به گزارش خبرنگار ایمنا، آنچنان که در گذشته از تأثیر متقابل مدل و اثر نقاشی صحبت می‌شد از دوره‌ای بحثی نیز درباره رابطه میان عکس و نقاشی و تناظرهای میان عناصر آنها به وجود آمد واژه «فتوژنیک» در فرهنگ عامه به سوژه‌ای اطلاق می‌شود که در عکس، صورتی درخشان دارد. در اصل به معنای هرچیزی است که میل به عکاسی یا کشیده شدن و ثبت را در وجود آدمی تقویت می‌کند. نمایشگاه فتوژنیک مطابق چنین تعریفی نمونه‌هایی از تأثیر متقابل و چندوجهی استفاده هنرمندان از رسانه‌های نقاشی عکاسی و فیلم را ارائه می‌کند این تأثیرات از طرفی در نگاه هنرمندان و از طرف دیگر در لحن سبک و تکنیک آثار آنان مشهود است. به طوری که نفوذ جریان‌ها و حتی مفاهیم اساسی رسانه‌های دیگر در درون مایه کار ماده و گفتمان آثار هنرمندان به وضوح دیده می‌شود.
در نمایشگاه «فتوژنیک» تعدادی از هنرمندان به عنوان شاهد راوی موضوعات معاصر خود را بیان کرده‌اند و برخی نیز با تکنیک مختلف و کار روی تصویر عکاسی یا در عینیت درآوردن اجزا و ثبت اتفاق به دستکاری حوادث و خلق روایت پرداخته‌اند به همین علت در نمایشگاه فتوژنیک با آثاری مواجهیم که صرف نظر از تکنیک اجرایی تشابه‌های بین حال، گذشته و عمل نقاشی دارند بررسی این فرایندهای ادراکی نه جایگزینی برای تاریخ و نه مقایسه دوران است بلکه می‌تواند در کنار آمدن با حال حاضر و مواجهه با شرایط کنونی باشد.
با تعمق در پروژه‌ها و مجموعه‌های خودگردان درمی‌یابیم که هنرمندان با شیوه‌هایی بین‌رشته‌ای، گویشی تازه را جستجو می‌کنند که بر بازنگری در مفهوم امر زیبا، والا و تصوراتمان درباره آنالوگ و دیجیتال تأثیرگذار است. آثار هنرمندان این نمایشگاه با دستکاری یا به‌نوعی استفاده از تصاویر تولید شده در چرخه عکاسی خلق شده‌اند. طبق تعریف میشل فوکو «نقاشی فتوژنیک» مفهومی است که حدفاصل بین عکاسی و نقاشی را بررسی می‌کند.
همچنین این مفهوم به‌نوعی می‌تواند خدشه‌دار کردن مرز بین واقعیت و خیال باشد؛ از طرفی قدرت هستی‌شناسانه Epistemic Authority را زیر سوال می‌برد و از طرفی دیگر ادعای زیبایی‌شناسی را به چالش می‌کشد. اگر بتوان عکاسی را مجموعه‌ای از عملکردهای دستی نامید به نظر زیبا می‌رسد. اما هر کسی پذیرای این معیار زیبایی نیست. در آثار فرومانژه لذتی از دیدن متریال نقاشی وجود دارد که از آمیختن تأثیر عکاسی بر نقاشی حاصل شده است. علاقه فوکو به آثار فرومانژه برای کاوشگری او و توسعه امکاناتی است که جرارد فرومانژه با تمرین در استفاده از فرایند تکنولوژیک به دست آورده است. آثار او در ارتباط با مسئله زندان، مدیریت مسائل جنسی و توجه به علوم انسانی و فلسفه است.
هدف از گردآوری این مجموعه، بررسی تمام لحن‌ها و شیوه‌هایی است که در آنها می‌توان از ابزار مکانیکی مرتبط با عکاسی برای خلق اثر استفاده کرد، چه بهره بردن از یک پرینتر ساده که در ظاهر تنها امکان انتقال و ثبت تصویر دیجیتال را روی کاغذ دارد و چه نتیجه‌ای که از ویژگی‌های پیچیده یک دوربین، اسکنر و ابزارهای مرتبط حاصل شود. جنبه‌های زیبایی‌شناسانه تصاویر تولید شده همانطور که در چاپ یا مانیتور می‌بینیم می‌تواند مورد چالش قرار گیرد.
عکس به‌خودی‌خود دارای ماهیت زیبایی است، اما نقاشی می‌تواند با توهم‌آفرینی یا زیباییِ اغواگر پارازیت عکاسی باشد. در واقع وقتی از روی عکس نقاشی می‌کنیم به‌وسیله شیوه‌های رنگ‌گذاری ماهیت عکس را پیروزمندانه اشغال کرده‌ایم و رضایت نداشتن خود را از اینکه عکس به‌خودی‌خود زیباست ابراز می‌کنیم. نمایشگاه گروهی نقاشی فتوژنیک شامل آثاری است که با به چالش کشیدن تأثیر عکاسی، پرینتر و اسکنر بر مطالعه، محتوا و زیبایی‌شناسی؛ طی رویکردی معاصر چالش معناداری بین ایده آنالوگ و دیجیتال ایجاد کرده‌اند.
گفتنی است نمایشگاه گروهی فتوژنیک تا ۹ دی ماه در گالری سو واقع در خیابان استاد نجات اللهی (ویلا)،سمیه، پورموسی، پلاک ۳۰ میزبان هنردوستان است.
نظر شما