‌باری که دست حمایت این جناب را به شانه خود دیده‌اند کی بوده، در پاسخ اظهار بی‌اطلاعی کرده و شانه بالا می‌اندازند.
آقای نماینده بهتر بود به جای انتقاد به رسانه‌هایی که با چهار ستون تبلیغات حیات نیمه‌جان خود را ادامه می‌دهند، همان روزها که رسانه و مطبوعات کشور در گرانی کاغذ کاسه چه کنم دست گرفته بود، منادی فسادستیزی می‌شدید.
آقای نماینده، آن روزها که مؤسسات بی‌نام‌ونشانی که در سال‌های اخیر در نظام رسانه‌ای کشور مثل قارچ رشد کرده‌اند، یارانه کاغذ می‌گرفتند و مطبوعات اصیل هر روز از تعداد صفحات خود می‌کاستند کجا بودید؟
چرا حالا و درست وسط دعوایی که قبل از رفتن پیش قاضی معلوم نیست چقدر در آن حق دارید، پای رسانه‌ها را وسط می‌کشید؟ البته شاید حق هم داشته باشید، رسانه‌ها همیشه سفره چرب و شیرینی نیستند که بخواهید وقت و انرژی خود را صرف آن‌ها کنید و مصلحت اینگونه حکم می‌کند که در بزنگاه‌ها رسانه را یاد کنید غافل از اینکه تاریخ انقضای سوپرمن‌های ضدفساد به لطف افراط گرایی برخی گذشته است.
البته مواضع این روزهای آقای نماینده و تمرکز بی‌سابقه روی یک صنعت خاص آن هم صنعتی که چند مرتبه توسط خزانه‌داری ایالات متحده تحریم شده، نشان می‌دهد هدف وسیله را برای نماینده توجیه می‌کند و وقتی آقای معترض به تخریب رسانه‌ای، قصد تخریب یک صنعت را دارد، برایش فرقی نمی‌کند که در این مسیر چه کسی یا کسانی از دم تیغ بگذرند فقط می‌خواهد صلاحیت نداشتن مدیران فولاد مبارکه را اثبات کند و بس.
این نماینده بدون آنکه خط و خطوط یک شرکت خصوصی و نظام پرداختی‌ها و به‌کارگیری‌های آن را برای مخاطبانش تبیین کند و بگوید در کنار وزارت صنعت، معدن و تجارت، سازمان تعزیرات حکومتی و سازمان تنظیم بازار بر عملکرد آن شرکت نظارت دارند، سنگ لای اندک چرخ‌دنده‌های باقی مانده از صنعت داخلی انداخته و دم از «فساد بزرگ» در این بخش بزرگ صنعت فولاد کشور می‌زند و تنها شاکی وزیر صمت می‌شود.
علی‌رغم این یک بام و دو هوایی، شاید به باور آقای نماینده حتی یک نفر هم پیدا نمی‌شود که در مجمع عمومی یا مقامات نظارتی قانونی بر شرکت، صدای عدالت باشد؛ شاید خیال می‌کند همه کسانی که در صف حزبی مقابلشان ایستاده‌اند «فساد سیستماتیک» دارند وگرنه توجیهی ندارد که هر صبح که از خواب بیدار می‌شویم، صفحه توئیتر آقای نماینده از اسنادی پرده‌برداری کند و محکمه تشکیل دهد و متهم تعیین کند.
حال اینکه بهتر است به جای شب و روز گرد و خاک کردن دور یک صنعت خاص، از آقای نماینده درباره مچینگ دیگر صنایع و عرضه با قیمت پایه بورس به مشتریان خاص نیز سراغ گرفت تا حواسش تنها معطوف به شرکتی که یک پای توسعه در هرمزگان دارد و پای دیگر در سفید دشت نباشد.
آقای نماینده اگر جانبدارانه نقد نمی‌کند باید به مخاطبانش که از قضا به اندازه انگشتان دست هم مطالبش را بازنشر نمی‌کنند بگوید که چگونه می‌شود ایستادگی در برابر زور تحریم‌ها را قبول کرد اما زیر بار تبعات آن در صنعت نرفت که هیچ؛ بلکه با هزار و یک بهانه زور این تحریم‌ها را نیز بیشتر کرد.
تحریم، امری جناحی نیست که برخی با چشم بستن به‌روی آن بخواهند در منافع اجتماعی و رجز خوانیش صف اول باشند و در نتیجه آن و درست زمانی که امکان زمین‌گیر شدن صنعت کشور وجود دارد، چشمشان را ببندند.
آقایان مجلس انقلابی؛ نمی‌شود هم خدا را خواست هم خرما را؛ بدیهی است که وقتی درهای دنیا یکی یکی بسته می‌شوند، باید با چنگ و دندان ارز کشور را نگه داشت و بنیه خودروسازان به دست صنایع داخلی تقویت شود. شاید بهتر باشد سر این کلاف را در جای دیگری جست که چگونه همچنان قیمت خودرو بدون آنکه تغییر محسوسی در کیفیت محصولات دیده شود و با این حجم از حمایت صنایع فولاد، در مقاطع مختلف افزایش می‌یابد؟
اگر تیغتان می‌بُرد، لطفاً سروقت دیگر صنایعی که شبکه توزیع و فروش پر ابهامی دارند نیز بروید؛ امید است پس از تغییر دولت در ماههای آتی و احتمال برگشت ورق مدیریتی کشور نیز نسبت به انتصاب برخی افراد سفارش شده سیاسی و وابستگان آن‌ها در بخش‌های مهم صنعت کشور حساس باشید.
نظر شما