به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، علی‌رغم شیوع موج جدید کرونا در بسیاری از کشورهای دنیا، ارزیابی میزان عملکرد استراتژی‌های گوناگون به‌کار گرفته‌شده در مراحل اولیه شیوع همه‌گیری کووید -۱۹، برای ایجاد یک پاسخ مؤثر در درازمدت حائز اهمیت است.
هم اکنون و در پی ناموفق بودن تلاش‌ها برای کشف واکسن و نبود دانش لازم برای استفاده از درمان‌های دارویی که با توجه به ناشناخته و متغیر بودن ویروس مرگبار کرونا اتفاق افتاده است، بسیاری از کشورها طیف وسیعی از مداخلات غیردارویی را برای کنترل شیوع این ویروس به‌کار گرفته‌اند. استفاده از این مداخلات غیردارویی، به لحاظ شدت عمل اقدامات فعلی یعنی سخت‌گیری‌ها برای پیاده‌سازی آن‌ها و نیز هدف نهایی، به‌عنوان مثال جلوگیری از شلوغی سیستم‌های بهداشتی، کاهش شیوع بیماری و پایین نگه داشتن تعداد مبتلایان در کم‌ترین میزان ممکن، متفاوت است.
نیوزیلند از جمله کشورهایی محسوب می‌شود که برای به صفر رساندن تعداد مبتلایان جدید به کووید -۱۹، بهره‌گیری از مجموعه‌ای از مداخلات غیردارویی را در پیش گرفته است. در این میان، وزارت بهداشت این کشور شدت اثر واکنش ملی نیوزلند در انتقال فرد به فرد کووید -۱۹ را با استفاده از دو مجموعه از داده‌های دقیق توصیف می‌کند؛ اول نتایج بررسی علائم دیده‌شده در میان یک‌هزار و ۵۰۳ مورد آزمایشگاهی تأییدشده یا احتمالی و دوم لیست تمامی بیماران آزمایش‌شده برای احتمال ابتلای به کرونا از دوم فوریه تا سیزدهم می.
با وجود ۵۷۵ مورد مستقیم و ۴۵۹ مورد مربوط و در ارتباط با آن، بررسی‌ها حاکی از آغاز زنجیره انتقال بیماری از جوانان و انتقال آن به بخش‌های آسیب‌پذیر جوامع محلی هم‌چون ساکنان خانه سالمندان است. محققان همچنین عنوان کرده‌اند که پراکنده شدن مبتلایان اولیه در سطح شهرها، منجر به گسترش ویروس با بیشترین میزان در مناطق توریستی محبوب کشور و رویدادهای برگزارشده در حجم وسیع هم‌چون مراسم ازدواج شده است که این امر خود دلیل واضحی محسوب می‌شود برای این‌که زنجیره انتقال کووید -۱۹ در نیوزیلند شامل رده‌های سنی گوناگون است. نمونه‌هایی از این نحوه شیوع بیماری در کشورهای اروپایی نیز مشاهده می‌شود که مطابق با اطلاعات به‌دست آمده از آن‌ها، اولین گروه مبتلایان این کشورها به ویروس کرونا، بیماری مذکور را از استراحتگاه‌های اسکی‌بازی به شهرها و در نتیجه کشورهای خود وارد کردند.
در این میان، مهم‌ترین نکته موجود برای درک بهتر کووید -۱۹ و نظارت دقیق برای کنترل این بیماری پرخطر، بررسی چگونگی انتقال بیماری‌های مسری گوناگون و بازسازی نحوه عملکرد آن محسوب می‌شود. در این راستا باید دانست که شناسایی زنجیره‌های انتقال (یعنی ناقلان بیماری) پیش از ورود آن‌ها به سطح جوامع و برخوردشان با اقشار آسیب‌پذیر، کاملاً به شناسایی مسافران ورودی به شهرها و کشورها، حصول اطمینان از مبتلا بودن یا نبودن آن‌ها به ویروس کرونا از طریق آزمایشات گسترده، اثریابی آن‌ها برای پیدا کردن افرادی که انتقال ویروس از یا به آن‌ها صورت گرفته و در نهایت جدا کردن مبتلایان جدید و ناقلان بیماری از سایرین و قرنطینه کردن آن‌ها محسوب می‌شود. این اقدام در نیوزیلند به دنبال پیشرفت‌های سریع انجام‌گرفته در آزمایشات و مدیریت مؤثر شرایط امکان‌پذیر شده است که به کمک آن تشخیص قطعی افراد آلوده با استفاده از آزمایشات، زمان جداسازی اجتماعی آن‌ها و قرنطینه مبتلایان به بیماری از افراد سالم تا چند روز پیش از شروع بیماری به میزان چشمگیری کاهش یافت. بنابراین ناقلان کووید -۱۹ به سرعت از جامعه جدا شدند و بدین‌ترتیب خطر انتقال ویروس در سطح محلی کاهش یافت.
پس از این اقدام، وزارت بهداشت نیوزیلند به آزمایش گروه‌هایی با احتمال ابتلاء به ویروس اقدام کرد و با این عمل از گردش بیماری در سطح کشور پیشگیری به‌عمل آورد. در این میان تنها عده اندکی از افراد با بیماری بدون علائم مواجه بودند. بااین‌حال اطلاعات به‌دست‌آمده نشان داد که علی‌رغم هدفمند بودن آزمایش برای شناسایی گروه‌هایی با احتمال ابتلای به ویروس، بسیاری از ناقلان بدون علامت هنوز شناسایی نشده‌اند.
با این وجود مشخص شد که مقایسه موارد خاص با داده‌های نظارتی می‌تواند منجر به آشکار شدن آن بخش از علائمی شود که سیستم نظارتی این کشور برای شناسایی آن‌ها در تلاش بود و بدین‌ترتیب حوزه‌ای برای بهبود در روند تشخیص عفونت شکل گرفت. این اقدام همچنین باعث شد که لزوم اولویت داشتن تشخیص ناقلان بدون علائم مورد تردید واقع شود چرا که بنا بر مطالعات، بسیاری از این افراد منجر به انتقال بیماری نشده بودند که علت آن می‌تواند ضعیف بودن ویروس یا پایین بودن تعداد آن در بدنشان باشد.
از سوی دیگر سخت‌گیری نیوزیلند در امور قرنطینه تأثیر بسیار زیادی بر کاهش تعداد مبتلایان داشت تا جایی که کمتر از یک ماه پس از اعلام دوره هشدار، آمار مبتلایان به کووید -۱۹ در این کشور به کمتر از ۱۰ مورد در روز رسید. از جمله اقدامات سختگیرانه این کشور شامل ممانعت از ورود مسافران جدید به کشور و حتی جابه‌جایی در میان شهرهای گوناگون پس از اعلام قانون ممنوعیت سفر و پیاده‌سازی دستورات لازم مبنی بر جداسازی اجتماعی می‌شود. این مداخلات غیردارویی زمانی انجام گرفت که تعداد مبتلایان هنوز پایین بود و سطح هشدار برای این بیماری عبور تعداد مبتلایان از مرز یک‌هزار نفر محسوب می‌شد.
البته اقدامات سختگیرانه‌ای نظیر آنچه که نیوزیلند انجام داد، همیشه منجر به کاهش تعداد مبتلایان نمی‌شود چرا که در بعضی نقاط هم‌چون ملبورن ثابت شد که کاهش موارد ابتلاء به ویروس تا ماه‌ها طول می‌کشد. از سوی دیگر همان‌طور که در طول قرنطینه‌های سالی که گذشت کاملاً مشخص بود، تعطیلی‌های طولانی‌مدت باعث ایجاد اختلالات بسیار عمده اقتصادی، وخیم شدن اوضاع سلامت روان و سایر پیامدهای غیرمستقیم بهداشتی و در نهایت کاهش میزان انطباق جمعیت می‌شود. با این حال افزایش آمار مبتلایان در بسیاری از کشورهای پیشرفته و صاحب درآمد بالا نشان می‌دهد که اقدامات سختگیرانه و مداخلات غیردارویی نیوزیلند به میزان چشمگیری به واکنش‌های قاطع مقامات بهداشتی، سیستم‌های نظارت بر عملکرد و استراتژی آزمایشات هدفمند بستگی دارد.
نظر شما