پدیده آلمانی از پاریس اخراج شد!

به گزارش خبرنگار ایمنا، رسانه‌های آلمانی گزارش دادند توماس توخل از هدایت پاری سن ژرمن برکنار شده است. مدیران قطری در رؤیای قهرمانی با تیمشان در اروپا هستند.
اما توخل نتوانسته آنها را به خواسته‌شان برساند.

بعد از شکست پاری سن ژرمن در فینال لیگ قهرمانان اروپای فصل گذشته مقابل بایرن مونیخ وحشتناک فلیک بود که شایعات اخراج توخل قوت گرفت اما در نهایت سرمربی آلمانی در سمت خود ابقاء شد و PSG فصل جدید را هم با او پا به مسابقات گذاشت.

در این فصل لیگ فرانسه تیم پاریسن ژرمن آن صلابت سابق خودش را ندارد و درحال حاضر با ۳۵ امتیاز در رده سوم لیگ داخلی قرار گرفته و در اروپا هم به سختی به مرحله حذفی راه پیدا کردند و به همین دلیل مدیران قطری تصمیم به اخراج او گرفته اند.

حدود پانزده سال پیش فوتبال دنیا کمتر تیمی را می‌دید که از سیستم سه دفاعه استفاده کند و به نوعی این ترکیب دیگر در دنیا منسوخ شده بود. چند سالی که از تحول دوباره‌ی فوتبال دنیا توسط پپ گواردیولا گذشت، چند باری این مربی سعی کرد که در بارسلون از تعداد مدافعانش کم کند و دوباره یک سیستم سه دفاعه‌ی جدید را معرفی کند.

اما آزمون و خطاهای پپ در بارسا نتیجه نداد تا او از ایده‌ی به کارگیری مثلث ماسکرانو-پویول-پی که خیلی زود صرف‌نظر کند. اما ظهور آنتونیو کونته در فوتبال و احیای این سیستم و در کنارش موفقیت ایتالیای پراندلی در یورو ۲۰۱۲ کم کم سیستم ۳-۵-۲ جدیدی را در فوتبال پدید آورد.

موفقیت‌های یوونتوس کونته تأثیرگذاری این سیستم را تثبیت کرد تا بقیه‌ی مربی‌ها هم کم و بیش به استفاده از این ترکیب رو بیاورند. لوئیز فن‌خال یکی از کسانی بود که توانست با ترکیب سه دفاعه در جام جهانی و با هلند موفق باشد.

اما حالا به نظر می‌رسد که اکثریت تیم‌ها زیر پوسته‌ی تاکتیکی تیم‌هایشان از یک روش سه نفره فقط برای حملاتشان استفاده می‌کنند.

پیرلو در یووه و مانچینی در ایتالیا به نظر تیم‌هایشان را با چهار مدافع به زمین می‌فرستند اما در حقیقت کوادرادو و فلورنزی در حملات نقش وینگ‌بک سمت راست را دارند و در دفاع به نفر چهارم خط دفاعی تبدیل می‌شوند، چنین نقشی در تقابل مستقیم بارسا یووه توسط کومان به آلبا محول شده بود و فصل قبل هم گهگاهی ستین به این ترکیب رو می‌آورد.

اما در بازی هفته پنجم پاریسن ژرمن مقابل منچستر یونایتد در این فصل لیگ قهرمانان اروپا، یک نقشه‌ی جالب در ترکیب تیم فرانسوی مورد توجه قرار می‌گرفت. توسط مردی که سال‌ها پیش در دورتموند نبوغ تاکتیکی خودش را به دنیا نشان داده بود.

دانیلو پری را هافبک دفاعی پاریس، که در هنگام حملات یارگیر مستقیم برونو فرناندز (بازیکن یونایتد) بود و به خوبی این بازیکن را مهار می‌کرد به هنگام حملات به عنوان دفاع مرکزی کار می‌کرد و فلورنزی و دیالو به عنوان بال‌های کناری در حملات شرکت می‌کردند تا نیمار و امباپه بیشتر پشت محوطه‌ی منچستر صاحب توپ شوند و نیازی نباشد که پاردس و وراتی به محوطه‌ی حریف نزدیک شوند.

البته این نقش دانیلو را سرخیو بوسکتس در دوران پپ گواردیولا برعهده داشت اما تکامل این روش به وسیله‌ی توخل بیشتر قابل توجه بود.

توماس توخل مردی است که همیشه بابت نبردن لیگ قهرمانان در مذان اتهام قرار دارد و خیلی‌ها نسبت به اینکه او تیم تمام و کمالی در اختیار داشت شکایت دارند اما نباید این را نادیده بگیریم که مرد آلمانی یکی از پدیده‌های مربیگری در آلمان بوده و جایگاهی که امروز در آن قرار دارد را از سر شانس و اقبال به دست نیاورده است.