علیرضا نوروزی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: پس از اینکه روستانشینی در ایران به شهرنشینی تبدیل شد، روند شهرنشینی باعث ایجاد محدودیتهایی برای کودکان شد و فضاهای بازی آنها محدود و کوچهها و خیابانها برای حضور آنها ناامن شده است.
وی با بیان اینکه اگر توسعه شهرها به روال کنونی پیش رود، قابلیت زندگی خوب، آرام و شاد برای کودکان را نخواهد داشت، تصریح کرد: با توجه به این موضوع علاوه بر خانوادهها، مدیریت شهری باید به ایجاد فضای مناسب برای کودکان تاکید و توجه شعارگونه نداشته باشند.
این کارشناس شهرسازی ادامه داد: پس از ابلاغ دستورالعمل مربوطه توسط سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، ایجاد اداره مستقل برای شهرهایی که مدعی شهر دوستدار کودک هستند، الزامی شد و در حال حاضر پنج شهر از جمله تهران، رشت و سمنان این اداره را به طور رسمی در چارت اداری خود دارند.
وی افزود: هشت سال از تأسیس دبیرخانه شهر دوستدار کودک در اصفهان میگذرد، اما هنوز این دبیرخانه به اداره تبدیل نشده است.
نوروزی با بیان اینکه برای تحقق شهر دوستدار کودک باید بودجههای مناسب در نظر گرفته شود تا اصلاحات لازم در شهرها برای ارتقای کیفی و توسعه و ایجاد فضاهای جدید صورت گیرد، گفت: بودجه مورد نیاز برای انجام این اقدامات سالانه بین ۱۰ تا ۵۰ میلیارد تومان است.
وی با تاکید بر ضرورت انجام اقدامات جدیتر در شهر اصفهان برای تحقق شعار هر دوستدار کودک، اظهار کرد: صرفاً با برگزاری جشنواره نمیتوان ادعای شهر دوستدار بودن کودک را داشت.
این کارشناس شهرسازی گفت: ۲۰ شهر ترکیه در حال حاضر اقدامات خوبی برای تحقق شهر دوستدار کودک انجام دادهاند و پیرو این برنامهها یک کشور دوستدار کودک شناسایی شده است؛ همچنین شهرهای «عمان» در کشور اردن و «شارجه در امارات در این زمینه فعال شده است.
وی با بیان اینکه همه فواید شهر دوستدار کودک به شهروندان باز میگردد زیرا کودکان در شهر ایمن زندگی خواهند کرد و نگرانیها و هزینههای آنها به واسطه قرار گرفتن فضاهای دوستدار کودک در نزدیکی محل سکونت آنها کاهش مییابد، افزود: دو اولویت مهم شهر دوستدار کودک شاد بودن و سلامت کودکان است و بیشک این شهر مناسب تمام اقشار جامعه به ویژه نوجوانان و زنان نیز خواهد بود
نوروزی تصریح کرد: به طور قطع شهر دوستدار کودک باید مجموعهای از نیازهای کودکان را فراهم کند تا صاحب این عنوان شود و یکی از کمترین مفادی که در دستورالعمل مربوطه به آن اشاره شده، تأمین زیرساختهایی همچون وسایل بازی و فضای سبز برای کودکان است.
وی ادامه داد: شهر دوستدار کودک دلالت بر وجود وضعیت، امکانات، ویژگیها و ظرفیتهایی در یک برنامه یا محیط دارد که بر مبنای حقوق، نیازهای عام و خاص، ویژگیها، علایق و فراهمکردن امنیت کافی برای کودکان طراحی شده است.
این کارشناس شهرسازی اظهار امیدواری کرد: با تحقق کامل شهر دوستدار کودک شاهد ارتقا سلامت جسمی و اجتماعی آنها، ایجاد شرایط مطلوب زیستن با رویکرد شهرسازی مطلوب با فضاهای کالبدی متناسب با محیط، مناسبسازی و بسترسازی برای فعالیت کودکان در شهر و ایجاد زیستی بهتر برای کودکان باشیم.
نظر شما