به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از ظهور ویروس کرونا در هندوستان، مکان‌های عمومی و خیابان‌ها به عنوان مناطق خطرآفرین معرفی شد چرا که مراکزی برای برقراری ارتباطات اجتماعی به شمار می‌رفت. در نهایت، خیابان‌ها و مکان‌های عمومی توسط مردم به عنوان خطوط نجات اضطراری شهر دوباره احیا و به فضاهایی برای تردد خودروهای امداد و سایر خدمات اضطراری تبدیل شد. مردم هند از میادین شهر نیز به عنوان مراکزی برای اقدامات مربوط به دوران کرونا نظیر توزیع مواد غذایی، مراکز درمانی، بازارهای فوری و سایر ملزومات بهره گرفتند. در پی ظهور هنجار جدید در سراسر جهان، مردم خود را در مسیر سازگار سازی با دنیای امروزی دیدند و تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا با حفظ فاصله اجتماعی به تمام امور خود برسند و بار دیگر از مکان‌های عمومی بهره برند. شهرسازی تاکتیکی یکی از بهترین استراتژی‌ها در این دوره بوده که با نیاز به کمترین هزینه، بیشترین تغییرات را در فضاهای شهری به وجود آورده است.
رویکردی مقرون به صرفه و سریع
پاندمی کرونا در سراسر جهان به پیاده‌سازی اقدامات فوری در شهرها منجر شده است. طی این دوران، مردم در بسیاری از نقاط دنیا از شهرسازی به عنوان رویکردی مقرون به صرفه و سریع برای مشکلاتی که در اثر شیوع بیماری کووید -۱۹ به وجود آمده نظیر رعایت فاصله اجتماعی در مکان‌های عمومی، تنظیم جریان ترافیک از طریق بهبود وضعیت تقاطع‌های خیابانی و احیای فضاهایی برای اهداف اجتماعی بهره گرفته‌اند. شهرسازی تاکتیکی، مشارکت اجتماعی در پیاده‌سازی و ایجاد فرصت‌هایی برای استفاده دوباره از زیرساخت‌های موجود را برای به وجود آوردن هویتی جدید و همچنین برانگیختن بازخورد کاربران فراهم می‌آورد. این رویکرد، مداخلات کم‌هزینه را در بر می‌گیرد و امکان شکست در تکمیل پروژه را به حداقل می‌رساند.
از اقدامات کوچک تا تغییرات دائمی
پاندمی کووید -۱۹ مقامات سراسر دنیا را به صرف بودجه‌های ضروری برای ایجاد بیشترین سازگاری با وضع موجود و تلاش برای مهار ویروس کرونا سوق داده است. شهرسازی تاکتیکی به عنوان پلی بین مفهوم‌سازی و اجرای پروژه‌ها عمل می‌کند که از طریق استفاده از راه‌حل‌های کوچک، زمینه را برای تغییرات بزرگ و درازمدت در طراحی شهری فراهم می‌آورد. در این روش، ابتدا ایده‌ها به صورت آزمایشی انجام می‌شود، اما پس از موفقیت پروژه، معمولاً تغییراتی دائمی در شهر به وجود می‌آید. شهرهایی نظیر نیویورک و میامی در ایالات متحده آمریکا و آدیس‌آبابا، پایتخت کشور اتیوپی، تغییرات دائمی زیادی را در پی مداخلات کوچک و آزمایشی رویکرد شهرسازی تاکتیکی تجربه کرده‌اند.
شهرسازی تاکتیکی رویکردی در مقیاس‌های کوچک اما با دامنه نامحدود
شهرسازی تاکتیکی از طبیعتی انطباقی برخوردار است و می‌تواند با ارائه راه‌حل‌های فوری وضعیت شهری را با شرایط بحرانی به وجود آمده نظیر کرونا، سازگار کند. زمانی که در یک بحران، نیازهای جامعه و شهر تعریف شود، آنگاه شهرسازی تاکتیکی در کمترین زمان بهترین راه‌حل ممکن مانند فوریت‌های پزشکی یا مراکز توزیع غذا را ارائه می‌دهد. این رویکرد، قابل استفاده برای تمام مناطق شهری یا فضاهای عمومی است و کمترین هزینه را نیز در بر می‌گیرد.
افزایش همکاری بین شهر و شهروندان
شهرسازی تاکتیکی فرصتی منحصر به فرد ایجاد می‌کند و آژانس‌های عمومی و جوامع را به هم پیوند می‌دهد تا در کنار یکدیگر، بهترین راه‌حل‌ها را برای ایجاد تغییرات مهم در شهر ارائه دهند. در واقع، در نتیجه این رویکرد، مردم بسیار مشتاقانه برای ایجاد تغییرات مؤثر در مناطق محل سکونت خود داوطلب می‌شوند که این امر، ارتباط تقریباً مستقیم شهروندان با مقامات رسمی را در پی دارد. شهروندان نیازها و توقعات خود از محل سکونت را با هم به اشتراک می‌گذارند تا در نهایت تصمیم واحدی برای ایجاد تغییر در شهر اتخاذ کنند.
نظر شما