جلال خوشچهره در گفتوگو با خبرنگار ایمنا پیرامون بررسی آخرین وضعیت انتخاباتی آمریکا اظهار کرد: دونالد ترامپ در آخرین روزهای نزدیک به انتخابات سوم نوامبر ۲۰۲۰ در برابر پرسشی کلیدی قرار دارد؛ آیا سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران توانسته تهران را به عقب نشینی وادارد؟ در واقع جانمایه انتقاد یا مخالفت «جوبایدن» رقیب انتخاباتی وی با این سیاست، فقدان نتیجه روشن از انجام آن است.
وی افزود: نه تنها دموکراتها بلکه بسیاری از جمهوری خواهان منتقد ترامپ بر این باورند که دولت در ترغیب تهران به عقبنشینی از مواضع خود، هیچ دستاوردی نداشته است. این در حالی است که همچنان حلقه فشارها بر تهران را تنگتر میکند تا به زعم خود بتواند در صورت پیروزی در انتخابات، طی مدت کوتاهی ایران را سر میز مذاکره بکشاند. جمهوری اسلامی اگرچه به سختی، اما توانسته به رغم همه اقدامهای ایذایی واشنگتن، اوضاع را تا انتخابات سوم نوامبر به شکل منجمد یا به تعبیر بهتر «نه جنگ و نه مذاکره» کنترل کند.
این کارشناس روابط بینالملل تاکید کرد: بدیهی است وضع جاری نمیتواند پایدار باشد. نتیجه انتخابات نوامبر بیتردید به عنوان یک متغیر در رویکرد واشنگتن و تهران عمل خواهد کرد. ممکن است چنین پنداشت که طی چهار دهه گذشته، روابط تنشآلود ایران و آمریکا با همه فراز و فرودهایش، همواره پایه ثابت داشته است از این رو نمیتوان چشمانداز روشنی را در برون رفت دو کشور از بنبست روابط یا دشمنی مدتدار آنها تصور کرد.
خوشچهره ادامه داد: تغییر اوضاع و سرریز شدن ظرفیت تحمل دشمنیهای دوسویه بهگونهای است که پنجاه و نهمین انتخابات ریاستجمهوری ایالاتمتحده بر سرانجام دشمنیهای تهران و واشنگتن تأثیر مستقیم گذاشته یا آن را از بلاتکلیفی مزمن بیرون میآورد. مصداق ادعای بالا اذعان مقامهای دولت ترامپ در پر شدن ظرفیت اقدامهای تحریمی علیه ایران است. به عبارت دیگر در چهار سال گذشته، دولت ایالات متحده هر آنچه در دو حوزه سیاسی و اقتصادی ممکن بوده را علیه ایران به اجرا گذاشته است.
وی تصریح کرد: هدف کنونی ترامپ در همه اقدامهای ایذایی علیه ایران، کسب «پیروزی بدون جنگ» بوده است. وی نه میخواست و نه فضای عمومی جامعه آمریکا و بینالملل فرصت جنگ افروزی تازه در منطقه را میداد؛ بنابراین فرسوده سازی ایران با شدت زیاد در دستورکار قرار گرفت، اما نتیجه آن توقف در همان نقطه صفر است.
این کارشناس روابط بینالملل ادامه داد: نتیجه انتخابات نوامبر به هر شکل که باشد صفحه جدیدی را در منازعه ایران و آمریکا رقم خواهد زد. رئیس جمهور آینده ایالات متحده ترامپ باشد یا بایدن، تفاوتی نمیکند تنش میان دو کشور در نقطهای است که تصمیم سازی و ارادهای متفاوت از گذشته را طلب میکند. ترامپ ماجراجوست و در صورت موفقیت در انتخابات، برای واداشتن تهران به گفتوگو و توافق با نتیجهای که خود و متحدانش در پی آن هستند بیمیل به اقدام با شدت بیشتر نیست.
خوشچهره خاطرنشان کرد: موفقیت جو بایدن نیز تفاوت زیادی را در صورت مساله اختلافات ایران و آمریکا ایجاد نمیکند. وی همان مطالباتی را از تهران دارد که ترامپ چهار سال گذشته بر سر آنها پافشاری کرده است. اعتراض بایدن و جناح هوادارش به بینتیجه بودن اقدامهای ضد ایرانی ترامپ از یکسو و نیز رویکرد یکجانبهگرای وی در اجرای سیاستهایش بدون مشارکت دادن متحدان اروپایی آمریکاست.
وی یادآور شد: بایدن در صورت بازگشت به برجام، این توافقنامه را محدود به تکنولوژی هستهای ندانسته و مانند ترامپ خواستار گسترش دامنه آن در سطوح دیگری است که تاکنون خط قرمز تهران در قبول هرگونه گفتوگوی احتمالی اعلام شده است. علاوه بر این مشاوران بایدن تصریح کردهاند که سیاست فشار حداکثری علیه ایران را تا کسب نتایج دلخواه از توافق با جمهوری اسلامی ادامه خواهند داد. بایدن بر این باور است که با اصلاح رویکرد واشنگتن در دوران ترامپ به نتایجی دست خواهد یافت که رقیبش در آن ناکام بوده است.
این کارشناس روابط بینالملل تصریح کرد: تهران نزدیک به چهار سال گذشته و با تحمل همه تغییراتی که در صحنه منازعات با واشنگتن ایجاد شد توانست از اقدامهای ایذایی، خود را رها کند. شروع چهار سال آینده در هر صورت نمیتواند در سطحی باقی بماند که در گذشته بود. ظرفیت کنونی منازعات، آمادگی تازهتری را میطلبد که در آن حفظ منافع و مواضع اصولی سختترین کار است.
نظر شما